Δεξιότητες της καθημερινής ζωής μας ενδιαφέρουν στο ΣΔΕ. Έτσι ο εκπαιδευτής και ερασιτέχνης ραβδοσκόπος Θεόδωρος Σέντας μας έδειξε τα μυστικά των ραβδοσκόπων και μάλιστα δύο εκπαιδευόμενοι αποδείχτηκε ότι είχαν την ικανότητα αυτή. Στην αυλή του σχολείου μας βρήκαμε σημείο με νερό αλλά δεν συνεχήσαμε στην απόδειξη των ευρημάτων για προφανείς λόγους.

Στο Science Wiki διαβάζουμε:

Ραβδοσκοπία: Μέθοδος ανακάλυψης υπόγειων υδάτων ή κοιτασμάτων μεταλλεύματος με τη βοήθεια μικρής ράβδου.

Η ράβδος που χρησιμοποιούν οι ραβδοσκόποι έχει σχήμα διχαλωτό και είναι συνήθως κατασκευασμένο από κλάδο λεπτοκαρυάς.

Ο ραβδοσκόπος το κρατά ελαφρά από το ένα σκέλος και, καθώς διέρχεται πάνω από τα υπόγεια στρώματα ύδατος ή μεταλλεύματος, η ράβδος ταλαντώνεται με ορμή προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Πολλοί ραβδοσκόποι χρησιμοποιούν για τον ίδιο σκοπό μικρό εκκρεμές από ξύλινη σφαίρα, το οποίο ταλαντώνεται, όταν βρεθεί πάνω από το υπόγειο στρώμα.

Η πλέον πιθανή εξήγηση του φαινομένου είναι ότι τόσο το ύδωρ, όσο και τα διάφορα μέταλλα εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητικά κύματα, τα οποία έχουν την ικανότητα να ερεθίζουν το Νευρικό Σύστημα ορισμένων μόνο ατόμων, των ραβδοσκόπων. Προφανώς όμως αυτή η εξήγηση δεν είναι επιστημονική.

Ο ερεθισμός αυτός είναι τόσο έντονος, ώστε θέτει σε κίνηση την ράβδο ή το εκκρεμές, καθώς τα χέρια του ραβδοσκόπου κινούνται ασυναίσθητα.

Η ραβδοσκοπία ήταν γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους, αλλά μόλις το 19ο αι. ασχολήθηκε η επιστήμη με αυτή. Σήμερα η ραβδοσκόπηση είναι επίσημα αναγνωρισμένη μέθοδος για την ανακάλυψη υπόγειων στρωμάτων ύδατος από επαγγελματίες ραβδοσκόπους.