ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ

Α, ζωγραφίζω!
Εκφράζω συναισθήματα,
μιλώ για την αγάπη, τη χαρά,
τη λύπη και τη μοναξιά.

Μεταδίδω σκέψεις, ιδέες,
λέω ιστορίες αληθινές,
αποτυπώνω όνειρα,
μύθους, παραμύθια
και κόσμους μαγικούς.

Τη γη, τον γαλάζιο ουρανό,
το αχανές, μυστήριο σύμπαν.
Έν’ άστρο παράξενο και μακρινό.
Φτιάχνω αγίους ζωγραφιστούς,
τον ίδιο τον άπειρο, απερινόητο Θεό.

Της θάλασσας τα βάθη,
τον άγνωστο ωκεανό.
Ψάρια παράξενα,
πουλιά, ζουζούνια,
ζώα μεγάλα και μικρά
μάγισσες, πύργους,
τέρατα, φρικιά.

Τον παγερό, βαρύ χειμώνα,
κάτασπρο χιόνι στο βουνό,
την ερημιά στο δρόμο,
στο τζάκι ανθρώπους
μες στο σπιτάκι το ζεστό.

Τη ζωηφόρο άνοιξη,
την ξαναγεννημένη φύση.
Άνθη πολύχρωμα, ευωδιαστά,
με μύρια χρώματα
και μαγικά αρώματα.
Και τη χαρά της Πασχαλιάς.

Το γλυκό καλοκαιράκι,
παιδιά στη θάλασσα να κολυμπούν,
βαρκούλες ν’ αρμενίζουν,
σπάρους, κοχύλια στο βυθό
μαρίδες, καβουράκια,
φάλαινες, φώκιες κι αχινούς,
σουπιές, καλαμαράκια.
Κύμα που παίζει απαλά
με την ολόχρυση, καυτή αμμουδιά
και σκάει στα βραχάκια.

Το φθινόπωρο, το μελαγχολικό,
με τα κιτρινισμένα φύλλα
να φτιάχνουν πέφτοντας χαλί
κίτρινο, πράσινο, καφέ, πορτοκαλί.
Τα γκρίζα σύννεφα στον ουρανό
μαζί και πρωτοβρόχια.
Σαλιγκαράκια στο βουνό,
σταφύλια και αμπέλια.
Παιδάκια πάλι στο σχολειό,
τρεχαλητά, φωνές και γέλια.

Κι ένα σωρό άλλα πράγματα,
με θέληση, μεράκι ζωγραφίζω.
Ταιριάζω όλα τα χρώματα,
κανένα δεν αφήνω.

Δίνω ομορφιά στον πίνακα,
ζωντάνια, δύναμη, χαρά,
μιλάει η ψυχή, μιλάει η καρδιά.

Αυτή είναι, φίλοι μου, η ζωγραφική!

Δημιουργείς και χαίρεσαι,
επικοινωνείς και δένεσαι
με όλους και με όλα.
Με μια άλλη γλώσσα, θαυμαστή,
τη γλώσσα των χρωμάτων.

Ελάτε, λοιπόν, τώρα κι εσείς
πάρτε χαρτί, πιάστε μπογιές,
χαρείτε, ζωγραφίστε,
κάντε ωραίες πινελιές
με χρώματα μιλήστε.

Δρομπόνης Σωτήριος

ΒυθόςΣτην ακροθαλασσιάΣπίτι στην εξοχή Το πατρικό σπίτι

Το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου στη ΓορτυνίαΕξοχή (Μάζι Μεγάρων)