ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ” 6/12/2009
Πώς σκέπτεται η γενιά του Αλέξη Γρηγορόπουλου έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του
«Η απώλεια του 15χρονου δεν πρέπει να τιμηθεί για μουσειακούς λόγους αλλά για την ουσία
Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ κινήσεις τους προδίδουν νευρικότητα. «Νιώθουμε τύψεις αν κοιμηθούμε μία ώρα παραπάνω» λένε και οι δύο. Σήμερα όμως, χωρίς τύψεις, θα κατέβουν στο συλλαλητήριο
για τη συμπλήρωση ενός έτους από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου . Η Μάνια Σωτηροπούλου
και η Αφροδίτη Κρητικού είναι 18 ετών, προετοιμάζονται πυρετωδώς για τις πανελλαδικές εξετάσεις του προσεχούς καλοκαιριού και δηλώνουν με
πίκρα ότι «είμαστε 18 και δεν περνάμε ούτε αισθανόμαστε καθόλου καλά». Πέρυσι, τέτοιες ημέρες, διαδήλωναν, μαζί με χιλιάδες άλλους νέους, συμμαθητές και φίλους τους, στην Αθήνα, διαμαρτυρόμενες για τη δολοφονία ενός «από το δικό μας πλήθος».
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος είναι το σύμβολο μιας γενιάς και «η απώλειά του δεν πρέπει να τιμηθεί για μουσειακούς λόγους», όπως υπογραμμίζουν οι κοπέλες, αλλά «για την ουσία μιας εφηβικής ζωής που τείνει να γίνει αβίωτη».
Η Αφροδίτη περιγράφει το βάσανο να είσαι μαθητής και μαθήτρια ένα βήμα πριν από την «τελική ευθεία». «Οι διδάσκοντες στο φροντιστήριο μας “προτρέπουν” να μην ερωτευτούμε, να μην έχουμε χρόνο για εμάς, να εξαντλούμε τα όριά μας πάνω από τις ανοιχτές σελίδες των σχολικών βιβλίων και βοηθημάτων». Εχει επισκεφθεί, μόλις πριν από λίγες ημέρες, νευρολόγο. «Εχω αποκτήσει επίμονες ημικρανίες εδώ και τρεις μήνες. Εχω τακτικές και έντονες στομαχικές διαταραχές. Ο γιατρός, αφού ξεπέρασε το σοκ, “ούτε σαράντα ετών δεν έχουν τέτοια συμπτώματα΄΄ μου είπε, με συμβούλευσε να κοιμάμαι καθημερινά οκτάωρο και να τρέφομαι πιο σωστά και σε τακτά διαστήματα. Μα έχω τύψεις αν κοιμηθώ πάνω από έξι ώρες, δεν προλαβαίνω να “βγάλω” την ύλη». Η Μάνια προσπαθεί να θυμηθεί πόσα βράδια έχει πέσει στο κρεβάτι νηστική. «Δεν προλαβαίνουμε» λέει. «Αλλά υπάρχει “υποκατάστατο”.Τρώμε τις ίδιες μας τις σάρκες ή των διπλανών μας στο φροντιστήριο. Η μαγική λέξη είναι “ανταγωνισμός΄΄.΄΄Προσπαθήστε περισσότερο, τα μόρια ποτέ δεν θα είναι αρκετά,προσπαθήστε περισσότερο,θυμηθείτε ότι την εισαγωγή μπορεί να πετύχει ο διπλανός και όχι εσείς” είναι η επωδός στα φροντιστήρια». Τι σκέφτεται, διαρκώς, η Μάνια; «Να φύγει από πάνω μου το σχολείο όσο το δυνατόν ταχύτερα. Είναι βάρος, ασήκωτο». Και οι δύο κοπέλες υποστηρίζουν ότι ο «Δεκέμβρης» του 2008 άφησε πίσω του «θετικά και άμεσα σημάδια μόνο στις διαπροσωπικές σχέσεις αλληλεγγύης ανάμεσά μας». Θυμούνται με νοσταλγία «την ελευθερία λόγου μέσα στα κατειλημμένα σχολεία, την προσέγγιση με ορισμένους πιο ευαισθητοποιημένους καθηγητές,τη διαφορετική αντιμετώπιση και το ενδιαφέρον ακόμη και στην απλή “καλημέρα” του περιπτερά της γειτονιάς». Στην- ολιγόωρη και υπό πίεση- συνάντηση που είχαν πριν από μερικές ημέρες, αντιπροσωπείες μαθητών για να αποφασίσουν τον τρόπο συμμετοχής στις εκδηλώσεις μνήμης «συζητήσαμε ακόμη και το ενδεχόμενο να απαγορεύσουμε τα συνθήματα κατά των αστυνομικών. Δεν φταίνε αυτοί αν ορισμένοι ανάμεσά τους μας θεωρούν “κακοποιά΄΄ στοιχεία. Διαπαιδαγωγήθηκαν και γαλουχήθηκαν από το ίδιο σχολείο και την ίδια κοινωνία με εμάς». Συζήτησαν και τα της επερχόμενης δίκης των δύο ειδικών φρουρών. «Απαράδεκτο να γίνει τόσο μακριά από την Αθήνα.Τα παιδιά που ήταν στην παρέα του Αλέξανδρου, τη μοιραία νύχτα,και είναι ουσιώδεις μάρτυρες, πώς θα μετακινηθούν, πού θα μείνουν, με ποιών τη φροντίδα;». Θεωρούν ότι «πρέπει να ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος για τα πάγια αιτήματα της νεολαίας» και εν αρχή «να καθιερωθεί η ανοιχτή πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε φθάσει στα ψυχικά, σωματικά αλλά και οικονομικά όριά μας».
Ψήγματα προσωπικών δεδομένων
Μάνια: Είναι στην Γ Δ Λυκείου στο Μαράσλειο. Θέλει να περάσει στη Νομική Αθήνας. Υποστηρίζει ότι «ήταν βαρβαρότητα η καταστροφή της Βιβλιοθήκης “Ευρώπη”», προερχόμενη από «άτομα που αντιλαμβάνονται τα βιβλία σαν δεσποτείακαι νιώθουν μίσος προς αυτά. Μίσος και αποστροφή που τους έχει εμφυσήσει το ελληνικό σχολείο και η μεθοδολογία του». Μέσα στον τελευταίο χρόνο διάβασε το «Μετά την Αυτοκρατορία» του Εμμανουέλ Τοντ και είδε στο σινεμά τη «Λυσσασμένη γάτα» και το «Μίσος». «Ταινία με διαχρονικές αλήθειες για τη νεολαία και την αντιμετώπισή της από τις κρατικές εξουσίες».
Αφροδίτη: Φοιτά στην Γ Δ Λυκείου του 41ου Λυκείου, στην πλατεία Αμερικής. Θέλει να περάσει στο Φυσικό Αθήνας και να ασχοληθεί στο μέλλον «με την εφηρμοσμένη έρευνα». Τη θλίβει «ο αποκλεισμός των μεταναστών συμμαθητών μου από την ευκαιρία να ζήσουν με πλήρη δικαιώματα στη χώρα μας». Μέσα στον τελευταίο χρόνο έχει διαβάσει «μερικές σελίδες» από το «Ψωμί των άλλων» της Περλ Μπακ και έχει δει στο σινεμά τον «Κυνόδοντα». «Ωμή καταγραφή του παραλογισμού της ελληνικής οικογένειας, αλλά με πόσες αλήθειες…» κρίνει. Δεν ξεχνά από τον περυσινό «Δεκέμβρη» «τη συζήτηση με τους συμμαθητές μας, αραβικής καταγωγής, που ακολούθησε την προβολή, με βιντεοπροβολέα, της ταινίας “Περσέπολις”. Μάθαμε πολλά για τις διαψευσμένες ελπίδες τους».
Η καταστροφή της «Ευρώπης»
Εργοτάξιο ως το 2011 η Βιβλιοθήκη Διεθνών Σπουδών της Νομικής Σχολής
Ετσι είναι εφέτος η Βιβλιοθήκη «Ευρώπη»
ΗΒιβλιοθήκη Διεθνών Σπουδών «Ευρώπη» κατεστράφη στα περυσινά «Δεκεμβριανά». Τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου 2008, οι συγκρούσεις Αστυνομίας και ομάδων κουκουλοφόρων είχαν φθάσει στις παρυφές της Νομικής Σχολής, όταν ορισμένοι από τους «γνωστούς αγνώστους» έσπασαν τα παράθυρα του ισογείου και εκτόξευσαν βόμβες μολότοφ στο εσωτερικό. Οι φλόγες έγλειψαν ταχύτατα τα ξύλινα περβάζια και από εκεί επεκτάθηκαν στα ράφια των βιβλίων και των περιοδικών. Βρίσκοντας άφθονο «υλικό», η φωτιά σύντομα πήρε διαστάσεις, «καταναλώνοντας» ράφια, σελίδες, σανίδες από το δάπεδο. Οι εικόνες της καταστροφής «πέρασαν» μέσω της τηλεοπτικής οθόνης στο σαλόνι κάθε σπιτιού.
«Ηταν ευτύχημα, μέσα σε ό,τι συνέβη, που η φωτιά δεν επεκτάθηκε και στους ορόφους» λέει η υπεύθυνη της βιβλιοθήκης κυρία Δήμητρα Μπλουγούρη . Στον 2ο όροφο στεγαζόταν, και παραμένει ως σήμερα, η Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Φιλοσοφίας Δικαίου. Ανάμεσα στο ισόγειο και στον 2ο όροφο μεσολαβούσαν τα γραφεία του Συλλόγου Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα οποία είχαν αδειάσει μόλις μερικές εβδομάδες πριν από την καταστροφή. «Η φωτιά δεν βρήκε καύσιμη ύλη στον 1ο όροφο και γλίτωσε τουλάχιστον η βιβλιοθήκη αυτή» συμπληρώνει η κυρία Μπλουγούρη. Οι ζημιές στα συγγράμματα του 2ου ορόφου περιορίστηκαν σε όσες στοίβες περιοδικών βρίσκονταν κοντά στα παράθυρα και δέχθηκαν είτε γλώσσες φωτιάς είτε τον αφρό των επιβραδυντικών υγρών και το νερό που χρησιμοποίησαν οι σπεύδοντες στο σημείο άνδρες της Πυροσβεστικής.
Η «Ευρώπη» καταστράφηκε ολοσχερώς. Στις φλόγες παραδόθηκαν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Νομικής Σχολής, περίπου 5.500 βιβλία και συγγράμματα, 3.500 διπλωματικές εργασίες και πλούσιο αρχείο ελληνικών και ξενόγλωσσων περιοδικών, καθώς και τέσσερις υπολογιστές. Οι οικοδομικές πάντως εργασίες ανακατασκευής και αποκατάστασης του κατεστραμμένου ισογείου δεν αναμένεται να ολοκληρωθούν νωρίτερα από τις αρχές του 2011.
