Κατάληψη ή ευκαιρία να χάσουμε το μάθημα;
Το σχολείο είναι ζωντανός οργανισμός, έχει όργανα, λειτουργίες, ρόλους και χρειάζεται τη συμμετοχή όλων. Προκαλεί και αναπτύσσει την πρωτοβουλία όλων των συμμετεχόντων. Δεν μπορεί όμως να στηριχθεί στην αδιαφορία , την απάθεια και την αποξένωση. Καθηγητές και μαθητές θέτουν τα οποιαδήποτε προβλήματα υποδομών, συμπεριφοράς, κανόνων λειτουργίας, κ.ά. ,και εργάζονται από κοινού για την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας με ανοικτά σχολεία.
Το κλειστό σχολείο καταργεί όλα τα παραπάνω, δεν οδηγεί σε λύσεις των προβλημάτων και δεν πιέζει τις εκάστοτε κυβερνήσεις για να αποδεχθούν τα γενικά πολιτικά αιτήματα , π.χ αύξηση των δαπανών για την παιδεία κ.ά. Απλώς απορυθμίζει την λειτουργία του σχολείου, το καταργεί, προσβάλει όσους καθηγητές αγωνίζονται για την αναβάθμιση του, η οποία επιτυγχάνεται με πολύ-πολύ δουλειά και όχι μόνο με λόγια τα οποία παραμένουν απλά συνθήματα. Δεν λείπουν μόνο κάποιες υποδομές ,λείπουν και οι άνθρωποι που αγωνίζονται για την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Το αυθαίρετο-παράνομο κλείσιμο του σχολείου με ψηφοφορίες οι οποίες δε νομιμοποιούν τίποτα, για εβδομάδες ολόκληρες, διαλύει το δημόσιο σχολείο, το υποβαθμίζει, το αγνοεί και το υποκαθιστά με το φροντιστήριο ,στο οποίο η γνώση αποστεώνεται και απλώς προετοιμάζει τους μαθητές για τις εξετάσεις.
Το κλειστό δημόσιο σχολείο συμφέρει μόνο την ιδιωτική εκπαίδευση, τα φροντιστήρια, τους αδιάφορους μαθητές και ελάχιστους καθηγητές.
Το κλειστό σχολείο αποξενώνει τους μαθητές από τους καθηγητές ,αποθαρρύνει και προσβάλει τους καθηγητές που αγωνίζονται να προσφέρουν ό,τι μπορούν περισσότερο στους μαθητές τους, τους οποίους αγαπούν και σέβονται.
Τα αποτελέσματα της «κατάληψης» θα είναι η αγχώδης προσπάθεια να διδαχθούν τα απαραίτητα για την επόμενη τάξη ή για τις πανελλήνιες εξετάσεις, η συμπίεση των διαγωνισμάτων α’ τετραμήνου, η μη πραγματοποίηση όλων των περιπάτων και εκδρομών οι οποίες έχουν και παιδαγωγικό χαρακτήρα, και ό,τι άλλο χρειασθεί για την αναπλήρωση του χαμένου χρόνου. Η σχολική ζωή λοιπόν θα γίνει πιο αγχώδης και μίζερη χωρίς να έχει επιτευχθεί κανένας στόχος όπως και κάθε χρόνο. Οι μαθητές της τρίτης τάξης που νομίζουν ότι κερδίζουν χρόνο για διάβασμα κάνουν λάθος υπολογισμούς , γιατί δε λαμβάνουν υπόψη τους την αναπλήρωση των ημερών που χάθηκαν.
Οι πολιτικοί όλων των κομμάτων δε νοιάζονται για τα κλειστά δημόσια σχολεία γιατί πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά και επίσης οι περισσότεροι δε θέλουν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος της παρέμβασης και πιθανής σύγκρουσης για να ανοίξουν τα σχολεία και οι υπόλοιποι ελπίζουν ότι θα αντλήσουν στελέχη για την κομματική νεολαία τους. Απλώς αφήνουν να καταλαγιάσουν τα πράγματα, αποφεύγοντας βέβαια να λύσουν όσα προβλήματα μπορούν.
Οι «καταλήψεις» μαϊμού υποβαθμίζουν τα σχολεία .Αυτό δεν είναι αγώνας είναι λούφα και παραλλαγή.
_________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________
ΟΧΙ στα κλειστά σχολεία.
ΟΧΙ στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου.
ΝΑΙ στα ανοιχτά σχολεία και στον αγώνα για την αναβάθμιση τους μαζί με τους καθηγητές, τους γονείς και τους δήμους.
ΝΑΙ στο διάλογο που οδηγεί σε λύσεις.
Οι ψηφοφορίες δε νομιμοποιούν παράνομες ενέργειες.
Οι πραγματικές καταλήψεις είναι η κατάληξη δυναμικών εξεγέρσεων σε ανελεύθερα καθεστώτα ή σε παράνομες κρατικές επεμβάσεις και μεθοδεύσεις. Τότε μόνο νομιμοποιούνται στη συνείδηση των πολιτών.
ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Αφήστε μια απάντηση