Η Περπερούνα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΑΙΑΝΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ)
Πιρπιρούνα πιρπατεί, και το Θιό παρακαλεί
Για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή, μια σιγανή
Για να γέν’ τα στάρια μας και τα καλαμπόκια μας
Μπάρις μπάρις τα νιρά, μπάρις μπάρις τα κρασιά
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ)
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου
Για βγάτε, διέτε, μάθετε, πως ο Χριστός γεννιέται
Γεννιέται κι ανατρέφεται, στο μέλι και στο γάλα
Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
Και το μελισσοβότανο, το λούζονται οι κυράδες
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε, να φάμε και να πιούμε
Μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα
Δώστε μας και πέντ-έξι αυγά, να πάμε σ΄ άλλη πόρτα
Εδώ που τραγουδήσαμε, πέτρα να μην ραγίσει
Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χρόνους πολλούς να ζήσει
Καλήν εσπέραν άρχοντες
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΡΗΤΗΣ)
Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ο ορισμός σας
Χριστού την θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σαας
Χριστός γεννάται σήμερον, εν Βηθλεέμ τη πόλη
Οι ουρανοί αγάλονται, χαίρει η φύσις όλη
Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
Απού τον έχεις τον υγιό, το μοσχοκανακάρη
Λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σκολιό τον πέμπεις
Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ΄ ένα χρυσό βεργάλι
Και η κερά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι
Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια
Άψε βαγίτσα το κερί, έψε και το διπλέρι
Και κάτσε και κουσούντισε ήντα θα μας εφέρεις
Γι απάκι για λουκάνικο γι από πλευράς κομμάτι
Γι από το πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη
Κι ακόμα δεν το ηύρηκες το μάνταλο ν΄ ανοίξεις
Να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίσεις
Σούρβα – σούρβα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΘΡΑΚΗΣ)
Σούρβα σούρβα γιρό κουρμί, γιρό κουρμί, γιρό σταυρί
σαν ασήμι, σαν κρανιά κι του χρόν’ ούλ’ γιροί
ούλ’ γιροί, καλόκαρδοι
Σούρβα – σούρβα, γειά χαρά, για σταφίδις, για παρά
Για καρύδις, για μπαντέμια, για ένα ξυλουκέρατου
<<κι του χρόν, παιδιά μου!>><<κι του χρόν, θειάκα!>>
Άγιος Βασίλης έρχεται
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΦΟΥΡΝΩΝ ΙΚΑΡΙΑΣ)
Άγιος Βασίλης έρκεται ‘πο πίσω απ’ το Καμάρι
Βαστάει μυτζήθρες και τυριά, βαστάει κι ένα γκινάρι
Βάλτε μας κρασί να πιούμε
Και του χρόνου να σας πούμε x4
Αν έχεις κόρη όμορφη, βάλτηνε στο ζιμπίλι
Και κρέμασε τηνε ψηλά, να μη στη φαν’ οι ψύλλοι
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε
Μόν’ έχεις κόρη όμορφη κι ήρθαμε να την δούμε
Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε τα ράφια είν’ ασημένια
Του χρόνου σαν και σήμερα να’ ναι μαλαματένια
Ήρθανε τα φώτα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΗΠΕΙΡΟΥ)
Ήρθανε τα φώτα, καρκαλιέται η κότα
Πίσω από την πόρτα, τση φωνάζει ο πέτος
Δεν απολογιέται, τση ρίχν’ ένα λιθάρι
Την παίρνει στο ποδάρι
Λε λε λε το πόδι μου και το καλαπόδι μου
Δώσε μου τσι σέλες μου και τα σελιβάδια μου
Ν’ αναβώ στην καρυδιά, να φωνάξω κούι-κούι
Και κανένας δεν ακούει…
Παίρνω το κλειδί κι ανοίγω
Βρίσκω λύκο που χορεύει
Κι αλεπού που μαγειρεύει
Μωμοέρια
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΟΝΤΟΥ)
Τα μωμοέρια ξέβανε τα φώτα τ’ Άη Γιαννι’
Απάν’ ατούν κρεμάουνταν μασαίρια και σπαθία
Μωμόερος θα γίνουμαι και θα μομωερεύω
Τα έμορφα τα κορτσόπα όλα θα γαντουρεύω
Οι μωμόερ’ εξέβανε τα κάλαντα τα φώτα
Άνοιξον με να ελέπω σε άμον τα’ εποίνες πρώτα
Άνοιξον με να ελέπω σε του παραδείσ’ την πόρτα
Μωμόερος θα γίνουμαι, θα ‘ρχουμαι σο σπιτόπο σ’
Έβγα οξουκά ας ελέπω, σ’ ν’ ακούω το λαλόπο σ’
Ξύλα για τσ’ αποκριές
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΗΠΕΙΡΟΥ)
Ξύλα για, ξύλα για τσ’ αποκριές
Να χορέ-, να χορέψουν κι οι γριές
Με τις κό- με τις κόκκινες ποδιές
Να χορέ- να χορέψουν τα παιδιά
Σαν κατσί- σαν κατσίκια σαν αρνιά
Να χορέ- να χορέψουν κι οι γερόντοι
Σαν τα πρά- σαν τα πράματα στ’ αλώνι
Και του χρόνου!!!
Τρείς σπανοί
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΑΙΓΙΝΑΣ)
Τρείς σπανοί αμάν αμάν τρείς σπανοί από την Πόλη
Τρείς σπανοί από την Πόλη, πέντε τρίχες είχαν όλοι
Να και έ- αμάν αμάν, να και ένας Τηνιακός
Να και ένας Τηνιακός, πέντε τρίχες είχε αυτός
Ντηνιακέ αμάν αμάν, ντηνιακέ μου πολυγένη
Ντηνιακέ μου πολυγένη από πούθε κατεβαίνεις
Απ’ την Πό- αμάν αμάν, απ’ την Πόλη κατεβαίνω
Απ’ την Πόλη κατεβαίνω και στην Βενετιά πηγαίνω
Πάω να αμάν αμάν, πάω να ψωνίσω χτένια
Πάω να ψωνίσω χτένια που με φάγανε τα γένια
Παντρεύουνε τον κάβουρα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ)
Παντρεύουνε τον κάβουρα, ω
Και του δίνουν την χελώνα
ντράγκα ντρούγκα τ’ άργανα…ωρε τ’ άργανα
Καλέσαν και τον πόντικα, ω
Τα συμβόλαια να γράψει
Καλέσαν τον σκαντζόχοιρο, ω
Γιε μ’ τα στέφανα ν’ αλλάξει
Καλέσαν και τον τζίτζικα, ω
Για να παίξει το βιολί του
Καλέσαν και τον γαίδαρο, ω
Για να πάει να τραγουδήσει
Καλέσαν και τον μέρμηγκα, ω
Τα προικιά να κουβαλήσει
Καλέσαν και την αλεπού, ω
Γιε μ’ τις κότες να μαδήσει
Καλέσαν και τον βάτραχο, ω
Το νερό να κουβαλήσει
Καλαντζής
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΗΠΕΙΡΟΥ)
Καλαντζής μι τα καζάνια όλ’ τη μέρα πιρπατεί
Ώιμε καλαντζή , Όλ’ τη μέρα πιρπατεί
Καλαντζή ανέβα πάνω, καλαντζή κατέβα κάτου
Λάι λάι λάι θα σε κλέψου μια βραδιά
Λάι λάι λάι θα σε πάρω στα βουνά
Καλαντζής μι τα καζάνια στου παζάρι πιρπατεί
Ώιμε καλαντζή , στου παζάρι πιρπατεί
Καλαντζή ανέβα πάνω, καλαντζή κατέβα κάτου
Λάι λάι λάι θα σε κλέψου μια βραδιά
Λάι λάι λάι θα σε πάρω στα βουνά
Το λουλουδάκι του μπαξέ
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΥΚΛΑΔΩΝ / ΝΑΞΟΣ)
Το λουλουδάκι του μπαξέ,(3) πως θα με πάρει μου ‘ταξε
Το λουλουδάκι του βουνού,(3) δεν μ’ άφησε καθόλου νου
Έλα να πάμε εκεί που λες(3)που κάνουν τα πουλιά φωλιές
Έλα να πάμε στο νησί(3) η μάνα σου εγώ κι εσύ
Χελιδονίσματα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ/ΧΑΛΚΗ)
Μάρτη Μάρτη μου καλέ και Απρίλη θαυμαστέ
Δος κι ημείς οι μαθηταί μαθημένοι είμαστε
Να αγωράζωμεν εφτά, να πουλούμεν δεκαεπτά
Το ρακίν εις το ποτήρι και τα σύκα στο μαντήλι
Και τα αυγά εις το καλάθι
Δώστε μας την όρνιθα, μη μας δείρει ο δάσκαλος
Κι έχετε το κρίμα μας και την αμαρτία μας
Χελιδόνι πέμπομε πάει πέρα κι έρχεται
Φέρνει μας την είδηση πως είναι καλοκαίρι
Του χρόνου πάλι να ‘ρθωμε μ’ υγεία να σας δούμε
Στους οίκους σας χαρούμενοι το Μάρτη να σας πούμε
Και του χρόνου!
Θαλασσάκι
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ/ΚΑΛΥΜΝΟΣ)
Θάλασσα του θαλασσινούς θαλασσάκι μου
Μην τους θαλασσοδέρνεις
θαλασσάκι μου φύσα μαιστράκι μου
Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι μ’ έλα μπρόβαλε
Την μπόρκα ντος να ραίνεις
Θάλασσα πλατιά καμός που είναι η ξενιτιά
θάλασσα κι αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ
να σε ξεχάσω δεν μπορώ θάλασσα κι αλμυρό νερό
Να ‘μουν αφρός της θάλασσας, θαλασσώνομαι
Κι αέρας του πελάου
Θαλασσώνομαι για σένα ξημερώνομαι
Και στ’ άρμπουρο της βάρκας σου, μ’ άστρο της αυγής
Πέρδικα να κελάδου
Μ’ άστρο της αυγής, γιατί άργησες τόσο να βγεις
Μ’ έλα του δυόσμου το κλωνί, γιατί δεν κάνω υπομονή
Γιατί δεν κάνω υπομονή μ’ έλα του δυόσμου το κλωνί
Σταύρι σταύρι βότανε
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΛΑΡΙΣΑΣ/ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ)
Σταύρι σταύρι βότανε και Χριστέ βασιλικέ
Μπήκα μες στον κήπο σου και στο περιβόλι σου
Έμασα τα ίτσια σου και τα πασχαλίτσια σου
Τα ‘βαλα στον κόρφο μου, να μυρίζει ο κόρφος μου
Τα ‘βγαλα απ’ τον κόρφο μου να τα πάω στην εκκλησιά
Με λαμπάδες, με κεριά, μ’ ασημένια θυμιατά
Και του χρόνου!
Ξύπνα Λάζαρε
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΚΥΡΟΥ)
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι
Τώρα μέρα σου τώρα χαρά σου
Πούν’ ο Λάζαρος και δεν εφάνη
Μες στη γη είναι βαθιά χωμένος
Και με τους νεκρούς αποθαμένος
Δώστε μας τα’ αυγά να ευχηθούμε
Κι οι κοτούλες σας πολλά γεννούνε
Κι οι φωλίτσες μας δεν τα χωρούνε
Και του χρόνου!
Πάνω στην κούνια κάτσανε
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΛΕΣΒΟΥ)
Πάνω στην κούνια κάτσανε
τσίκι-τσίκι-τσέλα , τσίκι-τσίκι-τσο
τέσσερα μαύρα μάτια
ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ
Τέσσερα φρύδια σαν σπαθιά
Και δυο κορμιά ρηγάτα
Σίδερο είναι το σκοινί
Καρυδένιο το σανίδι
Και τα κορίτσια που κουνώ
Είναι καθάριο ασήμι
Άστραψεν η ανατολή
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ)
Άστραψεν η ανατολή, κούνα παραμάνα το παιδί
Και ρόδισεν η δύση κούνα το παιδί μην τύχει και ξυπνήσει
Ο καβαλάρης διάβηκε, κούνα παραμάνα το παιδί
Και ροβόλησε στη δύση
Κούνα το παιδί μην τύχει και ξυπνήσει
Λεν ήρθι Μάης κι Άνοιξη
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΘΡΑΚΗΣ)
Λεν ήρθι Μάης αμάν γκελ αμάν
Λεν ήρθι Μάης κι Άνοιξη
Ήρθι Μάης κι Άνοιξη
Ήρθι ήρθι του καλοκαίρι
Λεν ανθίζουν τα ν’ αμάν γκέλ αμάν
Λεν ανθίζουν τα τριαντάφυλλα
Ανθίζουν τα τριαντάφυλλα
Τα μό- τα μοσχομυρισμένα
Λεν άσπρο τριαντά- ν’ αμάν γκέλ αμάν
Λεν άσπρο τριαντάφυλλο φουρώ
Άσπρο τριαντάφυλλο φουρώ
Κι θέ- κι θέλου να το βάψου
Λεν και θα του βά- ν’ αμάν γκέλ αμάν
Λεν και θα του βάλου στη βαφή
Κι αν θα του βάλου στη βαφή
Πουλλές πουλλές καρδιές θα κάψου
Βλέπω καράβια
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΚΙΑΘΟΥ)
Βλέπω καράβια κι έρχονται,
όμορφα που μου φαίνονται
καραβάκια π’ αρμενίζουν
την καρδούλα μου ραίζουν
Το ‘ν’ αρμενίζει με νοτιά
Βόηθα Χριστέ και Παναγιά
Τ’ άλλο με τραμουντάνα
Άσπρη μου παχιά σουλτάνα
Το τρίτο το μικρότερο
Απ’ όλα εμορφότερο
Κείνο κάνει έγια λέσα
Κι έχει τον καλό μου μέσα
Έλεσα μάτια μου έλεσα
Μικρή ‘σουν και σε γέλασα
Έλεσα – έλεσα και τηραμόλα
Η αγάπη είναι μαργιόλα
Φωνή Τηλλυρκώτισσα
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΥΠΡΟΥ)
Σει έναν άστρον τζ’ έν μιτσύν
Στους εφτά πλανήτες. Μαυρομάτα μου!
Επιάσαν με μες στην καρκιάν
Τα λόγια που μου είπες. Γιαλλουρούδα μου!
Επήαν τζ’ ήπαν της πελλής
Πως έν να πάω πέρα. Μαυρομάτα μου!
Τζ’ εμάεψεν την θάλασσαν
Τζ’ εσήκωσεν αέρα. Γιαλλουρούδα μου!
Τζ’ αντάν της είπουν εσε γειάν
Εστέκετουν τζ’ εχώρεν. Μαυρομάτα μου!
Πέντε μαντήλια ‘μούσσεψεν
Τζαι τη σαγιάν πο ‘φόρεν. Γιαλλουρούδα μου!
Μήλο μου κόκκινο
(ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ)
Μήλο μου κόκκινο, ρόιδο βαμμένο
Γιατί με μάρανες τον πικραμένο
Πηγαίνω κι έρχομαι μα δεν σε βρίσκω
Βρίσκω την πόιρτα σου αμπαρωμένη
Τα παραθύρια σου φεγγοβολούνε
Ρωτώ του πάπλωμα: <<που ειν’ η κυράσου;>>
<<κυρά μ’ δεν είναι εδώ, πάησι στη βρύση,
Πάησι να πιεί νερό και να γιομίσει>>