Ο πιο φημισμένος στίχος του δράματος εκφράζει με απόλυτο τρόπο τον ανθρωπισμό της Αντιγόνης και τα ανθρωπιστικά αισθήματά της. Δηλώνει πως αυτή είναι μια ψυχή φτιαγμένη να αγαπάει.

Η αγάπη είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της προσωπικότητάς της, κάτι που προβάλλουν οι σύνθετοι ρηματικοί τύποι συνέχθειν και συμφιλείν. Η πρόθεση σύν, με την οποία είναι σύνθετοι οι ρηματικοί τύποι, δείχνει ότι τα συναισθήματα και η συμπεριφορά της ηρωίδας καθορίζονται από τους κοινούς αδερφικούς δεσμούς και με τους δύο, κι όχι από τη συμμετοχή της στο μίσος τους για την κατάκτηση της εξουσίας.

Ο στίχος αυτός, με τον παροιμιώδη χαρακτήρα του, αποτελεί κήρυγμα αγάπης, αποκαλύπτει έναν τρυφερό, ευαίσθητο και πραγματικά ανθρώπινο χαρακτήρα και χαρακτηρίζει ηθικά και ανθρωπιστικά τα κίνητρα της στάσης και των ενεργειών της ηρωίδας.

Διαχρονική αξία

Σε μια εποχή όπως η σημερινή, που ο άνθρωπος ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του, αδιαφορεί για τον συνάνθρωπό του, έχει υποστεί συναισθηματική στείρωση, έχει γίνει δέσμιος των παθών του, είναι γεμάτος μίσος για το διπλανό του, έχει κάνει τη ζωή του ανυπόφορη, τα λόγια της Αντιγόνης είναι επίκαιρα.

Είναι απαραίτητο ο σύγχρονος άνθρωπος να συλλάβει το μήνυμα των λόγων αυτών, αν θέλει πραγματικά να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του, να “ημερέψει”, να αποβάλει τα πρωτόγονα ένστικτά του. Πρέπει να καταλάβει ότι στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια ταιριάζει η αγάπη, καθώς αυτή αποτελεί τον δεσμό της ανθρώπινης κοινωνίας, δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο στη ζωή, γκρεμίζει τα ιδεολογικά και κάθε λογής “τείχη”, θεμελιώνει τη σε βάθος επικοινωνία.

Όσο πιο γρήγορα ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι η αγάπη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ψυχής, τόσο πιο νωρίς θα ξεκινήσει την προσπάθεια να ξεριζώσει από μέσα του την αιτία πολλών μεγάλων συμφορών, το μίσος.

Χρήτης Κώστας, Β4