ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Εισάγονται: με τους τελικούς συνδέσμους: ἵνα, ὅπως, ὡς. Δέχονται άρνηση μή
Εκφέρονται:
1. κανονικά με υποτακτική
2. με ευκτική του πλαγίου λόγου (όταν εξαρτώνται από ιστορικό χρόνο)
3. σπανιότερα με οριστική ιστορικού χρόνου (όταν δηλώνουν σκοπό ανεκπλήρωτο)
4. σπανιότερα με υποτακτική που συνοδεύεται από το αοριστολογικό ἄν, δυνητική οριστική , δυνητική ευκτική
Να βρείτε τις δευτερεύουσες τελικές προτάσεις, τη συντακτική τους θέση, τον εισαγωγικό σύνδεσμο, την έγκλιση που εκφέρονται.
- Προσελθεῖν ἡμᾶς κελεύομεν, ἵνα τά παρά βασιλέως ἀκούσητε
- Ἐπορευόμην, ἵνα ὠφελοίην αὐτόν
- Μυτιληναῖοι δέ, ἵνα ἐπιεικείας τύχωσιν, ἀναγκάζονται ξυμβαίνειν(=να συμβιβάζονται)
- Μένων δῆλος ἦν ἐπιθυμῶν ἄρχειν, ὅπως πλείω(=περισσότερα) λαμβάνοι
- Οἱ δέ καθεῖλκον τάς τριήρεις, ὡς ἐν ταῖς τριήρεσι σῴζοιντο
- Ἐχρῆν Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν, ὅπως ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος
- Τοῦτον ἔχει τόν τρόπον ὁ νόμος, ἵνα πεισθῆναι μηδέ ἐξαπατηθῆναι γένοιτο ἐν τῷ δήμῳ
- Ἐβουλόμην δ’ἄν καί Σίμωνα τήν αὐτήν γνώμην ἐμοί ἔχειν, ἵνα ἀμφοτέρων ἡμῶν ἀκούσαντες τἀληθῆ ῥαδίως ἔγνωτε(αόρ.β΄του γιγνώσκω)
- Ἆρα οὐκ ἄν ἐπί πᾶν ἔλθοι βασιλεύς, ὡς πᾶσιν ἀνθρώποις φόβον παράσχοι τοῦ στρατεῦσαί ποτε ἐπ’ αὐτόν
- Εἰς καιρόν(=στην κατάλληλη στιγμή) ἥκεις, ὅπως τῆς δίκης ἀκούσῃς
- Μή σπεῦδε πλουτεῖν, μή ταχύ πένης γένῃ.
- Ταῦτα πράττετε, ἵνα ὅλη ἡ πόλις εὐδαιμονῇ.
- Κῦρος ᾤετο φίλων δεῖσθαι, ὡς συνεργούς ἔχοι.
- Κόλαζε τά πάθη, ἵνα μή ὑπό τούτων κολασθῇς.
- Τιμόλαος δανείζεται χιλίας δραχμάς, ἵνα διαδιδοίη τοῖς Βοιωτίους τριηράρχοις καί παραμένωσι.
- Φίλοι ἐβούλοντο εἶναι τοῖς μέγιστα δυναμένοις, ἵνα ἀδικοῦντες μή διδοῖεν δίκην.
- Ἔστε, ὦ νέοι, ὑπόδειγμα ἀρετῆς, ἵνα ἀξίως τῆς πόλεως ἔργα πράττητε.
- Ἐποιήσαντο Παυσανίαν πολίτην, ὅπως μηδέποτε ξένος φαίνοιτο ἡμῶν ἡγεμών.
- Ἡ πόλις τούς παῖδας ἀναγκάζει τούς νόμους μανθάνειν, ἵνα μή εἰκῇ πράττωσιν.
- Οἴονται μέν οὖν τινες ἐπίτηδες ἀσαφεῖς αὐτόν ποιῆσαι τούς νόμους, ὅπως ᾖ τῆς κρίσεως ὁ δῆμος κύριος.