Το μάθημα της μουσικής ως διδακτικό αντικείμενο έχει πλέον εδώ και δεκαετίες μία σταθερή θέση στα Προγράμματα Σπουδών της σχολικής εκπαίδευσης, δείγμα της πρόθεσης της επίσημης Πολιτείας να στηριχθεί η μουσική παιδεία που προσφέρεται στους μαθητές του ελληνικού σχολείου. Ένας σημαντικός λόγος είναι ότι η διδασκαλία της μουσικής μπορεί να επιτύχει μία σειρά από σημαντικούς παιδαγωγικούς στόχους όπως: η απόκτηση εμπειριών και κατανόηση εννοιών που είναι μοναδικές στη «γλώσσα» της μουσικής, η έκφραση με τα μέσα της μουσικής, η μετάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς, η δημιουργία και η διατήρηση της πολιτιστικής ζωής, η ανάπτυξη της δημιουργικότητας και της κριτικής σκέψης, η δόμηση ατομικής και ομαδικής ταυτότητας, οι ευκαιρίες για συνεργασία και ομαδικές εμπειρίες, και η κατανόηση της μουσικής έκφρασης των ανθρώπων σε διάφορους μουσικούς πολιτισμούς.
Οι εκπαιδευτικοί της μουσικής βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πληθώρα προκλήσεων και καλούνται να σκεφτούν κριτικά τη διδασκαλία τους, να προσαρμόζουν τις παιδαγωγικές και διδακτικές τους πρακτικές στα νέα δεδομένα και να ανανεώνουν ανάλογα τις παραδοσιακές διδακτικές πρακτικές.Άρα, οι εκπαιδευτικοί μουσικής πρέπει να αξιοποιήσουν στο μέγιστο τις προσφερόμενες ώρες του μαθήματος, να βοηθήσουν τους μαθητές να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο της μουσικής και να κάνουν συνειδητές επιλογές για τη μουσική ζωή τους.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αποκτήσουν τα παιδιά μουσικές εμπειρίες στο σχολείο και να κατανοήσουν τη μουσική είναι οι ομαδικές μουσικές δράσεις. Οι μαθητικές χορωδίες και ορχήστρες προσφέρουν στους μαθητές εμπειρίες, γνώσεις και κίνητρα για δια βίου ενασχόληση με τη μουσική. Αλλά η οργάνωση και δημιουργία μουσικών συνόλων στο πλαίσιο της διδασκαλίας του μαθήματος της μουσικής αποτελεί μια δύσκολη, απαιτητική και σύνθετη εργασία που πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της νέας εποχής.