Περιβαλλοντική Εκπαίδευση

H Περιβαλλοντική Εκπαίδευση θεωρείται αναπόσπαστο και ουσιώδες τμήμα της παιδείας του κάθε πολίτη και πρέπει να ενισχύεται όσο το δυνατόν νωρίτερα σε όλα τα επίπεδα της Εκπαίδευσης.

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ενθαρρύνει τα άτομα για ορθολογική περιβαλλοντική δράση ώστε να διατηρηθεί η αρμονία και η ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Μέσω της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης διαμορφώνονται στάσεις και αντιλήψεις σε άτομα και κοινωνικές ομάδες με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν με ατομική αλλά και συλλογική δράση να κατευθύνονται στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Η διαμόρφωση της περιβαλλοντικής συνείδησης θα πρέπει να ξεκινά από την προσχολική ηλικία. H σπουδαιότητά της είναι τεράστια καθώς συμβάλει όχι μόνο στην απόκτηση γνώσεων, αλλά και στην ενεργοποίηση συναισθημάτων, στάσεων και δεξιοτήτων, κοινωνική δράση και συμμετοχή αλλά και υπεύθυνη καθημερινή συμπεριφορά των παιδιών. Η απόκτηση μιας υπεύθυνης συμπεριφοράς αντανακλάται στις καθημερινές ατομικές συνήθειες όπως στην οικονομία νερού και ενέργειας, στην εφαρμογή προγραμμάτων ανακύκλωσης, στην αντίσταση στην υπερκατανάλωση, αλλά και στην ευρύτερη γνωριμία με την φύση και το περιβάλλον μέσα από προγράμματα περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης.

Με την εκπόνηση περιβαλλοντικών δραστηριοτήτων μέσα από την οικογένεια και στην συνέχεια μέσα από τις σχολικές μονάδες, θέτονται οι βάσεις για την απόκτηση της περιβαλλοντικής συνείδησης στα παιδιά της προσχολικής και σχολικής ηλικίας, καθώς αποτελούν το μελλοντικό έμψυχο υλικό του πλανήτη. Μέσα από προγραμματισμένες δραστηριότητες όχι μόνο, μεταλαμπαδεύονται γνώσεις αλλά αναπτύσσονται νέοι τρόποι σκέψης, προσέγγισης και επίλυσης των προβλημάτων. Παράλληλα, οι δράσεις αυτές μπορεί να αποτελέσουν ένα κίνητρο για προβληματισμό, αφύπνιση και ενεργοποίηση και των ενηλίκων στο σχολείο αλλά και μέσα στην ίδια την οικογένεια, για να εργαστούν ατομικά και ομαδικά για την προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο αποτελεί της βασική επιδίωξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Έννοιες όπως Διαχείριση απορριμμάτων, Ανακύκλωση, Όξινη Βροχή, Μόλυνση των Υδάτων, Τρύπα του Όζοντος, Οικολογικές Διαταραχές, Φυσικές Καταστροφές, Υπερβόσκηση, Ηχορύπανση, Είδη προς Εξαφάνιση, είναι πια μια καθημερινότητα στην ζωή παιδιών και ενηλίκων. Λέξεις άγνωστες σχεδόν μέχρι πριν λίγα χρόνια κι όμως απειλούν την ζωή και το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη.

Μέσα από ενεργητικές μεθόδους μάθησης, οι παιδαγωγοί αλλά και οι γονείς μπορούν να κινητοποιήσουν τα παιδιά στο ξεκίνημα της ανακάλυψης του περιβάλλοντος. Με τη ενεργητική παρατήρηση πραγμάτων, καταστάσεων, φυσικών φαινομένων, με την εξάσκηση των αισθήσεων και με την ενθάρρυνση τα τάσης για έρευνα και πειραματισμό, τα παιδιά μπορούν και πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες αρχικά μέσα στην οικογένεια και στην συνέχεια στην σχολική κοινότητα σχετικά με τις έννοιες και τα ζητήματα που θα ασχοληθούν.

Οι παιδαγωγικές μέθοδοι που θα επιλεγούν από τους Παιδαγωγούς πρέπει να ανταποκρίνεται και να συμβαδίζει με το ηλικιακό, νοητικό, κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο των εκπαιδευομένων.