Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις σε όλους τους εργασιακούς χώρους αλλά και στο χώρο της εκπαίδευσης, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη κοινής αγωνιστικής δράσης όλων των εκπαιδευτικών ενάντια στη φανερή πλέον προσπάθεια διάλυσης-κατάργησης της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας και των εκπαιδευτικών της.
Η κυβέρνηση του Δ.Ν.Τ.:
Αφού άφησε τα εναπομείναντα δημόσια σχολεία χωρίς βιβλία και τις σχολικές επιτροπές χωρίς χρηματοδότηση. Αφού συρρίκνωσε τις δαπάνες για την παιδεία στο χαμηλότερο ποσοστό μεταπολεμικά, τώρα αφήνει και τους εκπαιδευτικούς χωρίς μισθούς και με την απειλή της εργασιακής εφεδρείας.
Με την ανάλγητη πολιτική της επέφερε ανατροπή των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, διέλυσε το κοινωνικό κράτος και οδήγησε τις ζωές των εργαζομένων σε συνθήκες μεσαίωνα.
Είναι πλέον φανερό ότι ο μοναδικός δρόμος είναι η ανατροπή αυτής της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση με τις εντολές της Ε.Κ.Τ., της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. και στην κατεύθυνση αυτή θα συγκεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Απέναντι στον πόλεμο που κήρυξε στους εργαζόμενους θα πρέπει να βρει την οργή και την αγανάκτηση όλων μας.
Στο δρόμο της ανατροπής και της ανάγκης κλιμάκωσης του αγώνα, ώστε να μπει φραγμός στην καταστροφική πολιτική, τα Δ.Σ. των Συλλόγων Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης, αποφάσισαν την πραγματοποίηση Έκτακτης Γενική Συνέλευσης την Παρασκευή 14-10-2011, ώρα 6.00 μ.μ. στο Αμφιθέατρο του 1ου Λυκείου Καρδίτσας, στην οποία καλούμε τους συναδέλφους να συμμετέχουν ενεργά. Τούτη την κρίσιμη στιγμή ο καθένας μας πρέπει ν’ αναλάβει τις ευθύνες του και όλοι μαζί ενωμένοι να αποφασίσουμε για το μέλλον μας.
Kαλούμε τους συναδέλφους να λάβουν μέρος στη 48ωρη απεργιακή πανελλαδική κινητοποίηση την Τετάρτη 19-10-11 και την Πέμπτη 20-10-2011. Παράλληλα με τις απεργίες και μαζί με όλους τους εργαζόμενους, μαζί με γονείς, μαθητές πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες για άλλες μορφές κινητοποιήσεων, αλλά και να συμμετέχουμε μαζικά, δυναμικά σε κάθε είδους αγώνα (συλλαλητήρια, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, στάσεις εργασίας).Τώρα όσο ποτέ χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός, τη θέση της απόγνωσης να πάρει η αγωνιστικότητα, ατομική και συλλογική, για την ανατροπή της βαρβαρότητας.
Αγώνας ενωτικός, ανυποχώρητος μέχρι την τελική νίκη.
