Με το συγκεκριμένο εργαστήριο τα νήπια ευαισθητοποιήθηκαν σε ό,τι αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις, ανάπτυξαν σεβασμό και θετική στάση απέναντι στο διαφορετικό αλλά και την ενσυναίσθηση τους. Επιπλέον κατανοήσαν την έννοια της διαφορετικότητας και του αποκλεισμού σε συνδυασμό με τις βασικές και καθολικές ανάγκες των παιδιών και εμπέδωσαν οι διακρίσεις δεν έχουν καμία θέση στην ζωή μας. Για οδηγό μας είχαμε την UNHCR, τo Θέατρο & Εκπαίδευση: Δεσμοί Αλληλεγγύης, τo Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση – Άρθρο της Τριανταφυλλιάς Νικολούδη.
Αρχικά παρακολουθήσαμε την ταινίας της unhcrgreece, «Ειρήνη», την ιστορία μια μικρής προσφυγοπούλας που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της και να δοκιμάσει την ανασφάλεια και την απόρριψη μέχρι να βρει προστασία, αγάπη και ζεστασιά σε ένα νέο σπιτικό.
Κατόπιν συζητήσαμε για τους όρους «δικαίωμα», «υποχρέωση» «ανάγκες», προβληματιστήκαμε για τους λόγους που σε κάποιες χώρες τα δικαιώματα των ανθρώπων κινδυνεύουν και ζωγράφισαν ότι τους έκανε εντύπωση από την ταινία
.
Έπειτα έκαναν μία άσκηση σχετικά με τις βασικές ανάγκες των παιδιών: έκοψαν και κόλλησαν σε ένα φύλλο εργασίας σχετικό με την ταινία εικόνες με βασικές ανάγκες του ανθρώπου στην σωστή θέση. Συγκεκριμένα με τη βοήθεια της εικόνας της Ειρήνης, με τους ανθρώπους στο χωριό, τα παιδιά καθορίσαν τι είναι αυτό που λείπει από τα λευκά τετράγωνα. Οι τέσσερις κάρτες έπρεπε να τοποθετηθούν στην εικόνα.
Έπειτα ζητήσαμε από τα παιδιά να θυμηθούν τι χρειαζόταν η Ειρήνη (ένα μέρος να κοιμηθεί και να φάει). Τότε έπρεπε να γυρίσουν τις κάρτες και τους διαβάσαμε αυτά που γράφουν από πίσω: να σε αγαπούν, να τρως, να κοιμάσαι, να παίζεις. Έτσι ανοίξαμε συζήτηση με τα παιδιά για τη σπουδαιότητα των αναγκών, τη διαφορά μεταξύ αναγκών και επιθυμιών και τις συνέπειες της μη ικανοποίησης των αναγκών τους.
Έπειτα διαβάσαμε δυνατά όλο το κείμενο της ιστορίας της Ειρήνης και ζητήσαμε από τα παιδιά να αναγνωρίσουν τις διάφορες μορφές απόρριψης από τις οποίες υπέφερε το μικρό κορίτσι. Τονίσαμε με προσοχή τις λεπτές διαφορές μεταξύ των διαφόρων τύπων απόρριψης (αμήχανες συναντήσεις με πρόσωπα, επιφυλακτικότητα, διακρίσεις, αδιαφορία, αποκλεισμός). Ρωτήσαμε έπειτα τα παιδιά για τις δικές τους εμπειρίες απόρριψης: Θέσαμε ερωτήματα όπως
«Αισθανθήκατε ποτέ απόρριψη; Πώς έγινε; Πώς αισθανθήκατε ή τι σκεφτήκατε τότε;» Τα βάλαμε να σκεφτούν πως οι διαφορές αποτελούν συχνά αιτία απόρριψης και προσπαθήσαμε με τρόπο να κάνουμε τα παιδιά να αναγνωρίσουν τι κάνει τον καθένα μας να διαφέρει από τον άλλον. Τονίσαμε ότι υπάρχουν τόσο ορατές όσο και αόρατες διαφορές. Κάναμε το ίδιο για τις ομοιότητες μεταξύ των μαθητών (μιλούν την ίδια γλώσσα, ζουν στο ίδιο μέρος). Βοηθήσαμε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν ότι οι διαφορές και οι ομοιότητες μπορούν να συνυπάρχουν και πως το σημαντικότερο και δυσκολότερο κομμάτι είναι να μην
επικρίνουμε ό,τι διαφέρει.
Κατόπιν χρησιμοποιήσαμε τον κύριο Καλόκαρδο (τον άνθρωπο που τελικά δέχτηκε την Ειρήνη) για να τα ρωτήσουμε ποια είναι τα καλά για την Ειρήνη στο σπίτι του κ. Καλόκαρδου και συζητώντας τα παιδιά συνειδητοποίησαν ότι καλύφθηκαν επαρκώς οι ανάγκες της Ειρήνης.
Στην συνέχεια στην γωνιά της «παρεούλας» διηγηθήκαμε στα παιδιά μια ιστορία, ενώ, ταυτόχρονα, τα παιδιά την αναπαριστούσαν. Η ιστορία μιλούσε για ένα κοπάδι με άσπρα πρόβατα που ζούσε στην πλαγιά ενός λόφου. Τα παιδιά «έγιναν» άσπρα πρόβατα και επιλέξαν μόνα τους ποιο σημείο της τάξης θα είναι ο χώρος της δράσης, δηλαδή η πλαγιά του λόφου. Αναπαριστήσαν τις καθημερινές συνήθειες των προβάτων. Έτρωγαν χορτάρι, έπιναν νερό, έπαιζαν και κοιμόντουσαν. Από μόνα τους έκαναν τη διανομή ρόλων, σύμφωνα με την πλοκή της ιστορίας εκτός από τον αρχηγό του κοπαδιού που τον ορίζαμε εμείς.
Κατά την εξέλιξη της δράσης ενημερώσαμε τα παιδιά ότι δύο μαύρα πρόβατα πλησιάζαν το κοπάδι τους.
Τα παιδιά – άσπρα πρόβατα συζητήσαν μεταξύ τους, ακούσανε όλες τις απόψεις και αποφασίσανε από μόνα τους πώς θα αντιδράσουν, αν δηλαδή θα τα δεχτούν
στο κοπάδι τους ή αν θα τα διώξουν και το έκαναν πράξη ολοκληρώνοντας την ιστορία. Τα παιδιά δέχτηκαν τα μαύρα πρόβατα.
Μετά την ολοκλήρωση της ιστορίας, συζητήσαμε για αυτήν θέτοντας στα παιδιά τις παρακάτω ερωτήσεις:
• Πώς σας φάνηκε η δραστηριότητα;
• Πώς αποφασίσατε αν θα δεχτείτε τα δύο μαύρα πρόβατα στο κοπάδι σας;
• Για ποιο λόγο δεχτήκατε τα δύο μαύρα πρόβατα;
• Με ποιες ανθρώπινες αξίες σχετίζετε τη δραστηριότητα;
• Πώς θα ήταν η ζωή μας, αν δεν είχαμε αυτές τις αξίες;
Κλείσαμε το συγκεκριμένο εργαστήρι με την παρακολούθηση και ανάλυση των ακόλουθων βίντεο: η λευκή και η μαύρη σοκολάτα , η διαφορετικότητα και ο Μαυρούλης και τα γυαλιά της διαφορετικότητας.