ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ BLOG

“Η ΓΡΑΜΜΗ ΠΛΕΥΣΕΩΣ ΜΑΣ: ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΡΩΜΗΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ!”

Κάτω από: ΓενικάΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ στις 7:52 μμ στο Παρασκευή, 4 Σεπτεμβρίου, 2009

Από τήν ιστοσελίδα τής Παρατάξεως “ΚΟΙΝΩΝΙΑ”

http://www.koinwnia.com/mod.php?mod=publisher&op=viewarticle&cid=40&artid=214

          Ἡ Παράταξή μας συκοφαντεῖται τόν τελευταῖο καιρό, ἀπό ἀνθρώπους πού ὑπηρετοῦν σκοπιμότητες, ὅτι δέν ἔχει πολιτικές θέσεις γιά τήν ἐπίλυση τῶν κρισίμων θεμάτων, πού ταλανίζουν τήν ἑλληνική κοινωνία.

          Ὅσοι μᾶς συκοφαντοῦν, ἀποκρύπτουν σκόπιμα ὅτι ὁ Πρόεδρος τῆς Παρατάξεώς μας ἔχει ἐκθέσει πάμπολλες φορές τό πολιτικό μας πρόγραμμα, τό ὁποῖο, ἐξ ἄλλου, ἔχει δημοσιευθεῖ καί στήν ἐφημερίδα μας ἀλλά καί ὑπάρχει στόν διαδυκτιακό μας χῶρο. Προχωροῦν δέ ἀκόμη πιό προκλητικά καί μᾶς ἐκτοξεύουν τήν μομφή ὅτι, ἐπειδή καταδικάζουμε τόν σοσιαλισμό καί εἴμαστε χριστιανοί, σίγουρα ἀνήκουμε στόν δεξιό καί καπιταλιστικό πολιτικό χῶρο! Ὄχι, λοιπόν. Δεν ἀνήκουμε στόν δεξιό πολιτικό χῶρο, γιατί δέν «ἀνήκομεν εἰς τήν Δύσιν» ἀλλά στήν «καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολήν», οὔτε θά ἀκολουθήσουμε σοσιαλιστική ἤ καπιταλιστική οἰκονομική πολιτική, γιατί οἱ πολιτικές αὐτές καταλήγουν στήν ὑπηρεσία τῶν καλοζωισμένων μειοψηφιῶν. Καί μέ τά δύο αὐτά οἰκονομικά συστήματα οἱ ἔχοντες τήν ἐξουσία περνοῦν πλουσιοπάροχα!

          Ἐμεῖς στηρίζουμε τήν οἰκονομική μας πολιτική στήν πνευματική ἐξυγίανση τοῦ τόπου καί ἰδίως τῶν δημοσίων λειτουργῶν, πού μέχρι σήμερα σαν ἄλλα τρωκτικά ροκανίζουν καί καταβροχθίζουν ἀνεξέλεγκτα καί ἀτιμώρητα τό δημόσιο ἱερό χρῆμα. Στόχος τῆς οἰκονομικῆς μας πολιτικῆς εἶναι ἡ ἀποπληβειοποίηση τῶν Ἑλλήνων καί ἡ ἐξασφάλιση ἀξιοπρεποῦς ζωῆς στό σύνολο τοῦ λαοῦ μας.

          Θέλουμε νά κατεδαφισθῆ τό τεῖχος τοῦ αἴσχους πού χωρίζει οἰκονομικά τόν λαό μας σέ ἔχοντες καί μή ἔχοντες, σέ πρίγκηπες καί σέ φτωχούς, γιατί ἕνα τέτοιο κράτος εἶναι κράτος ντροπή ὄχι μόνο γιά χριστιανούς ἀλλά καί γιά Ἕλληνες. Δέν πρόκειται νά στηρίξουμε τήν εὐημερία τοῦ τόπου σέ μια φράξια ἐπιχειρηματιῶν, πού λυμαίνονται τίς πλουτοπαραγωγές πηγές τοῦ τόπου μας καί τά κέρδη τά ταξιδεύουν σέ off shore ἑταιρεῖες πρός ἴδιόν τους ὄφελος. Ὑπάρχουν ὁμόδοξα Κράτη μέ μεγάλη ἰσχύ, πού μποροῦν νά στηρίξουν τήν οἰκονομία μας χωρίς νά μᾶς ζητοῦν νά ἀπεμπολήσουμε τήν πνευματική μας Παράδοση καί τήν Ὀρθοδοξία μας. Ὑπάρχουν λύσεις, ἀρκεῖ νά ἀπομακρύνουμε κατεπειγόντως τά τρωκτικά πού ψηφίζονται ὄχι γιά νά διακονοῦν ἀλλά γιά νά λεηλατοῦν τόν λαό μας!

          Ἀπό τήν πρώτη στιγμή δηλώσαμε κατηγορηματικά πώς δέν ἀνήκουμε σέ καμμιά ἀπό τις ὑπάρχουσες –ἐγχώριες καί διεθνεῖς– πολιτικές πτέρυγες, ἀλλά θέλουμε νά ἐπαναπροσδιορίσουμε τήν πολιτική μέ βάση τήν κραταιά Παράδοση τοῦ Γένους μας καί τήν πρακτική τοῦ μαρτυρικοῦ Καποδίστρια, γιατί κανένα ἀπό τά παγκοσμίως ἐφαρμοσμένα πολιτικά μοντέλα δέν ἔχει δώσει λύσεις στούς λαούς παρά μόνο ἀδιέξοδα. Αὐτό συχνά τό ἐπαναλαμβάνουμε. Ὡστόσο, θά ἐπιχειρήσω καί μέσα ἀπό αὐτό μου τό σημείωμα νά βοηθήσω τους ἀναγνῶστες μας νά γνωρίσουν καλύτερα τό πολιτικό πνεῦμα μας, πού εἶναι δοκιμασμένο μέσα ἀπό τούς ἀγῶνες καί τά αἵματα τῶν προγόνων μας ἀλλά συνάμα καί τόσο ξεχασμένο, ὥστε νά μήν παρασύρονται ἀπό ἐκείνους, πού θέλουν νά διαιωνίζεται ἡ δουλοπρέπεια καί ἡ κακοδαιμονία τοῦ τόπου μας.

          Πρέπει κάποτε νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἴμαστε Ἕλληνες καί ὅτι γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο δέν ἔχουμε δικαίωμα νά ἀντιγράφουμε ξένα ἀπότυχημένα πρότυπα καί νά ὑλοποιοῦμε ἀποτυχημένες ξένες πρακτικές σέ ὁποιουσδήποτε τομεῖς τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότητος, παρεκτός στούς τομεῖς ἐκείνους πού ἀποδεδειγμένα καί ἐπιστημονικῶς τεκμηριωμένα ἔχουν ἐπιτύχει ἄλλα κράτη, ὅπως εἶναι ἡ σύγχρονη καί ἐξελιγμένη Τεχνολογία, ὁ τομέας τῆς Ὑγείας καί ἄλλα συναφῆ.

          Αὐτό δέν τό λέμε ἀπό σωβινισμό. Εἶναι ἡ ἀλήθεια! Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἄν καί ἀνάξιοι κατέχουμε ἕναν ἀπαράμιλλο προγονικό θησαυρό, Σοφίας καί Ἁγιότητος, πού δέν ἔχει βιωθεῖ πουθενά ἀλλοῦ στόν κόσμο μέ τήν ὑπερτρισχιλιετῆ ἀκατάπαυστη συνέχεια, πού τόν βιώσαμε ἐμεῖς καί γι’ αὐτό πρέπει νά τονίσουμε ὅτι ἐκεῖνοι πού συνεχῶς μᾶς ὠθοῦν νά ξεκοποῦμε ἀπό τίς ζωηφόρες ρίζες μας ἤ πάσχουν ἀπό τό σύνδρομο τῆς μειωμένης ἐθνικῆς αὐτοεκτίμησης ἤ ὑπηρετοῦν ἀλλότριους σκοπούς, πού προτιμοῦμε νά ἀποσιωπήσουμε.

          Πρόκειται γιά γραικύλους, πού ποτέ δέν κατάλαβαν πώς οἱ πρόγονοί μας πίστευαν βαθειά καί διεκήρυσσαν ὅτι «πᾶς μή Ἕλλην, βάρβαρος», γιατί ποτέ δέν θεώρησαν τόν τεχνολογικό ἐξοπλισμό καί τήν οἰκονομική ὑπεροχή τῶν τότε «πλανηταρχῶν» Περσῶν ὡς πολιτισμική καί πνευματική ὑπεροχή, οὔτε ἀπόδειξη ποιότητος ζωῆς καί ἔλλειψη βαρβαρότητος!

          Εἶναι οἱ ἴδιοι κομπλεξικοί γραικύλοι, πού κατά τήν δεκαετία τοῦ ’60 μᾶς πλάσαραν τά ἄχαρα δανέζικα ἔπιπλα καί ἀγωνίσθηκαν μέ πάθος γιά νά μᾶς πείσουν νά πετάξουμε γιά «κομμάτι ψωμί» τά περίφημα σκαλιστά καί ξυλόγλυπτα ἔπιπλά μας καί νά ἀγοράσουμε τά… μοντέρνα! Μετά ἀπό χρόνια, βέβαια, πού οἱ ξένοι γνώρισαν καί ἐκτίμησαν τήν ἀπαράμιλη τέχνη αὐτῶν μας τῶν ἐπίπλων, προσπαθοῦμε νά τά ἐπανακτήσουμε ἀπό τά παλαιοπωλεῖα, ἀλλά πλέον ἡ τιμή τους εἶναι ἀπρόσιτη!

          Τήν ἴδια τακτική συνεχίζουν μέχρι σήμερα οἱ πολιτικοί μας, καί ἀντί νά αἰσθάνονται καί νά παρουσιάζουν διεθνῶς τήν Ἑλλάδα ὡς «τό Φῶς τοῦ κόσμου», ντρέπονται γιά τήν πατρίδα μας καί μᾶς μεταδίδουν ἀδιάκοπα αὐτή τους τήν ντροπή, ἐπαναλαμβάνοντες συνεχῶς τήν ἐπαίσχυντη ἐντολή: «εἴμαστε μικρή χώρα καί δέν πρέπει νά μιλᾶμε»!

          Εἶναι χαρακτηριστικά ἐπί τοῦ προκειμένου, τά λόγια ἑνός σπουδαίου θεολόγου καί Ἕλληνα, τοῦ μακαριστοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, ὁ ὁποῖος ἀντιδιαστέλλει τόν Ἕλληνα-Ρωμηό ἀπό τόν Γραικύλο. Τόν ἀληθινό ἡγέτη, ὅπως ἦταν ὁ Καποδίστριας, τόν ὁποῖο θέλουμε νά μιμηθοῦμε, ἐν ἀντιθέσει μέ τόν κομπλεξικό καί ξεπουλημένο πολιτικό. Γράφει:

          «Ὁ Ρωμηός γνωρίζει σαφῶς ὅτι ὑπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ συμμαχίας καί δουλείας. Γίνεται σύμμαχος μέ ὁποιονδήποτε, ἐφ’ ὅσον συμφέρει εἰς τό Ἔθνος, ἀλλά ποτέ δοῦλος τῶν συμμάχων.

          Ὁ Γραικύλος ὅμως νομίζει ὅτι συμμαχία σημαίνει πνευματικήν δουλείαν, δηλαδή συγχώνευσιν πολιτισμῶν καί σύγχυσιν ἰδεολογιῶν. Ὁ Γραικύλος δέν γίνεται μόνον σύμμαχος, ἀλλά γίνεται καί θέλει νά γίνῃ ἕνα πρᾶγμα μέ τόν σύμμαχον….

          Ὁ Ρωμηός ἔχει ἡγετικά αἰσθήματα ἀπό τήν Ρωμηοσύνην του.

          Ὁ Γραικύλος τόν ἡγέτην κάμνει μόνον ἐντός τῆς Ἑλλαδίτσας του, ἀφοῦ τά ἡγετικά του αἰσθήματα καί τήν πολιτικήν του δύναμιν ἀντλεῖ ἀπό πηγήν ἔξω τῆς Ρωμηοσύνης καί ἐκτός τῆς Ἑλλαδίτσας του

          Ὁ Ρωμηός εἶναι ἀπό τήν Ρωμηοσύνην του ἀετός. Οἱ Ρωμηοί εἶναι πρός ἀλλήλους ἀετοί καί πρός τούς ἔξω ἀετοί.

          Ὁ Γραικύλος κάμνει τό λιοντάρι εἰς τούς Ρωμηούς μέ τήν βοήθειαν τῶν ξένων, ἀλλά εἶναι φρόνιμον ποντικάκι εἰς τούς ξένους.

          Δεν ἐνδιαφέρει τόν Ρωμηόν τί λέγουν οἱ ξένοι δι’ αὐτόν, διότι τά κριτήριά του εἶναι ρωμαίϊκα… Διά τοῦτο ὁ Ρωμηός γνωρίζει ὅτι εἶναι πνευματικός ἡγέτης καί εἰς αὐτούς πού εἶναι ὡς τεχνοκράται καί ὡς οἰκονομική δύναμις ἡγέται. Ἀλλά οἱ Νεογραικοί ἔχουν τόσον πολύ συνηθίσει νά συγχέουν τό τεχνοκρατικόν καί τό οἰκονομικόν στοιχεῖον μέ τήν πνευματικήν ἡγεσίαν, ὥστε δέν ἀντιλαμβάνονται πλέον τό γεγονός ὅτι ἡ Ρωμηοσύνη εἶναι σήμερον πολιτιστικός ἡγέτης ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων ἐκτός τῆς Ἑλλαδίτσας των.

          Ὁ Γραικύλος νομίζει ὅτι τοιαύτην ἡγεσίαν εἶχον μόνο οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες καί φαντάζονται τόν ἑαυτόν των ὡς τόν φύλακα τῶν ἐρειπίων αὐτῶν. Θεωρεῖ συνεχιστάς καί ἡγέτας τοῦ πολιτιστικοῦ ἔργου τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων τούς Εὐρωπαίους. Δεν εἶναι εἰς θέσιν νά καταλάβη ὅτι μόνον ἡ Ρωμηοσύνη εἶναι συνεχιστής καί ἡγέτης τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Διά τοῦτο ὁ Γραικύλος εἶναι ὁ κύριος συντελεστής εἰς τήν καλλιέργειαν τοῦ δουλοπρεποῦς φρονήματος τοῦ νεογραικικοῦ ἐν Ἑλλάδι πνεύματος. Ὁ Γραικύλος ἔχει ἐμπιστοσύνην ὄχι εἰς τόν ἑαυτόν του ἀλλά μόνον εἰς τά ξένα ἀφεντικά του. Ναί μεν ὁ Ρωμηός ἔχει ἀπόλυτον πεποίθησιν εἰς τήν Ρωμηοσύνην του, ἀλλά οὔτε φανατικός οὔτε μισαλόδοξος εἶναι καί οὔτε ἔχει καμμίαν ξενοφοβίαν. Ἀντιθέτως ἀγαπᾶ τους ξένους οὐχί ὅμως ἀφελῶς… Ὁ Ρωμηός γνωρίζει ὅτι ἡ Ρωμηοσύνη του κατέχει τήν ἀλήθειαν καί εἶναι ἡ ὑψίστη μορφή τῶν πολιτισμῶν… Διά τοῦτο ἡ Ρωμηοσύνη εἶναι αὐτοπεποίθησις, ταπεινοφροσύνη, καί φιλότιμον καί ὄχι κίβδηλος αὐτοπεποίθησις, ἰταμότης καί ἐγωϊσμός. Ὁ ἡρωϊσμός τῆς Ρωμηοσύνης εἶναι ἀληθής καί διαρκής κατάστασις τοῦ πνεύματος καί ὄχι ἀγριότης, βαρβαρότης καί ἁρπακτικότης.

          Οἱ μεγαλύτεροι ἥρωες τῆς Ρωμηοσύνης συγκαταλέγονται μεταξύ τῶν ἁγίων»!


Δεν υπάρχουν σχόλια »

Χωρίς σχόλια ακόμα.

RSS κανάλι για τα σχόλια του άρθρου.

Αφήστε μια απάντηση

© 2024 ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ BLOG   Φιλοξενείται από Blogs.sch.gr

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση