Το 1ο Συνέδριο Φυσικών από όλο τον κόσμο έγινε το 1911 στο ξενοδοχείο Metropole των Βρυξελών, με θέμα: ΚΒΑΝΤΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ
Το συνέδριο αυτό, όπως και τα υπόλοιπα, ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Ernest Solvay, του εφευρέτη της βιομηχανικής μεθόδου παρασκευής του ανθρακικού νατρίου ή σόδας.
Ο Ernest Solvay οργάνωσε και χρηματοδότησε μια σειρά διεθνών συναντήσεων, με αντικείμενο συγκεκριμένα θέματα Φυσικής, στις οποίες προσκαλούνταν οι κορυφαίοι φυσικοί κάθε τομέα.
Λόγω της μεγάλης επιτυχίας του Συνεδρίου καθιερώθηκε στις Βρυξέλες σειρά παρόμοιων Συνεδρίων τα οποία συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Αρχικά η προεδρία του Συνεδρίου προτάθηκε στον Max Planck, ο οποίος την αρνήθηκε.
Στη συνέχεια έγινε πρόταση στον Hendrik Antoon Lorentz, που τη δέχτηκε με συνέπεια να είναι πρόεδρος σε όλα τα σχετικά Συνέδρια που οργανώθηκαν όσο εκείνος ήταν στη ζωή.
Το 1900 ο Max Plank, στην προσπάθειά του να εξηγήσει το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπει το «μέλαν σώμα», εισάγει τη ριζοσπαστική έννοια της κβάντωσης της ενέργειας ότι δηλ. η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία εκπέμπεται και απορροφάται με ασυνεχή τρόπο από την ύλη με στοιχειώδη ποσά ενέργειας τα «κβάντα». O Plank διατηρεί την κλασσική φύση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και την κβάντωση μόνο στην περίπτωση ανταλλαγής ενέργειας.
Ο Einstain καταρρίπτει τη συνεχή φύση της ακτινοβολίας και εισάγει την κβάντωση στην ίδια την ακτινοβολία. Επομένως η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία απoτελείται από «κβάντα» ή φωτόνια ενέργειας h.f
Στο Συνέδριο του 1911 κυριάρχησε η άποψη του Einstain έναντι της συντηρητικότερης άποψης του Plank. Έτσι η νέα θεωρία για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία εδραιώνεται στο 1ο παγκόσμιο Συνέδριο της Φυσικής.
Ο Poincare παρακινήθηκε από τις συζητήσεις του συνεδρίου να επιχειρήσει να αποδείξει μαθηματικά ότι στο «νόμο της ακτινοβολίας του Plank» ήταν αναγκαία η εισαγωγή των κβάντα.
Το πέτυχε κι αυτό είχε σαν συνέπεια τη μετασροφή του Άγγλου φυσικού James Jeans από αντίπαλο σε υποστηρικτή της κβαντικής θεωρίας.
Σχετικές αναρτήσεις: