Ο «Ορθόδοξος Τύπος» (25-6-1982) έγραφε: «Από τήν εποχή πού στόν πατριαρχικό θρόνο τής Βασιλεύουσας ανέβηκε ο Μελέτιος Μεταξάκης, ένας εσμός προδοτών, μέ εξαίρεση τόν Πατριάρχη Μάξιμο τόν Ε’, λυμαίνεται τό Πατριαρχείο. Ο Αθηναγόρας ήταν εκείνος πού έβλαψε περισσότερο από όλους τήν Ορθοδοξία καί τό Φανάρι. Καί μετά τόν θάνατό του κανένας δέν βρέθηκε νά σταματήσει τό δύσμοιρο Πατριαρχείο από τό κατρακύλισμά του. Έτσι σήμερα τό Πατριαρχείο Κων/λεως περιστοιχίζεται από άτομα πού είναι εντελώς άγευστα απ’τήν Ορθοδοξία, πού είναι αμφίβολο άν πιστεύουν καί σ’ αυτόν τόν Θεόν ακόμα… πού δέν παύουν όμως νά Τόν εμπορεύωνται καί νά τόν εμπαίζουν σαρκαστικά. Γιατί άν πίστευαν, κανείς τους δέν θά τολμούσε νά παριστάνη τόν κληρικό απ’ αυτούς. Καί γι’ αυτό…..ξεπουλούν τήν Ορθοδοξία σέ τιμή ευκαιρίας.»
«Σέ μιά Ουνίτικη «εκκλησία» τά πάντα φαίνονται ορθόδοξα. Όμως ο παππάς μνημονεύει τόν πάπα καί όλη η φαινομενική Ορθοδοξία πάει περίπατο. Καί ο σημερινός (πρώτος ο Αθηναγόρας) Πατριάρχης ποίον έχει γραμμένον στά Δίπτυχα καί τόν μνημονεύει σέ κάθε λειτουργία; Τόν πάπα Ρώμης. Γιατί λοιπόν νά φύγουμε από τούς Ουνίτας, αφού έτσι καί αλλιώς τόν πάπα μνημονεύουμε;!!!
Μέ άλλα λόγια, οι Ορθόδοξοι μνημονεύουν Ορθόδοξο Επίσκοπο, οι Αρειανοί Αρειανό, οι Μονοφυσίτες Μονοφυσίτη, οι Εικονομάχοι Εικονομάχο, οι Ουνίτες Ουνίτη καί οι Οικουμενιστές Οικουμενιστή.» (π. Νικόλαος Δημαράς, Άγιοι Κολλυβάδες, τεύχος χειμώνας 2008/2009).
Ο αντιαιρετικός λόγος (ο τόσον αναγκαίος καί σωτήριος) διά τόν απληροφόρητον λαόν τού Θεού, πνίγεται από τόν Θεολογικό στοχασμό μέ τήν παραπληροφόρηση καί συκοφαντία τών αγωνιστών τής Πίστεως.
Οι ιεροκήρυκες κατήργησαν τό αντιαιρετικό κήρυγμα μέ τήν δικαιολογία ότι ο λαός χρειάζεται μετάνοια. Οι Άγιοι όμως έχουν διαφορετικήν γνώμην: «Απ’τό νά διδάσκομεν τά ιερά λόγια Ευαγγελίου καί Αγίων, πολύ ανώτερον καί σεμνότερον είναι νά διωκόμεθα υπέρ τής Αληθείας». (οσ. Μελέτιος Ομολογητής).
«Όχι κατ’ ανάγκην, αλλά χαίρουσα
Σέ ποιό αγιογραφικό καί πατερικό κείμενο μπορεί νά βρεί κανείς αυτήν τήν Εκκλησιολογία τής αγαστής συναλληλίας μέ τίς αιρέσεις καί τίς πλάνες; Μόνον στούς θεολόγους τού Οικουμενισμού, στό παναιρετικό αυτό κίνημα τού 20ου αιώνος, τό οποίο υιοθετεί από τό 1998, όχι αναγκαζόμενη καί οικονομούσα, αλλά χαίρουσα καί θεολογούσα η Ελλαδική Εκκλησία».» Πρωτοπρεσβ. Θεόδωρος Ζήσης, Εφημερίς Ορθόδοξος Τύπος, 10 Νοεμβρίου 2006.
«Η χειρότερη εκκλησιολογική πλάνη καί αίρεση
«Έχουν απωλέσει τή χάρη τού Αγίου Πνεύματος
«Ακέφαλο τό Πατριαρχείο, καθηρημένος ο Βαρθολομαίος, τόν διέγραψε ο Ουρανός
«Δέν είναι δογματικώς παράλογον νά κηρύσσεται από οικουμενιστάς ότι η Εκκλησία διεσπάσθη; Ότι θά επανιδρυθεί στό μέλλον από τίς κατά μέρος χριστιανικές ομολογίες (πράγμα πού επαναλαμβάνεται συνεχώς) καί έχει παγιωθεί ως πίστις τών Οικουμενιστών; Δέν ανατρέπεται τό Σύμβολον τής Πίστεως (εις Μίαν, Αγίαν…) καί δέν υπόκεινται στά αναθέματα τής Β’ καί Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου;
1. Εννοεί τόν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως.
2. Ασκητής τής αδιάλειπτης προσευχής πού προτίμησε τήν ανωνυμία.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.