Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών έχουν κερδίσει σημαντική θέση στην εκπαίδευση. Οι διαδραστικές εφαρμογές δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να συμμετέχουν στην μάθηση. Ο διαδραστικός πίνακας (interactive Whiteboard) είναι μία συσκευή αφής που συνδέεται με έναν υπολογιστή και προβολέα. Έχουν χρησιμοποιήσει διαδραστικούς πίνακες χώρες όπως : η Μεγάλη Βρετανία, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και οι Η.Π.Α και έχουν παρουσιαστεί συμπεράσματα από τη χρήση των διαδραστικών πινάκων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση καθώς και στην εκπαίδευση μαθητών με ειδικές ανάγκες. Η χρήση τους στην εκπαίδευση συνδέεται με τις σύγχρονες θεωρίες εκπαίδευσης που είναι η διαδραστικότητα, ο κονστρουκτιβισμός, η συνεργατική και ενεργητική μάθηση. Σχετικές έρευνες έχουν αναδείξει οφέλη σχετικά με τον ενθουσιασμό των μαθητών, τη συνεργασία , την ανάπτυξη των δεξιοτήτων. Ταυτόχρονα, οι εκπαιδευτικοί που σχεδιάζουν το μάθημά τους με βάση το διαδραστικό πίνακα γίνονται πιο αποδοτικοί προσελκύοντας την προσοχή και το ενδιαφέρων των εκπαιδευομένων.
Παιδαγωγική αξιοποίηση του διαδραστικού πίνακα
Είναι λογικό στη χώρα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις να έχουν γίνει και πολλές μελέτες για την ενσωμάτωσή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία και πράξη. Έρευνες που έγιναν από το Βρετανικό Σύλλογο Εκπαιδευτικής Επικοινωνίας και Τεχνολογίας έδειξαν ότι υπάρχει άμεσο πλεονέκτημα από τη χρήση τους, το μάθημα γίνεται με πιο γοργό ρυθμό και οι μαθητές συμμετέχουν περισσότερο και πιο ενεργά .
Οι μαθητές στην τάξη προσέχουν περισσότερο και αυτό που τους κάνει να δείχνουν ενδιαφέρον είναι το οπτικό ερέθισμα που έχουν από τον πίνακα (Cunningham, 2003)29. Γενικά οι έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν πολύ θετικά αποτελέσματα από τη χρήση αυτής της τεχνολογίας, οι μαθητές συμμετέχουν ενεργά, εργάζονται ομαδικά και επίσης δίνεται η δυνατότητα σε όλα τα παιδιά, ακόμα και σε αυτά με λιγότερη αυτοεκτίμηση, να συμμετέχουν χωρίς το βάρος της απόρριψης.
Ταυτόχρονα o διαδραστικός πίνακας είναι ένα μέσο που δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές με ειδικές ανάγκες όπως είναι οι οπτικοί, κιναισθητικοί μαθητές ή μαθητές με προβλήματα ακοής, όρασης ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες να συμμετέχουν στο μάθημα περιορίζοντας σε πολύ μικρό βαθμό την ειδική μεταχείριση που χρειάζονται αυτοί οι μαθητές, ώστε να μπορούν να ακολουθήσουν το ρυθμό του μαθήματος.
Επιπλέον, παρατηρήσεις δείχνουν ότι ο σχεδιασμός μαθημάτων τα οποία γίνονται με τη χρήση διαδραστικού πίνακα μπορεί να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς στο να είναι πιο αποτελεσματικοί στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία τους και να βελτιώσουν τις προσωπικές τους ικανότητες προγραμματισμού διδασκαλίας.
Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι μια τέτοια τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με μοναδικά δημιουργικούς τρόπους πέρα και πάνω από τις κλασσικές δυνατότητες διδασκαλίας του παραδοσιακού μαυροπίνακα ή οποιασδήποτε άλλης μεθόδου προβολής. Όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία «στα χέρια ενός δασκάλου ο οποίος ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη δεξιοτήτων αυτόνομης και δημιουργικής σκέψης, οι διαδραστικοί πίνακες θα χρησιμοποιηθούν για να επεκτείνουν αυτή την προοπτική….Τελικά δεν είναι τι χρησιμοποιείς αλλά πώς το χρησιμοποιείς» (Virtual Learning, 2003, σ. 4)30 .
Θα μπορούσαμε λοιπόν να καταλήξουμε ότι η μοναδικότητα αυτής της τεχνολογίας του διαδραστικού πίνακα και το διδακτικό κέρδος έγκειται τελικά στην έγχυση της τεχνολογίας στην παιδαγωγική. Με άλλα λόγια τόσο η φυσική αλληλεπίδραση με τον πίνακα, όσο και η διαλογική αλληλεπίδραση του ενός παράγοντα μάθησης με κάποιον άλλον (για παράδειγμα δασκάλου με μαθητές, μαθητών μεταξύ τους, μαθητών με την διδακτέα ύλη), δημιουργεί μια σύνθετη συλλογική έννοια αλληλεπίδρασης η οποία και κρίνεται αναγκαία στο σύγχρονο πολυπολιτισμικό περιβάλλον του Ελληνικού σχολείου.
