Μεθοδολογία διδασκαλίας μουσικών συνόλων

Στις πρώτες τάξεις (Α΄ και Β΄ τάξη) πρέπει να γίνεται η γνωριμία όλων των μαθητών με όσο το δυνατόν περισσότερα από τα αποκαλούμενα «σχολικά μουσικά όργανα»: δηλ. μελόντικες, μεταλλόφωνα, κρουστά τύπου Orff, φλάουτα με ράμφος(φλογέρες), αλλά τα τελευταία χρόνια και με boomwhackers (ηχητικοί σωλήνες), γιουκαλίλι (ukelele) καθώς και p-buzz (πλαστικά τρομπόνια).

Οι μαθητές πρέπει αρχικά να εκτελούν απλές ρυθμικές ασκήσεις με νότες και στην συνέχεια να παίζουν απλές μελωδίες με βάση τις πέντε πρώτες νότες (ντο έως σολ – στη μελόντικα/μεταλλόφωνο και σολ έως ρε στη φλογέρα) και εξοικειώνονται στην ομαδική εκτέλεση μελωδιών και τραγουδιών.

Στις επόμενες τάξεις, οι μαθητές, με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού και ανάλογα με τις δυνατότητες τους και τις επιθυμίες τους μπορούν να επιλέγουν τα μουσικά όργανα της αρεσκείας τους και συμμετέχουν στο μουσικό σύνολο της τάξης. Οι μαθητές έχουν την δυνατότητα να φέρνουν και δικά τους μουσικά όργανα ή μουσικά όργανα που διδάσκονται εκτός σχολείου, ακόμη και όργανα μπάντας ή παραδοσιακά κ.λπ.

Μαθητές οι οποίοι δείχνουν ιδιαίτερη κλίση στα πνευστά όργανα πρέπει να χωρίζονται σε μικρές ομάδες εντός της τάξης όπου παίζουν φλάουτα με ράμφος  σοπρανίνο ή άλτο και πλαγίαυλους, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμα.