Μετάφραση: Τάφε μου, κρεβάτι  νυφικό, σπίτι μου στη βαθιά τη γη κι αιώνιο κελί μου, έρχομαι να βρω τους δικούς μου νεκρούς που μέγα πλήθος η Περσεφόνη φίλεψε.
Διαχρονία
Η Αντιγόνη σ’ αυτό το σημείο μιλάει στον Κρέοντα. Η Αντιγόνη είναι πλέον μόνη και δείχνει ότι είναι  βυθισμένη στη μοναξιά της. Όμως ο Κρέοντας βλέπει στη μοναξιά της μια ανεξαρτησία. Κανείς δεν την καταλαβαίνει αλλά ούτε και η Ισμήνη η οποία άμα την καταλάβαινε θα την ακολουθούσε.

Ο χορός που κανονικά θα έπρεπε κανονικά να της δείχνει τη συμπάθειά του και να της είναι αφοσιωμένος δείχνει συνεχώς πλήρη ακατανοησία. Επίσης όταν  μαθαίνει για την απαγορευμένη πράξη αρχίζει να μιλάει για την ανυπακοή στους νόμους είτε ήταν νόμοι των θεών είτε των ανθρώπων. Όταν μάλιστα μαθαίνει πως αυτό το έκανε η Αντιγόνη δεν μπορεί να καταλάβει πως η Αντιγόνη παράκουσε τους νόμους και έκανε κάτι τέτοιο. Τη στιγμή μάλιστα που η Αντιγόνη οδηγείται στο θάνατο, δεν μπορεί να συγκρατηθεί και λέει της λέει ότι θα μπορούσε να συγκρατηθεί και ότι το πάθος της την κατέστρεψε και δεν έπρεπε να συμβουλευτεί μόνο αυτό. Έτσι τώρα γύρω από την Αντιγόνη δεν υπάρχει κανείς πια και θα μείνει μόνη και ζωντανή σ’ έναν έρημο τόπο ανάμεσα στους δικούς της ανθρώπους αλλά και πάλι θα είναι εγκαταλειμμένη από όλους και θα νιώθει μοναξιά!
Συγχρονία
Κατά τη γνώμη μου το συγκεκριμένο απόσπασμα έγινε γνωστό και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες από την κωμική σειρά Κωνσταντίνου και Ελένης  και μέσα  απ’ αυτό τα περισσότερα παιδιά έμαθαν την Αντιγόνη του Σοφοκλή!!!!!!!!!