Θρησκευτικά.

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ:

“Η θρησκευτική αγωγή, ως ένα από τα βασικότερα ανθρωπιστικά και κοινωνικά μαθήματα του σχολείου, αποτελεί μια σύγχρονη και απαραίτητη, ιδιαίτερα στην εποχή μας, σχολική παιδευτική διαδικασία, που στοχεύει σε έναν καινούργιο άνθρωπο και έναν καινούργιο κόσμο.”…

“Το μάθημα των θρησκευτικών, εκτός των άλλων, εμπνέει και ηθικοκοινωνικές αρχές στους μαθητές. Στη σύγχρονη  πραγματικότητα, έντονη είναι η αίσθηση ότι η αληθινή κοινωνικότητα και το γνήσιο ανθρώπινο ήθος αποτελούν σπάνια φαινόμενα. Αν και η εποχή μας είναι έντονα επικοινωνιακή, οι άνθρωποι αισθάνονται μεγάλη μοναξιά, κλείνονται στον εαυτό τους και κυριαρχούνται από το στοιχείο της διαφωνίας, της αντιπαράθεσης και της σύγκρουσης. Αυτή η έλλειψη αληθινής κοινωνίας προσώπων είναι το βασικό πρόβλημά τους, αφού θεωρείται η πηγή όλων των αρνητικών καταστάσεων της κοινωνικοπολιτικής ζωής.

Το μάθημα των θρησκευτικών…… αποζητά την προσωπική σχέση και καλλιεργεί την κοινωνικότητα, καθως και τις αληθινές διανθρώπινες, οικουμενικές και διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους και λαούς.῾

(Από τη μελέτη του καθηγητού Παιδαγωγικής-Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, Ηρακλή Ρεράκη, με θέμα:¨Το μάθημα των θρησκευτικών σήμερα”, Αθήνα , 2009).

ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

“Μία από τις λειτουργίες του Σχολείου είναι η συμβολή του στον εξανθρωπισμό της κοινωνίας. Το σχολείο στοχεύει στο να κάνει ικανούς τους νέους να ολοκληρωθούν στο σώμα της κοινωνίας και να συμπεριφέρονται υπεύθυνα και κριτικά συμβάλλοντας έτσι στην καλυτέρευση και αλλαγή της. Προς αυτόν τον σκοπό η προσφορά του Μαθήματος των Θρησκευτικών μπορεί να είναι σημαντική…”

(Διδακτική των θρησκευτικών, Ιωάννη Β. Κογκούλη, καθηγητού Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ).