Η Άννα Φρανκ  έγραψε μεγάλο μέρος του ημερολογίου της κάτω από δυσχερείς συνθήκες, στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου. Οι καταστάσεις και οι σκέψεις που κατέγραψε η δεκατριάχρονη Άννα το 1942 στο παρακάτω απόσπασμα του ημερολογίου της είναι αρκετά αντιπροσωπευτικές τόσο για την εφηβική ψυχολογία όσο και για τις σύγχρονες οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες πολλές φορές αντιμετωπίζουν μικρά ή μεγάλα προβλήματα.

Ρίχνουμε μια ματιά στην εικονική περιήγηση του  κρησφύγετου της Άννας Φρανκ (Μουσείο Άννας Φρανκ, Άμστερνταμ)

και βλέπουμε μια από τις πολλές ταινίες που γυρίστηκαν!

και ένα κόμικ, βασισμένο στη ζωή της Άννας Φρανκ

Και προτείνεται να διαβάσουμε το βιβλίο: ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΧΩΣ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ 

 

Σε μορφή ντοκιμαντέρ…(όχι πολύ καλή απόδοση των υπότιτλων)

Ημερολόγιο: είναι γενικά ένα αυτοβιογραφικό κείμενο στο οποίο ένα πρόσωπο καταγράφει μέρα προς μέρα τις σκέψεις και απόψεις του πάνω σε πρόσωπα και πράγματα της επικαιρότητας ή πάνω σε προσωπικά ζητήματα. Χαρακτηρίζεται από αμεσότητα και ειλικρίνεια. Αποκαλύπτουν την προσωπικότητα του συντάκτη.

Λογοτεχνικό είδος:  Ημερολόγιο 

Με τον όρο αυτόν εννοούμε τη συστηματική καταγραφή από ένα άτομο των πιο σημαντικών γεγονότων της προσωπικής του ζωής, καθώς και της δημόσιας ζωής της εποχής του. Έχει προσωπικό χαρακτήρα (δηλαδή δε γράφεται για να δημοσιευτεί ή για να διαβαστεί από άλλους), γι’ αυτό και το ύφος του είναι εξομολογητικό, και η γραφή συχνά συνθηματική ή και ελλειπτική· περιέχει σχόλια, παρατηρήσεις, κρίσεις, σκέψεις και, γενικά μια υποκειμενική καταγραφή όλων όσων απασχολούν το άτομο που κρατά το ημερολόγιο, ενώ βασικό χαρακτηριστικό του είναι ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου από τον συγγραφέα. Διαφέρει από την αυτοβιογραφία, όπου ο συγγραφέας παρουσιάζει τη ζωή του σε συνεχή αφήγηση και χωρίς κενά, με σκοπό να διαβαστεί από άλλους.

Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ είναι το πιο γνωστό κείμενο αυτού του είδους, αν και δεν έχει τόσο την αξία ενός λογοτεχνικού κειμένου, όσο μιας αυθεντικής μαρτυρίας. Η συγγραφέας βρίσκεται στο μεταίχμιο προς την εφηβεία και ίσως γινόταν πολύ καλή συγγραφέας, αν δεν είχε πέσει θύμα της γενοκτονίας των Εβραίων.    Γενικά τα ημερολόγια των δημοσίων προσώπων προξενούν το ενδιαφέρον του κοινού, γι’ αυτό συχνά δημοσιεύονται

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

• Ακριβής προσδιορισμός χρόνου και  τόπου ( ημερομηνίας)  στην αρχή  της σελίδας πάνω δεξιά.  Π.χ  Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017.
• Φράση «αγαπημένο μου ημερολόγιο »  αριστερά .
• Χρήση συνήθως πρώτου ενικού προσώπου.
• Λόγος αυθόρμητος, απλός , καθημερινός , επιγραμματικός .
• Ύφος  απλό, προσωπικό, εξομολογητικό, πολλές φορές λογοτεχνικό

Αναφέρεται σε προσωπικά βιώματα ή σε  προβλήματα της εποχής αυτού που γράφει.

Ακολουθούμε χρονολογική σειρά σ’ αυτά που γράφουμε. Οι ειδήσεις που περιέχει είναι σύντομες.

Γράφουμε σε α ́ πρόσωπο(συνήθως).

Ο προσδιορισμός του χρόνου (ημερομηνία) και του τόπου είναι ακριβής και γράφεται  στην αρχή  της σελίδας πάνω δεξιά.  π.χ  Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Αριστερά πάνω γράφουμε την προσφώνηση (π.χ. αγαπητό μου ημερολόγιο, αλλά μπορεί να λείπει).

Στο κυρίως θέμα  γίνεται ανάπτυξη των σκέψεων αυτού που γράφει.

Ο λόγος  είναι αυθόρμητος, απλός , καθημερινός , επιγραμματικός .

Το ύφος είναι   απλό, προσωπικό, εξομολογητικό, πολλές φορές και  λογοτεχνικό.

Ενδεικτική ανάλυση:

Θεματικά κέντρα:

• Σχέση με τη μητέρα και τον πατέρα
• Ανταγωνιστικές σχέσεις ανάμεσα στα αδέρφια
• Το ημερολόγιο ως συνομιλία του εφήβου με τον εαυτό του

Δομή κειμένου:

1^η Ενότητα:»Αγαπητή Κίτυ….στην γκρινιάρικη διάθεση της Μαργκότ»

Παράπονα της Άννας με αφορμή το επεισόδιο με την Μαργκότ

2^η Ενότητα: «Δεν τις αγαπώ…. Που έχει σχέση με τα ελαττώματά της»

Η σχέση της Άννας με τον πατέρα της

3^η Ενότητα: «Περσσότερο απ΄όλους……. Πλήρη ικανοποίηση στα παιδιά τους;¨

Η άποψη της Άννας για τη μητέρα της.

4^η Ενότητα: «Μερικές φορές….. Δική σου Άννα»

Συναισθηματικές ανάγκες της Άννας και αυτοκριτική.

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα η Άννα, με αφορμή το περιστατικό ενός ασήμαντου καβγά με την αδερφή της, καταγράφει τις σκέψεις της για τη σχέση με την αδερφή, τη μητέρα και τον πατέρα της . Αυτό που κυρίως την προβληματίζει είναι η ασυμφωνία της με το χαρακτήρα και τη στάση της μητέρας της, η οποία την εμποδίζει να επικοινωνήσει μαζί της . Οι σκέψεις της Άννας γύρω από το γονεϊκό ρόλο παρουσιάζουν μια ασυνήθιστη ωριμότητα, η διάθεσή της όμως χαρακτηρίζεται από συχνές ψυχολογικές μεταπτώσεις . Η σχέση με τον πατέρα της είναι καλύτερη, ωστόσο η Άννα νιώθει ότι και από τον πατέρα της δε βρίσκει τη συναισθηματική στήριξη που θα περίμενε . Η Άννα εντέλει νιώθει αποξενωμένη στο εσωτερικό της οικογένειάς της, διαπιστώνει ότι οι δικοί της δεν την καταλαβαίνουν και δεν της δίνουν τη σημασία που της αξίζει . Αυτή η πικρή διαπίστωση την ωθεί να εξομολογηθεί τις σκέψεις της στο ημερολόγιό της, το οποίο αναλαμβάνει το ρόλο ενός σιωπηρού συνομιλητή που ενθαρρύνει και στηρίζει τη μοναξιά της . Η ψυχολογική της διάθεση χαρακτηρίζεται από αστάθεια και μεταπτώσεις. Άλλες φορές παρουσιάζεται ώριμη και άλλες σαν κακομαθημένο παιδί.

Η Άννα απευθύνεται σε ένα φανταστικό πρόσωπο που έχει επινοήσει η ίδια, την Κίτυ. Η χρήση της γλώσσας είναι μεταφορική στο σημείο «το ποτήρι ξεχειλίζει». Η αφηγήτρια εκφράζει την ανάγκη της κατανόησης των συναισθημάτων που την κυριεύουν από τη φανταστική φίλη. Ζητά την επιείκειά της για το ότι τα συναισθήματα ορισμένες φορές την κατακλύζουν.

«Αγαπητή Κίτυ,» «Μη με κρίνεις αυστηρά, μα φρόντισε να με βλέπεις απλώς και μόνο σαν ένα πλάσμα που μερικές φορές αισθάνεται ότι το ποτήρι ξεχειλίζει.» Δημιουργείται η αίσθηση ότι το κείμενο απευθύνεται σε έναν αναγνώστη. Επομένως δεν πρόκειται για μια απλή εκμυστήρευση συναισθημάτων και σκέψεων αλλά για έναν νοερό διάλογο που καλύπτει ανάγκη επικοινωνίας. Τα στοιχεία αυτά επιτείνουν την αίσθηση της αμεσότητας στο κείμενο και δημιουργούν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι συμμετέχει και ο ίδιος σε όσα συμβαίνουν. Συγχρόνως, ενώ πρόκειται για ημερολόγιο, το κείμενο έχει τη μορφή μιας επιστολής.

Δε γνώριζε όμως πως το ημερολόγιο θα γινόταν ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο για τη βία της εποχής

Εκφραστικά μέσα:

Μεταφορές: τη γεμίζει επαίνους, πληρώνω τα σπασμένα, πνίγοντας μέσα μου την απελπισία, μου πλακώνει την καρδιά, δεν ξέρω σε ποιο λιμάνι να αράξω, το ποτήρι ξεχειλίζει

Παρομοίωση: σαν να την είχα αδικήσει

Αφήγηση: Στο απόσπασμα ο συντάκτης του ημερολογίου και ο αφηγητής ταυτίζονται .Η Άννα Φρανκ απευθύνεται σε μια φανταστική της φίλη Κίτυ, με τη μορφή αλληλογραφίας .Νιώθει αδικημένη από τους γονείς της και ο τόνος της είναι επικριτικός ,εξομολογητικός και ειρωνικός.

Χαρακτηρισμός προσώπων

Άννα:

• τυπικό δείγμα νεαρής εφήβου
• οι σκέψεις της παρουσιάζουν μια ωριμότητα ασυνήθιστη για την ηλικία της
• χαμηλή αυτοεκτίμηση, κυρίως σε σχέση με την αδελφή της
• υπερβολική ευαισθησία

Mαργκότ

• παρουσιάζεται ως το χαϊδεμένο παιδί της οικογένειας
• τα εξωτερικά και εσωτερικά χαρίσματά της αποσπούν όλη την προσοχή των δικών της, με αποτέλεσμα την ανταγωνιστική σχέση των δύο αδελφών
• εγωίστρια
• κτητική

πατέρας

• καλοσυνάτος
• το πιο προσεγγίσιμο άτομο μέσα στην οικογένεια
• μεροληπτικός, καθώς επηρεάζεται από τη μητέρα της Άννας και τη Μαργκότ

μητέρα

• στάση εντελώς αρνητική απέναντι στην κόρη της
• μεροληπτική
• ψυχρή
• ανίκανη να κατανοήσει τα προβλήματα και τη γενικότερη συμπεριφορά της Άννας

Κίτυ (το ημερολόγιο)

• η σιωπηρή φίλη της Άννας
• δεν την κατακρίνει
• υπομονετικά και ενθαρρυντικά θα τη στηρίξει στη μοναξιά της
• το υποκατάστατο της τρυφερότητας, της κατανόησης και της ζεστασιάς που δε βρίσκει στην οικογένειά της
• το καταφύγιό της

Συναισθήματα Άννας

• μοναξιά
• θλίψη
• αδικία
• απόρριψη
• καταπίεση
• αγανάκτηση
• απελπισία
• πίκρα
• παράπονο
• ταπείνωση
• έλλειψη κατανόησης
• αισθάνεται μειονεκτικά σε σχέση με την αδερφή της
• ζήλια προς την αδερφή της
• αγάπη και θαυμασμός για τον πατέρα της
• προδομένη όταν ο πατέρας της αρνείται να ακούσει τα παράπονά της
• αποξενωμένη και αποκομμένη από την υπόλοιπη οικογένεια
• κουρασμένη να απολογείται συνεχώς για τη συμπεριφορά της
• η ψυχική της διάθεση χαρακτηρίζεται από συχνές μεταπτώσεις
• καταγράφει τους προβληματισμούς, τα σχέδια και τα όνειρά της στο ημερολόγιο, επειδή δεν υπάρχει κάποιος στην οικογένειά της με τον οποίο μπορεί να τα μοιραστεί όλα αυτά

Η σχέση της Άννας με τη μητέρα της

• η Άννα δεν έχει καλή σχέση με τη μητέρα της
• η μητέρα δείχνει φανερή προτίμηση στην άλλη κόρη της
• η Άννα δέχεται συχνά επικρίσεις από τη μητέρα της
• η Άννα και η μητέρα της είναι αντίθετοι χαρακτήρες και αυτό δυσκολεύει την επικοινωνία μεταξύ τους
• η μητέρα με το χαρακτήρα και τα ελαττώματά της στεναχωρεί την Άννα
• η Άννα θεωρεί ότι η μητέρα της δεν ανταποκρίνεται στο πρότυπο της μητέρας που έχει στο μυαλό της
• νιώθει ότι η μητέρα της είναι απούσα από τη ζωή της
• αποδοκιμάζει τη συμπεριφορά της
• έχει αποξενωθεί από τον άνθρωπο στον οποίο έπρεπε να στηρίζεται συναισθηματικά όσο σε κανέναν άλλο
• έχει φτάσει στο σημείο να την αποκαλεί ≪μητέρα≫ χωρίς να το θέλει ή να το νιώθει πραγματικά
• θεωρεί πως έχει προσπαθήσει πολλές φορές να παραβλέπει την άσχημη πλευρά της μητέρας της και να επικεντρώνεται στα προτερήματά της, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο
• της είναι αδύνατο να ανακαλύψει τις αρετές της μητέρας της
• δεν μπορεί να νιώσει ειλικρινή στοργή και σεβασμό γι’ αυτήν
• θεωρεί ότι η μητέρα και η αδερφή της έχουν συνάψει «συμμαχία» εναντίον της, επηρεάζοντας συχνά και τον πατέρα της

Η σχέση της Άννας με τον πατέρα της

• αγάπη
• θαυμασμός
• όμως, δεν έχει από αυτόν την υποστήριξη που θα ήθελε
• παράπονα για τη συμπεριφορά του
• η Άννα θεωρεί ότι ο πατέρας της επηρεάζεται από τη μητέρα και την αδερφή της
• πληγώνεται κάθε φορά που δείχνει την προτίμησή του για τη Μαργκότ

Οι απόψεις της Άννας για τη στάση των γονιών

• η Άννα βλέπει τους γονείς της ως πρόσωπα με αδυναμίες και ελαττώματα
• έμμεσα διατυπώνει τις σκέψεις της για το πώς θα πρέπει να είναι οι σωστοί γονείς:
• αφοσίωση στην ανατροφή και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους
• αντικειμενικοί
• δίκαιοι
• αγάπη προς τα παιδιά τους για αυτό που είναι, όχι για αυτό που εκείνοι θα ήθελαν να είναι
• έτοιμοι να ακούσουν τα παράπονα των παιδιών τους
• να τα βοηθούν
• να τα στηρίζουν
• να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα
• να κατανοούν τις ανάγκες των παιδιών τους
• να είναι σταθεροί η στάση τους απέναντι στα παιδιά τους
• να μην καλλιεργούν ανταγωνιστική σχέση ανάμεσα στα αδέρφια
• να είναι παρόντες στη ζωή των παιδιών τους ουσιαστικά και όχι τυπικά
• ιδανική μητέρα για την Άννα: καλόκαρδη, υπομονετική, στοργική, δίκαιη και αμερόληπτη προς όλα της τα παιδιά, τρυφερή και γλυκομίλητη (δηλαδή, το ακριβώς αντίθετο από τη δική της)
• η Άννα αναρωτιέται κατά πόσο υπάρχουν ιδανικοί γονείς, που είναι σε θέση να καλύψουν τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών τους
• συμπεραίνει ότι η λανθασμένη στάση των γονιών αποξενώνει τα παιδιά από αυτούς και λειτουργεί αρνητικά στην ψυχολογία τους

Γλώσσα

• απλή
• ρήματα και επίθετα που φανερώνουν την ψυχική διάθεση της Άννας
• άλλοτε χρησιμοποιεί μακροπερίοδο λόγο και άλλοτε φράσεις μικρής έκτασης
• σημεία στίξης που εκφράζουν τα συναισθήματά της

 Ύφος

• προσωπικό
• υποκειμενικό
• εξομολογητικό

Σχήματα λόγου

Προσωποποιήσεις:§3 ≪Η δικαιοσύνη επέβαλλε ≫,  §16 ≪…πόσα πράγματα δεν παρουσιάζονται στο μυαλό μου ≫

Μεταφορές: §1 ≪πάντα εγώ τα πληρώνω≫, §5 ≪τη γεμίζει μ’ επαίνους …≫, §9 ≪η μητέρα μου πλακώνει την καρδιά≫, §18 ≪το ποτήρι ξεχειλίζει≫

Παρομοιώσεις: §18 ≪να με βλέπεις .. σαν ένα πλάσμα≫

Επαναλήψεις: § 6 ≪πάντα … ανυπόφορη … πάντα … ο αποδιοπομπαίος τράγος・εγώ πάντα πληρώνω≫, §7 ≪Δε ζηλεύω … δεν τη ζήλεψα≫, §17 ≪… θα’ θελα πολύ … θα’ θελα πολύ …≫.

Εικόνες: §1 – 2 ≪Χθες βράδυ … λυπημένη≫, §10 ≪έχω στο νου μου … μητέρα ≫, §14 ≪Με μεταχειρίζονται … πράγματα≫

Αντιθέσεις: §8 ≪ακατανίκητη ανάγκη να του μιλήσω≫ – ≪αρνείται να με ακούσει …≫, §14 ≪Τη μια μέρα, η Άννα είναι πανέξυπνη≫ – ≪την επόμενη, η Άννα είναι μια χαζούλα …≫

Συναισθήματα της Άννας:

Απόρριψη, αίσθημα αδικίας, μοναξιά και απομόνωση μέσα στην οικογένειά της, πικρία, ταπείνωση, έλλειψη πραγματικής αγάπης, θλίψη και πόνο, αίσθημα μειονεξίας, παράπονο για μεροληπτική συμπεριφορά, καταπίεση, απελπισία, αγανάκτηση.

Η Κίτυ:  Η Κίτυ, είναι μια φίλη που έχει επινοήσει η Άννα και από αυτή την άποψη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα άλλο κομμάτι του ίδιου του εαυτού της. Μέσα από τη φίλη αυτή φαίνεται η προσπάθεια της έφηβης να υποστηρίξει η ίδια τον εαυτό της ώστε σταδιακά να γίνει συναισθηματικά ανεξάρτητη. Στην προσπάθεια αυτή είναι ιδιαίτερα ακριβοδίκαιη καθώς, έστω και έμμεσα, κρίνει όχι μόνο τους άλλους αλλά και τον εαυτό της. Η παράκλησή της επομένως προς την Κίτυ να μην την κρίνει αυστηρά είναι μια παράκληση προς τον ίδιο τον εαυτό της ο οποίος αφού έχει ξεσπάσει και εκτονώσει τον θυμό του απέναντι στους άλλους στρέφεται στο τέλος και προς τον εαυτό για να αναζητήσει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.
Άννα: Η προβληματική σχέση της Άννας με τους γονείς της παρουσιάζεται με ειλικρίνεια, αλλά η ψυχολογική της διάθεση χαρακτηρίζεται από αστάθεια και μεταπτώσεις. Ενώ πολλές από τις απόψεις και τις κρίσεις της χαρακτηρίζονται από ωριμότητα, από την άλλη πλευρά αρκετά από τα παράπονα της θυμίζουν χαϊδεμένο παιδί που θέλει να είναι το επίκεντρο της προσοχής. Έτσι, οι αντιφάσεις που φανερώνονται στο χαρακτήρα και την ψυχολογία της είναι αρκετές. Είναι ένα κορίτσι που κακίζει τη μητέρα της, που ζηλεύει την αδερφή της, που κάνει παράπονα στον πατέρα και γενικά τα βάζει με όλους, επειδή δεν την καταλαβαίνουν. Από την άλλη πλευρά, κάποιες απόψεις της για το μητρικό ρόλο και για την ανάγκη να βρει στη μητέρα της ένα ιδανικό πρότυπο δείχνουν συνετή κρίση, δυσανάλογη με την ηλικία της. Την ίδια ωριμότητα φανερώνει και η αυτοκριτική της, καθώς παρουσιάζεται δυσαρεστημένη για την ανεπάρκεια της να ολοκληρώσει ένα έργο. Οι αντιφάσεις αυτές είναι απόλυτα φυσιολογικές στη φάση της μετάβασης από την παιδική στην εφηβική ηλικία, στην οποία βρίσκεται η Άννα. Ψυχολογικές μεταπτώσεις, παράπονα, πείσματα και ζήλιες χαρακτηρίζουν πάντα αυτή την ηλικία σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Η Άννα, με τα χαρίσματα και τα ελαττώματα της είναι ένας αντιπροσωπευτικός για την ηλικία της χαρακτήρας. Τη διακρίνει φιλομάθεια, εξυπνάδα, ωριμότητα, ειλικρίνεια. Παράλληλα όμως έχει εγωισμό και ζήλια και γενικά είναι απόλυτη στα συναισθήματα της. Έτσι, το μόνο που πετυχαίνει είναι να νιώθει μοναξιά ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους και κάτω από συνθήκες που δεν της επιτρέπουν τέτοιες «πολυτέλειες».
Τα συναισθήματα που κυριαρχούν στο κείμενο είναι η λύπη και η αγανάκτηση μιας έφηβης που αισθάνεται να την πνίγει η αδικία. Η Άννα εκδηλώνει επίσης κακία για τη μητέρα και την αδερφή της και ζήλια για την προτίμηση, όπως νομίζει, του πατέρα προς την αδερφή της. Η ζήλια αυτή έχει ως αιτία την υπερβολική αγάπη της γι’ αυτόν, η οποία την κάνει απαιτητική και απόλυτη. Η έλλειψη επικοινωνίας με τους γονείς της προξενεί επίσης στην Άννα συναισθήματα μονα­ξιάς και απομόνωσης.
Οι σχέσεις της με τα άλλα πρόσωπα
Οι σχέσεις της αφηγήτριας με το οικογενειακό της περιβάλλον  δεν είναι αρμονικές. Απέναντι στην αδερφή της είναι ανταγωνιστική και εκδηλώνει ζήλια. Θεωρεί ότι καταφέρνει να έχει τους γονείς με το μέρος της εξαιτίας του «μισοκακόμοιρου ύφους» και της «γκρινιάρικης διάθεσης» της. Αγανακτεί επίσης, διότι ενώ η άλλη εισπράττει πάντα επαίνους για τα χαρίσματα της, η ίδια δέχεται συνεχώς επικρίσεις. Πιο προβληματική είναι η σχέση με τη μητέρα της, για την οποία πιστεύει ότι δεν της δείχνει κατανόηση και δεν ανταποκρίνεται στο μητρικό της ρόλο αν και εκείνη έχει ανάγκη από τη στήριξη της. Για τον πατέρα της τρέφει ιδιαίτερη αγάπη και τον αποκαλεί το μεγάλο της ιδεώδες», έχει όμως το παράπονο ότι ούτε αυτός τη στηρίζει ηθικά και ότι δεν είναι διατεθειμένος να ακούει τα προβλήματα της. Γενικά, πιστεύει ότι οι γονείς της δεν την προσέχουν όσο θα της άξιζε και εξακολουθούν να τη μεταχειρίζονται σαν ένα κακομαθημένο παιδί.
Μαργκότ: Παρουσιάζεται ως το χαϊδεμένο παιδί την οικογένειας που λόγω των χαρισμάτων της έχει την προσοχή όλων αλλά και δημιουργεί έντονο ανταγωνισμό ανάμεσα σε εκείνη και την αδερφή της.
Πατέρας:  Η Άννα θεωρεί τον πατέρα της καλοσυνάτο και επισημαίνει ότι μπορεί να τον προσεγγίσει. Ωστόσο, στο συγκεκριμένο περιστατικό δεν φαίνεται να βρίσκει σε αυτόν τη συναισθηματική στήριξη που χρειάζεται.
Μητέρα: Η Άννα δεν θεωρεί ότι διαδραματίζει το ρόλο που αρμόζει. Αντιμετωπίζει μεροληπτικά τα παιδιά της και παρουσιάζεται ψυχρή και ανίκανη ή και αδιάφορη να κατανοήσει τα προβλήματα και τη συμπεριφορά της Άννας.

 Απαντάμε στα ερωτήματα:

1)Με ποιο περιστατικό ξεκινά το ημερολόγιό της η Άννα ,το Σάββατο 7 Νοεμβρίου 1942; Είναι σημαντικό γι’ αυτήν και γιατί;

2)Ποια τα συναισθήματα που εκφράζει για την αδελφή, τη μητέρα ,τον πατέρα της;

3)Η Άννα είναι 13 ετών ,όταν γράφει τις σκέψεις που μας δίνονται από το ημερολόγιό της.Να βρείτε φράσεις,προτάσεις της που δείχνουν ότι είναι ώριμο κορίτσι.

4)α)Να εντοπίσετε 5 σχήματα λόγου και να επισημάνετε τη λειτουργία τους μέσα στο κείμενο.(διαβάστε για τα σχήματα λόγου.

β)Να βρείτε τους αφηγηματικούς τρόπους που χρησιμοποιούνται στο απόσπασμα.

5)Γιατί η Άννα ,ενώ γράφει στο ημερολόγιό της, απευθύνεται στην  «φανταστική» φίλη της ,Κίττυ; Τι θέλει να πετύχει μ’ αυτό το «τέχνασμα»; Πώς το δικαιολογεί;

6)Είσαστε κι εσείς στην ίδια ηλικία με την Άννα. Βρίσκετε κοινά σημεία στη σκέψη και τους προβληματισμούς της ΄Αννας και στις δικές σας αγωνίες;

7) «Για μένα η μητέρα μου δεν είναι πάντα «η μητέρα» κι έτσι αναγκάζομαι να εκπληρώσω αυτόν τον ρόλο μόνη μου». Πώς καταλαβαίνετε το νόημα της φράσης;

8)Πώς βλέπει τον εαυτό της; Πώς νομίζει ότι τη βλέπουν οι άλλοι

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ