Μπορούμε να φανταστούμε τη γλώσσα σαν ένα οικοδόμημα, που στηρίζεται σε δύο πυλώνες, δύο κολώνες δηλαδή, δύο στηρίγματα, και δεν μπορεί να χτιστεί και να σταθεί σωστά αν λείπει το ένα από τα δύο.
Στη μητρική μας γλώσσα, τα περισσότερα γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα τα μαθαίνουμε ήδη από την παιδική μας ηλικία εμπειρικά, καθώς μαθαίνουμε να μιλάμε και να επικοινωνούμε κι έτσι μπορούμε να εκφραζόμαστε λίγο ή πολύ σωστά. Τα πράγματα όμως δυσκολεύουν, όταν πρέπει να τους δώσουμε ονόματα…
Οι δύο αυτοί “πυλώνες” λοιπόν κάθε γλώσσας είναι η ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ και το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ.
Τι είναι όμως ακριβώς το καθένα από αυτά;
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ–> Αφορά αποκλειστικά την εξωτερική μορφή των λέξεων
- το σε ποιο μέρος του λόγου ανήκουν δηλαδή
- και πώς ακριβώς σχηματίζονται
Εδώ λοιπόν μιλάμε για τα ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
| ΚΛΙΤΑ | ΑΚΛΙΤΑ |
| Άρθρο | Επίρρημα |
| Όνομα Ουσιαστικό | Πρόθεση |
| Όνομα Επίθετο | Σύνδεσμος |
| Αντωνυμία | Επιφώνημα |
| Ρήμα | |
| Μετοχή |
ΣΥΝΤΑΝΤΙΚΟ–> Προέρχεται από το ρήμα συντάσσω, συν + τάσσω, τοποθετώ δηλαδή μαζί, το ένα δίπλα στο άλλο. Εξετάζει τον ρόλο, τη λειτουργία της κάθε λέξης, ή αλλιώς όρου μέσα στην πρόταση και τις σχέσεις των όρων μεταξύ τους.
Δεν μπορεί να υπάρξει συντακτική αναγνώριση μιας λέξης λοιπόν, εκτός πρότασης.
Οι δύο συντακτικοί ρόλοι που μπορεί να παίξει ένας όρος χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες, κι αυτές με τη σειρά τους σε υποκατηγορίες.
Κύριοι βασικοί όροι
- Ρήμα
- Υποκείμενο
- Αντικείμενο
- Κατηγορούμενο
Για να δείτε περισσότερα σχετικά με τα μέρη του λόγου μπορείτε να επισκεφθείτε τη σελίδα του “ΒRAINY”, (κάνοντας εγγραφή ΔΩΡΕΑΝ, όπως σας είπα και στο κείμενο της Εισαγωγής). Πιο συγκεκριμένα μπορείτε να επισκεφθείτε τον παρακάτω σύνδεσμο: