Μεγάλη παγίδα στην Ιεραρχία τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος έστησαν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μαζί με άλλους επισκόπους και λαϊκούς προκειμένου να αναγνωρίση το εκκλησιαστικό μόρφωμα τῶν σχισματικών ομάδων, τῶν καθηρημένων και αφορισμένων πρώην κληρικῶν Φιλαρέτου και Μακαρίου. Με σκοπό να δόση κατεύθυνση στην Ιεραρχία που θέλει ο ίδιος o Αρχιεπίσκοπος, δεν παρέπεμψε το Ουκρανικό κατ’ ευθείαν στην Ιεραρχία, αλλά μέσω επιτροπῶν.

Σε άρθρο του κ. Γ. Παπαθανασοπούλου με τίτλο «Σε επικίνδυνη ατραπό η Εκκλησία της Ελλάδος», που παραθέτουμε στο τέλος, διαβάζουμε:

«Σε επικίνδυνο ατραπό εισέρχεται η Εκκλησία της Ελλάδος. Εκεί την οδηγεί η απόφαση των Συνοδικών Επιτροπών Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων για το Ουκρανικό. Οι δύο Επιτροπές συνεδρίασαν από κοινού στις 23 Μαΐου στο Συνοδικό Μέγαρο και συναποφάσισαν να προτείνουν στην Ιεραρχία την αναγνώριση της σχισματικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, την οποία μονομερώς και αντικανονικώς το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανακήρυξε «Αυτοκέφαλη».»

Υπενθυμίζουμε ότι μέλος τῶν δύο αναφερομένων επιτροπῶν είναι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ο οποίος επί μακρόν προσπαθεῖ να οδηγήσει την Εκκλησία τῆς Ελλάδος σε σχισματοαιρετική πορεία, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω.

Το θέμα τοῦ ψευδο-αυτοκεφάλου τῶν εν Ουκρανία σχισματικῶν έχει πολλάς παραμέτρους, όπως π.χ. η πορεία προς τον Παπισμό μέσω τῆς Ουνίας. Είναι σημαντικό να προσέξουμε τα όσα είπε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας σε συνέντευξή του στη Romfea.gr στις 30 Απριλίου 2018 σχετικά με τους Ουνίτες τῆς Ουκρανίας:

«Το εγχείρημα αυτό, δηλαδή της συγκροτήσεως της «Ενιαίας Τοπικής Εκκλησίας» στην Ουκρανία, έχει πρωτεργάτες τις ἐν ενεργείᾳ αρχές, τις ομάδες των σχισματικών και τους Ελληνόρυθμους Καθολικούς. …..

Για τους ουνίτες η ενοποίηση των σχισματικών και η απόκτηση από αυτούς της κανονικής υποστάσεως στην Ορθοδοξία είναι ένα από τα σχέδια υποταγής της Ορθοδοξίας στη Ρώμη.

Το πρώτο αίτημα του Κοινοβουλίου της Ουκρανίας προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο το 2016 είχε πρωτεργάτες τους βουλευτές, πλειοψηφία των οποίων ήταν οι ουνίτες.

Το παρόν εγχείρημα επίσης υλοποιείται με ενεργό υποστήριξη των αξιματούχων του κράτους και βουλευτών, οι οποίοι ανήκουν στην ουνιτική Εκκλησία.

Η ηγεσία της Ελληνοκαθολικής Εκκλησίας της Ουκρανίας δηλώνει άμεσα ότι η αναγνώριση των αντικανονικών ομολογιών ως κανονικών από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως είναι το πρώτο βήμα, το οποίο να ακολουθείται από την «ενοποίηση όλων των Εκκλησιών οι οποίες προήλθαν απο το Βάπτισμα του Βλαδιμήρου».

Και τι είναι; Μήπως θέλουν και ουνίτες το αυτοκέφαλο; Όχι, θέλουν τους Ορθοδόξους «να επανενταχθούν στους κόλπους της Ρώμης».» (βλ. https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/21508-bolokolamsk-ilarionas-fobamai-na-skefto-ti-tha-ginei-ean-dothei-autokefalo-stous-sxismatikous)

Επίσης, στο άρθρο «Ήρθε η Ουνία από την Ουκρανία» τῆς 9^ης Ιανουαρίου 2019 διαβάζουμε:

«Σε συνέντευξή του στο Ουκρανικό τηλεοπτικό κανάλι Pryamyy, ο μητροπολίτης Επιφάνιος δήλωσε:

«Έχουμε σχεδιάσει έναν συγκεκριμένο δρόμο για την μελλοντική μας συνεργασία και από εδώ και στο εξής θα αναζητούμε σημεία σύγκλισης που θα μας ενώνουν στον χώρο της πνευματικής εκπαίδευσης και σε άλλους τομείς της ζωής μας. Επί τούτω θα δημιουργηθούν επιτροπές από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας και από την Ελληνόρυθμη Καθολική Εκκλησία, και καταρτίζουμε τον οδικό χάρτη για την συνεργασία μας».»

Και παρακάτω στο ίδιο άρθρο

«Όπως αναφέρθηκε, ο αρχιεπίσκοπος Σβιατοσλάβ Σεβτσούκ, ο επικεφαλής της Ουκρανικής Ελληνόρυθμης Καθολικής Εκκλησίας, ήρθε σε επαφή με τον μητροπολίτη Επιφάνιο, τον επικεφαλής της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Έγραψε ότι εκ μέρους της δικής του Εκκλησίας, επέκτεινε το χέρι του στον Επιφάνιο και σε όλους τους Ορθοδόξους αδελφούς, προτείνοντας να πορευτούν μαζί προς την ενότητα.» (https://averoph.wordpress.com/2019/01/09/%CE%AE%CF%81%CE%B8%CE%B5-%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1/)

Αλλά και πιο πρόσφατα, στα μέσα Μαΐου, ο επικεφαλής τῶν Ουνιτῶν και ο Επιφάνιος Ντουμένκο έκαναν παρόμοιες δηλώσεις σχετικά με την πιθανότητα για ένωση μεταξύ τους. Επίσης δήλωσε ο επικεφαλής τῶν σχισματικῶν αναφερόμενος στους Ουνίτες τα εξῆς απαράδεκτα:

«Στο μέλλον όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θα πρέπει να ενωθούν σε μια ενιαία Εκκλησία» (βλ. άρθρο «Επιφάνιος: Η ένωση με τους Ουνίτες είναι πιθανή (βίντεο)» https://tasthyras.wordpress.com/2019/05/15/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b7-%ce%ad%ce%bd%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bf%cf%85%ce%bd%ce%af%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1/#more-2128)

Η προσπάθεια να περαστεί η πλάνη ότι οι Ουνίτες – που είναι ίσοι αιρετικοί με τους Παπικούς – «είναι ορθόδοξοι χριστιανοί», δεν γίνεται μόνο από τον Επ. Ντουμένκο αλλά και από το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Διότι την ίδια ακριβώς διαστρέβλωση προβάλει και ο επίσκοπος Παμφίλου Δανιήλ ο οποίος μιλώντας τον περασμένο Ιανουάριο στο BBC είπε:

«Ιστορικά, οι Έλληνες καθολικοί προσπαθούν να βρουν την ταυτότητά τους. Είναι ορθόδοξοι χριστιανοί ενωμένοι με το ρωμαϊκό θρόνο» (βλ. https://www.romfea.gr/sinenteyxeis/26349-pamfulou-daniil-kathe-ethnos-prepei-na-exei-dikaioma-gia-autokefalia )

Καταλαβαίνετε καλοί επίσκοποι τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος που το πάνε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και μερικοί «αδελφοί» και «συλλειτουργοί» Σας;

Ας δοῦμε τώρα αποσπάσματα από την εισήγηση τοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας στην Ιεραρχία τον Οκτώβριο τοῦ 2017 (βλ.https://www.romfea.gr/images/article-images/2017/10/messinias_chrisostomos.pdf ), δηλ. ένα χρόνο πρίν από την αντικανονική αποδοχή εκκλήτων τοῦ Οικουμενικοῦ Πατριαρχείου (βλ. https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/24308. Η εισήγηση αυτή αποκαλύπτει ότι προετοιμάσθηκε ήδη τότε το έδαφος για τα σημερινά δεδομένα στο Ουκρανικό! Όπως διαπιστώνεται από την εισήγηση, οι λατινόφρονες Μητροπολίτης Μεσσηνίας και Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος:

–         Μεθόδευσαν την αφαίρεση τοῦ θέματος τῆς Ουνίας παρ’ όλη την αναγκαία αίτηση τῆς Ρωσίας να συζητηθεῖ στους θεολογικούς διαλόγους

–          Παραπλάνησαν την Ιεραρχία με το δήθεν δικαίωμα τοῦ Οικουμενικοῦ Πατριαρχείου να δέχεται εκκλήτους προσφυγάς.

Για την ιστορία θα αρχίσουμε όμως με την παράθεση τῆς ορθοδόξου θέσεως στο θέμα τῆς Ουνίας, που αναφέρεται στην σελ. 11 τῆς εισηγήσεως, και η οποία εν συνεχεία εξαφανίζεται:

«Ἡ Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν (Φανάρι,  13-15 Μαρτίου  1992) στό Μήνυμά  της,  καί μέ σκοπό  τήν προάσπιση τῆς πανορθόδοξης ἑνότητας, καταδικάζει ρητά τήν οὐνία καί τόν δι’ αὐτῆς προσηλυτισμό καί τονίζει ὅτι δέν μπορεῖ νά προχωρήσει ὁ Θεολογικός Διάλογος μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς ἄν δέν ἐπέλθει συμφωνία στό συγκεκριμένο ζήτημα.»

Ας προσέξουμε τώρα τις απαράδεκτες δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας που αναφέρονται στις σελ. 34/35:

α) Ἤδη τόν Αὔγουστο τοῦ 2016 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ἰλαρίων διαβίβασε πρός τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο (04/446/1) «Δήλωση τῆς Ὑπηρεσίας Ἐπικοινωνίας διά τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας», μέ τήν ὁποία πρότεινε ὡς ἄμεση ἀνάγκη τήν ἐπαναφορά τοῦ θέματος τῶν «κανονικῶν καί ποιμαντικῶν συνεπειῶν τῆς Οὐνίας» ..…

Μέ τήν πρόταση αὐτή ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας προσπάθησε καί πάλιν, «κατά  παγίαν τακτικήν», «νά κάνει ἐξαγωγή» τῶν ἐσωτερικῶν προβλημάτων της καί νά τά καταστήσει προβλήματα διορθόδοξα καί διεκκλησιαστικά. Στή συγκεκριμένη περίπτωση ἐπιδίωξη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας εἶναι νά παρουσιάσει τό θέμα τῆς Οὐκρανίας ὡς πρόβλημα πρωτίστως διεκκλησιαστικό καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἀφενός νά ἐπιτύχει μία πανορθόδοξη συμφωνία καί συνεργασία, ὡς ἀντίστασιν ἔναντι τῶν πολιτικῶν ἐπιδιώξεων τῆς Κυβέρνησης τῆς Οὐκρανίας, καί ἀφετέρου νά ἐπιτύχει  τρόπους δέσμευσης καί συμμετοχῆς τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀλλά καί τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, στό ὅλο ζήτημα, ἀκόμη και μέσα ἀπό τόν συγκεκριμένο Διάλογο.»

Η τοποθέτηση αυτή τοῦ Μητροπολίτου είναι αντίθετη με το πνεύμα τῆς Αγίας Γραφής. Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή, κεφ. 12 στίχ. 25-26, περί τοῦ Σώματος τῆς Εκκλησίας μεταξύ άλλων τα εξῆς:

25 ίνα μη ή σχίσμα εν τω σώματι, αλλά το αυτό υπέρ αλλήλων μεριμνώσι τα μέλη·

26 και είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη, είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη.

Σχετικά με το θέμα εκκλήτου προσφυγῆς επιχειρήθηκε η παραπλάνηση τῆς Ιεραρχίας με τα ακόλουθα λόγια (σελ. 25 παρ. ζ ii):

«(ii) τό ἀντίστοιχο δικαίωμα γιά τούς ἐπισκόπους τῆς Ἀνατολῆς καί μάλιστα «ἐν συνόδῳ», εἶχε μόνο ὁ Κωνσταντινουπόλεως, ὡς πρός τήν ἀποδοχή καί ἐξέταση τῆς ἐκκλήτου προσφυγῆς (βλ. καν. 9 και 17 τῆς Δ΄ Οἰκουμ. Συνόδου), δικαίωμα τό ὁποῖο διετήρησε μέχρι καί σήμερα.»

Ο ισχυρισμός αυτός τοῦ Μητροπολίτου είναι αναληθής. Έχουμε επισημάνει και σε παλαιότερο άρθρο μας ότι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ασχολούμενος με τους Ιερούς Κανόνες λέγει δικά του πράγματα και όχι αυτά τῶν κανόνων.
Ο Άγιος Νικόδημος ως κρυστάλλινος και αλάνθαστος ερμηνευτής τῶν ιερῶν κανόνων ανατρέπει τα τοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας ισχυριζόμενα στην υποσημείωση (1) τοῦ 9^ου Κανόνος τῆς Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, όπου μετά από μια λεπτομερή ερμηνεία καταλήγει ως εξῆς:

«Ήδη δε επειδή η Σύνοδος και ο Έξαρχος τῆς διοικήσεως δεν ενεργεῖ, ο Κωνσταντινουπόλεως εστι Κριτής πρώτος και μόνος και έσχατος τῶν υποκειμένων αυτῶ Μητροπολιτῶν, ού μήν δε και τῶν υποκειμένων τοῖς λοιποῖς Πατριάρχαις. Μόνη γαρ η Οικουμενική Σύνοδος είναι ο έσχατος και κοινότατος Κριτής πάντων τῶν Πατριαρχῶν, ως είπομεν, και άλλος ουδείς.» (Πηδάλιον εκδ. Βασ. Ρηγοπούλου σελ. 193)

Το ότι λοιπόν «Οι δύο Επιτροπές συνεδρίασαν από κοινού στις 23 Μαΐου στο Συνοδικό Μέγαρο και συναποφάσισαν να προτείνουν στην Ιεραρχία την αναγνώριση της σχισματικής Εκκλησίας της Ουκρανίας…» σημαίνει ότι τα μέλη αυτῶν έχουν αιρετικό φρόνημα και πρέπει να αποβάλλονται από την Εκκλησία.

Τέλος, ενώ όλες οι ενέργειες τοῦ Οικουμενικοῦ Πατριαρχείου στην Ουκρανία είναι αντικανονικές και καταδικαστέες, η Δ.Ι.Σ. τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος καθυστερεῖ σκοπίμως την σύγκληση τῆς Ιεραρχίας για το Ουκρανικό και ενεργεῖ παραλλήλως πραξικοπηματικά όπως συνηθίζει να κάνει ο ανορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος («Σύνοδος» Κρήτης). Αποφάσισε να αναγνωρίζει χωρίς την Ιεραρχία τους σχισματικούς στην Ουκρανία με την επίσημη αποδέσμευση Έλληνα Αρχιμανδρίτου (π. Επιφανίου Δημητρίου) για να «χειροτονηθεί» «επίσκοπος» εκεί. Το ιστολόγιο «Τας Θύρας Τας Θύρας» αναφέρει σχετικά:

«Ο Ντουμένκο στην ενημέρωση Τύπου μετά την σύνοδο, δήλωσε ότι ο π. Επιφάνιος έλαβε επίσημη αποδέσμευση από την Εκκλησία τῆς Ελλάδος για να μεταφερθεί στην «Ορθόδοξη Εκκλησία τῆς Ουκρανίας» https://tasthyras.wordpress.com/2019/05/24/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%ba%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb/

Ο Αρχιμανδρίτης αυτός κατέστη πλέον σχισματικός όπως ο «Προκαθήμενός» του στην Ουκρανία.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗ Δ.Ι.Σ. ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΑΥΤΟ!!!

Κλείνουμε το άρθρο μας με τα αποκαλυπτικά στοιχεία που παραθέτει ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Θεολόγος

Σε επικίνδυνο ατραπό η Εκκλησία της Ελλάδος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Σε επικίνδυνο ατραπό εισέρχεται η Εκκλησία της Ελλάδος. Εκεί την οδηγεί η απόφαση των Συνοδικών Επιτροπών Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεωνγια το Ουκρανικό. Οι δύο Επιτροπές συνεδρίασαν από κοινού στις 23 Μαΐου στο Συνοδικό Μέγαρο και συναποφάσισαν να προτείνουν στην Ιεραρχία την αναγνώριση της σχισματικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, την οποία μονομερώς και αντικανονικώς το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανακήρυξε «Αυτοκέφαλη». Το κείμενο της προτάσεως προς την Ιερά Σύνοδο έχει στα χέρια του ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, πρόεδρος της Επιτροπής Νομοκανονικών, ο οποίος και ανέλαβε να το παραδώσει στην Ιερά Σύνοδο.

Η συνεδρίαση της 23^ης Μαΐου θα μείνει στην εκκλησιαστική ιστορία για τα επιχειρήματα, που ανέπτυξαν τα μέλη της. Τα περισσότερα αναμάσησαν τα γνωστά έωλα γραφέντα από όσους υποστηρίζουν την ενέργεια του Φαναρίου. Ουδέν έθεσε προς συζήτηση τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς και τα εκκλησιολογικά ζητήματα που έθιξε δια των επιστολών του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος, αρνούμενος να αναγνωρίσει την σχισματική Εκκλησία της Ουκρανίας ως κανονική και «Αυτοκέφαλη». Ουδέν μέλος σκέφθηκε ότι το κείμενο περί της απονομής του Αυτοκεφάλου ενέκριναν ΟΜΟΦΩΝΩΣ οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και προβλέπει την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση όλων για να απονεμηθεί.

Οι υπέρ του Φαναρίου ζηλωτές, κληρικοί και λαϊκοί έφτασαν να ισχυριστούν ότι ο Τόμος του 1850 και το ισχύον Σύνταγμα επιβάλλουν στην Εκκλησία της Ελλάδος να ακολουθεί τυφλά και χωρίς δική Της άποψη τις αποφάσεις και τις ενέργειες του Οικουμενικού Πατριάρχου! Φυσικά ούτε ο Τόμος προβλέπει ότι η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποτελής στο Φανάρι, ούτε ότι δεν έχει δική της άποψη. Επίσης το Σύνταγμα στο Άρθρο 3 προβλέπει ότι είναι «δογματικά» ενωμένη με την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και «με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού», και βέβαια ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ και επομένως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ.

Άλλο μέλος για να πείσει περί της αναγκαιότητας να γίνει αποδεκτή η απόφαση του Οικ. Πατριάρχου για την Εκκλησία της Ουκρανίας επέσεισε την απειλή, πως αν η Εκκλησία της Ελλάδος δεν την εγκρίνει, Αυτός θα Της αποσπάσει τις Νέες Χώρες! Κληρικός, εκ των μελών των Επιτροπών, σημείωσε στον υπογράφοντα: «Δεν έχεις καταλάβει ότι είμαστε μια υποτελής στο Φανάρι Εκκλησία;». Προφανώς αγνοήθηκαν από τον εν λόγω κληρικό και τα υπόλοιπα μέλη των Επιτροπών η περί Επισκόπου και Τοπικής Συνόδου διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, καθώς και οι Ιεροί Κανόνες και η επί αιώνες πρακτική της Εκκλησίας και έλαβαν την απόφαση να ακολουθήσουν τον Οικ. Πατριάρχη στην απονενοημένη του ενέργεια.

Ένας εξ όσων μετά πάθους υποστήριξαν τη «συναίνεση» (Σημ. γρ. Πρόκειται περί λάθους. Συναίνεση δίδεται ΠΡΙΝ από την ενέργεια, ΜΕΤΑ δίδεται έγκριση) στην ενέργεια του κ. Βαρθολομαίου ήταν ο καθηγητής κ. Βλ. Φειδάς. Πάλι, κατά τα γνωστά, ανέτρεξε στο παρελθόν για να αποδείξει ότι δεν ισχύει το εκκλησιαστικό καθεστώς στην Ουκρανία που υπάρχει επί τετρακόσια και πάνω χρόνια εκεί και που αποδέχονται όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και ο ανήκων εκκλησιαστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος. Όμως ο ίδιος ο κ. Φειδάς άλλα έχει γράψει στο παρελθόν για την απονομή του αυτοκεφάλου. Συγκεκριμένα σε άρθρο του, με τίτλο «Το Αυτοκέφαλον και το Αυτόνομον εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία», το οποίο δημοσιεύτηκε στο «Εκκλησιαστικόν Περιοδικόν Σύγγραμμα ΝΕΑ ΣΙΩΝ» του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (Τόμος ΟΑ΄ 1979) γράφει, μεταξύ των άλλων, στις «Συμπερασματικές προτάσεις» του (Σελ. 31 – 32):

«Η καθ΄ όλου Ορθόδοξος Εκκλησία, κατά την κανονικήν της διοικητικήν διάρθρωσιν, ανακηρύσσει τοπικήν τινα εκκλησίαν ως αυτοκέφαλον, διο και η αυθαίρετος, η αυτογνώμων, ή η υπό ομάδος αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών μονομερής ανακήρυξις, μη υπηρετούσα την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και προσκρούουσα εις την κανονικήν παράδοσιν αυτής, είναι αντικανονική…

Κανονικώς αρμόδιον δια την ανακήρυξιν του “αυτοκεφάλου” όργανον είναι η Οικουμενική Σύνοδος και κατ’ ακολουθίαν δια την Ορθόδοξον Εκκλησίαν η Πανορθόδοξος Σύνοδος, η οποία εφαρμόζουσα την κανονικήν παράδοσιν και ιδία τα ανωτέρω κανονικά κριτήρια προβαίνει δια κανονικής διαδικασίας εις την ανακήρυξιν.

Εις εξαιρετικάς περιπτώσεις είναι δυνατή η κατ’ αρχήν ανακήρυξις εκκλησίας τινός ως αυτοκεφάλου δια της ομοφώνου εκφράσεως του φρονήματος των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλ’ η τοιαύτη κατ’ αρχήν δι’ εφαρμογής της εκκλ. Οικονομίας ανακήρυξις τελειούται μόνον δι’ αποφάσεως Πανορθοδόξου Συνόδου». Κατά την διατυπωθείσα το 1979 άποψη του καθηγητή Φειδά η ενέργεια του Οικ. Πατριαρχείου αποδόσεως αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς της Ουκρανίας είναι ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ.

ΟΛΑ τα μέλη των δύο Επιτροπών παραμέρισαν πάντως τα όποια επιχειρήματα ανέφεραν και συμφώνησαν ότι πρέπει να στείλουν θετική πρόταση στην Ιεραρχία, επειδή το θέλει ο Πατριάρχης και συμφώνησε πρόσφατα μαζί του ο Αρχιεπίσκοπος! «Μη γελιόμαστε», είπε ένας εκ των συμμετασχόντων στη σύσκεψη, « το ζήτημα ως εκκλησιολογικό έχει ισχυρό αντίλογο, να αποδεχθούμε λοιπόν όλοι μας ότι το θέμα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ και να το στείλουμε στην Ιεραρχία, η οποία και έχει την αρμοδιότητα να αποφασίσει»…. Βεβαίως οι συμμετασχόντες στη σύσκεψη Μητροπολίτες και καθηγητές Πανεπιστημίου δεν απαλλάσσονται της ευθύνης της πρότασης τους. Δεν είναι δυνατόν η επισκοπική τους ευθύνη και η επιστημονική τους εγκυρότητα να θυσιάζεται στην πολιτική διάσταση του θέματος της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

(http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_5.html)

Σε επικίνδυνη ατραπό η Εκκλησία της Ελλάδος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι βέβαιο ότι θα εισέλθει σε επικίνδυνη  ατραπό αν εγκρίνει την πρόταση των Συνοδικών Επιτροπών και αποφασίσει την αναγνώριση της «Αυτοκέφαλης Ουκρανικής Εκκλησίας».

Θα εμπλακεί από μόνη της στην οξεία διαμάχη των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας και θα καταστεί εκ των αρνητικών πρωταγωνιστών του εν εξελίξει σχίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Θα εμπλακεί χωρίς να έχει προηγουμένως ερωτηθεί αν εγκρίνει την ενέργεια του κ. Βαρθολομαίου και χωρίς να έχει κανένα λόγο και κανένα συμφέρον να συγκρουσθεί με την Ρωσική Εκκλησία.

Μέχρι σήμερα η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει αναγνωρίσει την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας», όπως όλες οι υπόλοιπες κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες. Αν την αναγνωρίσει θα είναι η πρώτη και θα προκαλέσει σε βάρος Της την μήνιν όλων των υπολοίπων Εκκλησιών. Όχι μόνο θα κατηγορηθεί ως μη έχουσα οντότητα και εκκληξσιαστικό λόγο, αλλά και θα θεωρηθεί «ψευδοαυτοκέφαλη Εκκλησία». Θα συντελέσει επίσης στο βάθεμα του σχίσματος μεταξύ Ελλήνων και Σλάβων Ορθοδόξων.

Σοβαρότατο ζήτημα θα προκύψει  αν, μετά το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο της Μόσχας προχωρήσει σε διακοπή της  εκκλησιαστικής κοινωνίας με την Εκκλησία της Ελλάδος. Αυτό θα έχει,  σοβαρότατη επίπτωση στις κρατικές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδος και στις σχέσεις των δύο λαών. Επίσης  θα προκαλέσει διακοπή των προσκυνημάτων των Ελλήνων στη Ρωσία και των Ρώσων στην Ελλάδα. Πιθανότατα να υπάρξουν και πολιτικές επιπτώσεις για την Ελλάδα, για τις οποίες το ΥπΕξ ανησυχεί.

Είναι προφανές ότι τα πράγματα θα χειροτερεύσουν αν στην διακοπή κοινωνίας με την Εκκλησία της Ελλάδος, μετά τη Μόσχα, προχωρήσουν και άλλες σλαβικές Εκκλησίες. Αν συμβούν όλα αυτά στην εκκλησιαστική ιστορία θα γραφτεί με μελανά γράμματα ότι  επί των ημερών του σημερινού Αρχιεπισκόπου η Εκκλησία της Ελλάδος αυτοκατάργησε το αυτοκέφαλό της και συνετέλεσε στο βάθεμα του σχίσματος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μητροπολίτης μας εξήγησε   ότι στον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας και σε ορισμένα μέλη της Ιεραρχίας  Της επικρατεί η σκέψη πως αν αναγνωρίσουν την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας» θα εξασφαλίσουν την ησυχία τους στη σχέση τους με το Φανάρι… Είναι γεγονός ότι ο Οικ. Πατριάρχης πιέζει και  τρέχει να προλάβει καταστάσεις, αλλά ουδείς άλλος στην Ορθοδοξία   επείγεται να τον ακολουθήσει. Πλην, τώρα, του κ. Ιερώνυμου και μελών της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος…

Οι πολιτικοί λόγοι της ενέργειας του Πατριάρχου συνδέονται με την γεωπολιτική των ΗΠΑ και την επιδίωξή τους η Ουκρανία να περάσει στη σφαίρα επιρροής τους, με την χρησιμοποίηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που και εκείνου συμφέρον είναι να έχει υπό την επιρροή του τους πολυπληθείς Ουκρανούς Ορθοδόξους. Μητροπολίτης σχολιάζοντας το γεγονός της χρησιμοποίησης  από τις ΗΠΑ της Εκκλησίας για λόγους πολιτικούς είπε στον γράφοντα ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο μπορεί να έχει μιαν εξάρτηση οικονομική από τους Ομογενείς των ΗΠΑ, αλλά πολιτικά δεν έχει προκύψει κανένα απτό κέρδος  γι’ αυτό. Όμως η Εκκλησία της Ελλάδος δεν οφείλει τίποτε στις ΗΠΑ, εκτός αν η ηγεσία Της ακολουθεί την πολιτική της απερχόμενης κυβέρνησης και επηρεάζεται η απόφαση της από την χρηματοδότηση από ελληνοαμερικανικές οργανώσεις της «Αποστολής»….

Η Εκκλησία της Ελλάδος, αν προχωρήσει στην αναγνώριση της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας των σχισματικών της Ουκρανίας, θα το πράξει την ώρα που στο εσωτερικό της συγκεκριμένης χώρας αλλάζει η πολιτική έναντι των υπό το Πατριαρχείο της Μόσχας και τον Μητροπολίτη Ονούφριο Ουκρανών Ορθοδόξων! Ο νέος Ουκρανός Πρόεδρος Βλαδίμηρος Ζελένσκι ακολουθεί διαφορετική πολιτική από τον προηγούμενο Πρόεδρο Ποροσένκο. Στις προγραμματικές του δηλώσεις ΟΥΔΕΝ είπε περί της Εκκλησίας στην Ουκρανία. Ούτε περί της αυτοκεφαλίας, ούτε περί ενώσεως «όλων των κλάδων της Ορθοδοξίας», ούτε ότι το ζήτημα της εκκλησίας είναι ζήτημα «ασφαλείας του κράτους», όπως σε όλα αυτά είχε στηρίξει την αντιρωσική προπαγάνδα του  ο Ποροσένκο. Σημειώνεται ότι προεκλογικά είχε προβάλλει αφίσες που παρουσίαζαν τον Ζελένσκι με τα χαρακτηριστικά  του Πούτιν…

Άλλο σημείο αλλαγής πολιτικής ήταν η επίσκεψή του Ζελένσκι στον Επιφάνιο και στον Ονούφριο. Στον προκαθήμενο της «Αυτοκέφαλης Ουκρανικής Εκκλησίας» η επίσκεψη ήταν λιγόλεπτη και τυπική. Αντίθετα, στον επικεφαλής της Κανονικής Ορθόδοξης Ουκρανικής Εκκλησίας ήταν εγκάρδια και υπήρξε μεταξύ τους  ουσιαστική συζήτηση διάρκειας περίπου δύο ωρών. Δεν πρέπει επίσης να είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ανώτατο δικαστήριο της Ουκρανίας ανέστειλε την απόφαση της κυβέρνησης Ποροσένκο να επιβάλει τη μετονομασία της υπό τον Ονούφριο Εκκλησίας, ώστε να γίνεται εμφανές ότι εκκλησιαστικά εξαρτάται από το Πατριαρχείο της Μόσχας….  Σημειώνεται ότι ο Ζελένσκι επιχειρεί να βελτιώσει τις σχέσεις της χώρας του με τη Ρωσία και με τους ρωσόφωνους και ρωσόψυχους Ουκρανούς.

Υπάρχει ακόμη και μία άλλη εξέλιξη στα εκκλησιαστικά της «αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας», που πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας. Η Εκκλησία του Επιφανίου δεν έχει ακόμη εδραιωθεί εκκλησιαστικά στην ίδια την Ουκρανία! Ο  «Επίτιμος (!!!) Πατριάρχης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας» Φιλάρετος απειλεί τον Επιφάνιο με σχίσμα! Δηλαδή μπορεί να υπάρξει σχίσμα μεταξύ των σχισματικών! Ο Φιλάρετος με δηλώσεις του δεν δέχεται τον Τόμο της αυτοκεφαλίας που συνέταξε το Φανάρι και επέδωσε ο κ. Βαρθολομαίος στον Επιφάνιο τον περασμένο Ιανουάριο, δεν δέχεται, όπως είπε, « να φύγουν οι Ουκρανοί από την εξάρτηση των Ρώσων και να τεθούν υπό την εξάρτηση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης», δεν δέχεται η διασπορά των Ουκρανών να ανήκει εκκλησιαστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο…

Ένα άλλο γεγονός άξιο μνημόνευσης είναι ότι όλη αυτή η καταπίεση που άσκησε τα τελευταία χρόνια ο Ποροσένκο στους Ορθοδόξους, που παραδοσιακά ανήκουν στην υπό τον Πατριάρχη Μόσχας Ουκρανική Εκκλησία, έχει συσπειρώσει τους πιστούς Της. Αυτοί με την όλη συμπεριφορά τους δείχνουν ότι δεν δέχονται να τους επιβάλουν οι Αμερικανοί και οι άλλοι ξένοι το σε ποια Εκκλησία θα ανήκουν…. Ξύπνησε δηλαδή μέσα τους η ψυχή και η παράδοση των Ρως.

Το πρόβλημα που άνοιξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Ουκρανία είναι πολύπλοκο και μια χαίνουσα πληγή για την Ορθοδοξία. Η Ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας έχει  υπό συζήτηση την πρόταση να εμπλακεί σε αυτό. Περιττό είναι να τονισθεί ότι οι Συνοδικοί Αρχιερείς έχουν την ιστορική ευθύνη της απόφασής τους. Αν αποφασίσουν να εγκρίνουν την ενέργεια του Οικ. Πατριάρχου εις τίποτε ουσιαστικά δεν θα τον ωφελήσουν, όμως θα βλάψουν οπωσδήποτε την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και θα υπονομεύσουν την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

(http://aktines.blogspot.com/2019/06/blog-post_66.html#more)