“Βοηθάμε τα μουσεία να έρθουν κοντά μας… από απόσταση!”. Αυτό είναι το φετινό μήνυμα του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM) για την Διεθνή Ημέρα των Μουσείων στις 18 Μαΐου 2020, καθώς αυτά παραμένουν κλειστά εξ αιτίας της πανδημίας του κορονοϊού.
Πώς όμως να έλθουν τα μουσεία κοντά; Ως αναπαραγωγή και υποκατάστατο ή ως εικονική πραγματικότητα; Τίποτα από αυτά δεν υποκαθιστά και δεν αντικαθιστά τη φυσική επαφή του ανθρώπου με το περιεχόμενο του Μουσείου. Στην επαφή αυτή αποκαθίσταται εν μέρει η επαφή των ζώντων με την παραγωγή του πνεύματος, δεν λέω και των χεριών γιατί ταυτίζονται, των ανθρώπων που πέρασαν ή και ακόμα σύγχρονων δημιουργών. Με την επαφή αυτή αποκατεστημένη, ενδυναμώνεται ο μίτος της Αριάνδης που οδηγεί την ανθρωπότητα έξω από τον λαβύρινθο του θανάτου και της ανυπαρξίας.
Μια τέτοια μέρα, επιλέγεται αυτή η φωτογραφία που δείχνει παιδιά να κοιμούνται μέσα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. Μια φωτογραφία που αποτυπώνει ξεκάθαρα την ανάγκη των μουσείων να υποδέχονται παιδιά και νέους, γιατί μόνο τότε αποκτούν όχι ζωή αλλά προοπτική επιβίωσης και των ίδιων αλλά και των παιδιών ως μελλοντικών ενηλίκων, σε ένα κόσμο που γυρίζει πιο γρήγορα που δεν αφομοιώνει τον χρόνο και που εν τέλει σε μεγάλη ηλικία σε αφήνει ξεκρέμαστο.
Παιδιά που κοιμούνται άφοβα κάτω από έναν δεινόσαυρο, που δεν σκέφτονται επιστημονικά, απλά ζουν και γελούν και κοιμούνται σε μια χρονική γραμμή πανάρχαια που θα γίνει αντιληπτή στο μέλλον τους, τις στιγμές που μένουν μόνοι με το περιεχόμενο του μυαλού τους.