Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

Λουλούδια όμορφα παντού!

Σε κάμπους, όρη και βουνά
στων βράχων τις σχισμάδες,
μες σε χαράδρες τρομερές,
απόκρημνες, κοφτές, βαθιές.

Σε δροσερές πηγούλες,
μικρά ρυάκια, ποταμάκια,
σ’ όμορφους κήπους και αυλές,
παραθυριών περβάζια,
τοίχους, πανύψηλες σκεπές
και στις γωνιές των δρόμων.

Σε δύση και ανατολή,
κι από βορρά σε νότο,
σ’ άνυδρα μέρη, ξερικά,
στης θάλασσας τα βάθη.

Λουλούδια αμέτρητα,
μεγάλα και μικρά,
πανέμορφα, μαγευτικά,
με μύρια χρώματα,
φανταστικά αρώματα,
σχήματα πάμπολλα,
παράξενα, τρελά.

Είναι της φύσης η ομορφιά,
στο μαγικό της γης τον πίνακα
η τελευταία, ωραία πινελιά.

Μπορεί κανείς να συναγωνιστεί
της φύσης την τρελή μαγεία;

Απ’ τους μεγάλους όχι, φίλοι μου, κανείς.
Μας λείπει η αγάπη, η καλή καρδιά
κι όλα τα βλέπουμε μουντά,
μαύρα και γκρι, καθόλου χαρωπά.

Μόν’ τα παιδιά μπορούν,
γιατί έχουν φαντασία.
Άδολη κι αγνή καρδιά,
ελπίδα, αισιοδοξία.

Των λουλουδιών την ομορφιά,
βάζουνε στη ζωή μας
μ’ ένα χαρτί, μολύβια και μπογιές
της φύσης άξιοι συναγωνιστές
δημιουργούν αριστουργήματα,
χρωματιστά… ποιήματα.

Αυτή είναι των παιδιών
μοναδική ικανότητα,
δύναμη ξεχωριστή.
Μπορούν να ντύσουν τη ζωή,
το κάθε τι πάνω στη γη
μ’ όμορφα, χρωματιστά λουλούδια.

Και μες στην τόση ομορφιά,
χρωμάτων πανδαισία,
θλίψη και πόνος χάνονται,
παντού ανάσταση, δημιουργία.
Και πλημμυρίζει όλη η γη
μ’ αγάπης ευωδία.

Sotirios