Μιλώντας απλά

Τίτλος Project: Μιλώντας απλά

Εκπαιδευτικοί: Ιωάννης Χριστακόπουλος,Κούκης Βίκτωρ

Αντικείμενο – Στόχος:

Το σχέδιο δράσης αναφέρεται στον άνθρωπο και το πώς αυτός εκφράζεται σε συγκεκριμένα πλαίσια. Συγκεκριμένα, ο άνθρωπος φέρει διάφορες ιδιότητες μέσα στην ζωή του και το 24ωρο του. Είναι σύντροφος, φίλος, σύζυγος, πατέρας, μητέρα, συνεργάτης, μαθητής, επαγγελματίας και άλλα πολλά ανάλογα με την ζωή που ο καθένας διοικεί και προβάρει. Σε αυτό το πλαίσιο, το project αναφέρεται σε πτυχές όπως τα παρακάτω:

• Συνέντευξη επιλογής – πρωτόκολλο και συμπεριφορικές τεχνικές. Ποιο το ενδεδειγμένο φέρεσθαι εντός μίας συνέντευξης για εργασία και πως μπορούν να διογκωθούν οι πιθανότητες επιλογής και απορρόφησης.
• Συναισθηματική νοημοσύνη – ποια η έννοια του όρου και ποια η ανατομία της. Πως το συναίσθημα συμβάλει στην ατομική έκφραση και με ποιόν τρόπο καθιστά την ατομική παρουσία περισσότερο ελκυστική και γοητευτική.
• Ανατομία εννοιών και όρων όπως στερεότυπα και προκαταλήψεις. Ποια είναι, πως αλλοιώνουν ανθρώπους και γεγονότα, πως επιδρούν στα χαρακτηριστικά ατόμων και ομάδων και τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να προσεγγίσουμε την αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτά.
• Γνωριμία και εξοικείωση εντός ομάδος – θετικό συναίσθημα και άσκηση βιωματική. Πως το θετικό συναίσθημα σταδιακά ενσωματώνεται στο ατομικό ρεπερτόριο και καταλήγει να γίνεται τρόπος σκέπτεσθαι και φέρεσθαι.

Το αντικείμενο του σχεδίου σχετίζεται και δίνει έμφαση στην ψυχολογία και το πώς αυτή γίνεται συμπεριφορά, προωθεί και πριμοδοτεί το άτομο, του δίνει γνώσεις και το τροχοδρομεί καλύτερα μέσα στο σύνολο. Η τουλάχιστον αυτός είναι ο σκοπός του και η ευγενική του φιλοδοξία.

Στα πλαίσια του σχεδίου γίνεται διανομή πληροφοριακού υλικού σχετικού με την εκάστοτε θεματολογία και αναπτύσσεται διάλογος με αφορμή τα ερωτήματα των επωφελούμενων.

Μιλάμε απλά και ερχόμαστε κοντά. Απευθυνόμαστε σε ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και ποικίλης αφετηρίας, των οποίων η ανάγκη για καινοτόμο σκέψη και πράξη είναι κοινή ομολογία. Μιλάμε, γελάμε και έχουμε πράγματι την εντύπωση ότι όταν το καλούπι σπάει, φρέσκα και αληθινά πράγματα έρχονται στο φως!