2η Ευκαιρία;

Τι είναι τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας στην πράξη; Μπορούν να προσφέρουν όσα υπόσχονται;

Συγκεντρώσαμε απαντήσεις μαθητών και σας τις παρουσιάζουμε!

1) Ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσεις στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Περιστερίου;

Κουμούτσος Γεώργιος: Πέρα από την ακατάπαυστη ανάγκη για γνώση, η ανάγκη της εύρεσης εργασίας ήταν ο δυνατότερος αναγκαστικός λόγος, αφού η δυσκολία για εργασία στην εποχή μας έγινε αξεπέραστη ακόμα και για όσους έχουν πτυχίο.

Σοφία Σπύρου: Η αφορμή ήταν τα λάθη του παρελθόντος που αργά ή γρήγορα βγήκαν στην επιφάνεια. Δηλαδή η δυσκολία να μπεις στο χώρο εργασίας χωρίς να έχεις το απολυτήριο της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (που βέβαια όταν πήγαινα σχολείο δεν ήταν υποχρεωτική).

2) Τι προσδοκίες είχες τότε;

Γιούλα Ξενάκη: Στο ξεκίνημα του νέου αυτού σχολείου δεν υπήρχαν προσδοκίες παρά φόβος, ανασφάλειες, άγχος και πολλά ακόμα αρνητικά συναισθήματα. Βέβαια οι προσδοκίες ήρθαν αργότερα όταν άρχισαν να υποχωρούν όλα τα παραπάνω συναισθήματα δίνοντας τη θέση τους σε νέα χαρούμενα αισιόδοξα γεμάτα ελπίδες για το νέο αυτό ξεκίνημα. Μια από αυτές ήταν να καταφέρω να συνεχίσω στο Λύκειο.

Ελισάβετ Πετροπούλου: Τότε; Απλά να πάρω το χαρτί. Όμως άρχισα να αλλάζω γνώμη με τον καιρό καθώς έβλεπα ότι με τον τρόπο τους οι καθηγητές μεγάλωναν το ενδιαφέρον μου.

3) Τι αποκόμισες τελικά και πόσο σε ωφέλησε;

Γιούλα Ξενάκη: Αποκόμισα αρκετά πράγματα όπως: γνώσεις, εμπειρίες, καινούργιες γνωριμίες, αλλά το κυριότερο απ’ όλα και πιο σημαντικό ήταν ότι άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου. Μου έδωσε πολύ αυτοπεποίθηση και με έκανε πιο δυνατή, με όνειρα για ένα καινούργιο μέλλον που μέχρι τότε δεν είχα φανταστεί.

Σοφία Σπύρου: Το βασικότερο, εμπλούτισα τις γνώσεις μου πολύ, κατάφερα πολλά πράγματα σε μαθήματα που δεν είχα αγαπήσει ποτέ και κατά περίεργο τρόπο το κατάφερα εδώ, φυσικά με την βοήθεια των καθηγητών. Και τελικά όλο αυτό που εισέπραξα τα 2 χρόνια στο Σ.Δ.Ε. νομίζω ότι είναι από τα πιο σημαντικά σημεία στη ζωή μου.

Χρυσούλα Λαγουδάκη: Να σέβομαι περισσότερο τον εαυτό μου και να τον εκτιμώ. Το Σ.Δ.Ε. μου έδωσε δύναμη και αγάπη για τη μάθηση της ίδιας της ζωής.

Ελένη Χαλκιά: Ήταν πολλά αυτά που αποκόμισα αλλά το σημαντικό ήταν ότι με έμαθαν να σέβομαι και να εκτιμώ πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου. Οι καθηγητές, κάτω από αντίξοες συνθήκες καταφέρνουν να δώσουν δύναμη και αγάπη για την ζωή.

4) Περίγραψε μας μια ευχάριστη εμπειρία στο ΣΔΕ Περιστερίου.

Γιούλα Ξενάκη: Δεν ήταν μία αλλά πολλές. Θα διαλέξω όμως την πρώτη και πιο δυνατή, που ήταν η γνωριμία μου με τους καθηγητές. Κάτι που με ξάφνιασε ευχάριστα μιας και αυτοί οι καθηγητές ήταν εντελώς διαφορετικοί από τους δασκάλους της θύμησης των παιδικών μου χρόνων. Ήταν υπέροχα, κι αυτό γιατί ελάμβαναν υπόψη τα όρια των δυνατοτήτων μας, μας ενθάρρυναν, μας έδειχναν εμπιστοσύνη, μας βοηθούσαν να διώξουμε το άγχος της κοινωνικής απόρριψης που νιώθαμε όλοι και δημιούργησαν ένα ευνοϊκό κλίμα έτσι ώστε να αγαπήσουμε ξανά το σχολείο και μαζί μ’ αυτό τον εαυτό μας.

Ελένη Χαλκιά: Η τελευταία μέρα στο Σ.Δ.Ε. . Η αποφοίτησή μου ήταν συγχρόνως και χαρούμενη αλλά και πολύ λυπηρή, αλλά πάνω απ’ όλα ήταν μια υπόσχεση της ζωής μου. Μια πίστη για το ότι μπορώ να καταφέρω ότι θέλω στη ζωή μου.

5) Και μετά το Σ.Δ.Ε. τι;

Κουμούτσος Γεώργιος: Βρήκα εργασία στο δημόσιο σε 8μηνο πρόγραμμα, κάτι που πριν δεν είχα ούτε δικαίωμα συμμετοχής, και συνεχίζω σε νυχτερινό Λύκειο, με την ελπίδα περισσοτέρων γνώσεων και πτυχίο στα παραϊατρικά ως βοηθός νοσηλευτή.

Ελένη Χαλκιά: Συνεχίζω στο Λύκειο και ότι ήθελε προκύψει. Με μεγάλο πείσμα αλλά και εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.

Σοφία Σπύρου:  Στην αρχή που ξεκίνησα πίστευα ότι μόνο το Σ.Δ.Ε., δεν θα υπήρχε τίποτα άλλο. Όμως μετά από αυτά τα 2 χρόνια θέλω να συνεχίσω να τελειώσω το Λύκειο και ίσως μετά, αναλόγως και με τις δυνατότητές μου, μπορέσω να προχωρήσω και άλλο. Βέβαια αυτή η ευχή εννοείται ότι είναι για μένα και όλους τους συμμαθητές μου.

Ελλισάβετ Πετροπούλου: Μετά το Σ.Δ.Ε. απλά εύχομαι ότι κι αν κάνω σε μορφωτικό επίπεδο ή σε επαγγελματικό επίπεδο να μοιάζει έστω και λίγο με το ΣΔΕ Περιστερίου. Σίγουρα πάντως θα κυνηγήσω την τύχη μου σε όλα τα επίπεδα.

Δείτε επίσης τη συνέντευξη του Λευτέρη Κωνσταντινίδη, αποφοίτου του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Περιστερίου (2002) που σήμερα είναι δικηγόρος Αθηνών.