Απλά ένα ακόμα ιστολόγιο Blogs.sch.gr

Αρχεία για ‘Γενικά’


ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια  παρατηρείται μια τάση σημαντικής αύξησης της παραγωγής των αστικών απορριμμάτων, με ταυτόχρονη αλλαγή της ποιοτικής τους σύστασης και δημιουργία προβλήματος στην εξεύρεση και αποδοχή χώρων για τη διαχείρισή τους. Η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί ένα από δύσκολα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε σύγχρονη κοινωνία

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η πρώτη κοινοτική νομοθετική πράξη έχουσα ως βασικό στόχο, μεταξύ άλλων, την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», η εν λόγω οδηγία θεσπίζει ένα κοινό πλαίσιο ευθύνης για την πρόληψη και την αποκατάσταση των ζημιών που προκαλούνται στα ζώα, στα φυτά, στους φυσικούς οικοτόπους και στους υδάτινους πόρους, καθώς και στο έδαφος. Το καθεστώς ευθύνης εφαρμόζεται, αφενός, σε ορισμένες επαγγελματικές δραστηριότητες οι οποίες απαριθμούνται ρητώς και, αφετέρου, στις άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες οσάκις ο φορέας εκμετάλλευσης ενήργησε εκ δόλου ή εξ αμελείας. Επιπλέον, εναπόκειται στις δημόσιες αρχές να μεριμνούν ώστε οι υπεύθυνοι φορείς εκμετάλλευσης να λαμβάνουν ή να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τα αναγκαία μέτρα πρόληψης ή αποκατάστασης.

2. Ορισμοί Αστικών Αποβλήτων

Στον όρο αστικά στερεά απόβλητα η ΑΣΑ (Municipal Solid Waste) περιλαμβάνονται τα οικιακά απόβλητα, καθώς και άλλα απόβλητα, τα οποία λόγω φύσης ή σύνθεσης, είναι παρόμοια με τα οικιακά, όπωςαπόβλητα από εμπορικές και συναφείς δραστηριότητες, κτίρια γραφείων και ιδρύματα (σχολεία, νοσοκομεία, κυβερνητικά κτίρια). Περιλαμβάνει επίσης ογκώδη απόβλητα (στρώματα, έπιπλα κ.α.) και απόβλητα κήπων, φύλλα, κλαδιά, κηπευτικά, καθώς και απόβλητα από καθαρισμό δρόμων.

Στα αστικά απορρίµµατα που διαχειρίζονται οι φορείς αποκοµιδής περιλαµβάνονται:

  • Κατάλοιπα κάθε φύσης, όπως οικιακά απορρίµµατα, φύλλα, σκουπίσµατα, χαρτιά που τοποθετούνται µέσα στις πλαστικές σακούλες.
  • Απορρίµµατα από εµπορικές εγκαταστάσεις και βιοτεχνίες, κτίρια γραφείων που τοποθετούνται επίσης σε σακούλες ή κάδους όπως τα οικιακά
  • Κοπριές, αφυδατωµένες ιλύες, προϊόντα από καθαρισµούς δρόµων και δηµοσίων χώρων, που συγκεντρώνονται σε µεγάλα δοχεία για την αποκοµιδή τους.
  • Κατάλοιπα από χώρους εκθέσεων αγορές, εορτές, κλπ , που συγκεντρώνονται επίσης σε µεγάλα δοχεία για την αποκοµιδή τους.
  • Απορρίµµατα από σχολεία, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, νοσοκοµεία (πλην των µολυσµατικών) που συγκεντρώνονται σε ειδικούς χώρους.
  • Ογκώδη αντικείµενα

Δεν περιλαµβάνονται στα αστικά απορρίµµατα:

  • Αδρανή και κατάλοιπα δηµοσίων έργων
  • Βιοµηχανικές στάχτες, σκουριές, µολυσµατικά νοσοκοµείων, υπολείµµατα σφαγείων
  • Πολύ ογκώδη αντικείµενα που απαιτούν εδικό τρόπο µεταφοράς.

3.Σύσταση Αστικών Αποβλήτων

Η έξαρση του καταναλωτισμού έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή συνεχώς αυξανόμενης ημερήσιας ποσότητας απορριμμάτων σε καθημερινή βάση από όλους.

Τα τελευταία χρόνια λόγω της ανάπτυξης των μεγάλων αστικών κέντρων, της συνεχούς αύξησης του τουριστικού ρεύματος, της ανόδου του βιοτικού επιπέδου και κατ’ επέκταση της αλλαγής

των καταναλωτικών συνηθειών παρατηρείται μια τάση σημαντικής αύξησης της παραγωγής των αστικών απορριμμάτων, με ταυτόχρονη αλλαγή της ποιοτικής τους σύστασης (αύξηση των επικίνδυνων και τοξικών απορριμμάτων, εμφάνιση σύνθετων υλικών συσκευασίας, κλπ), ενώ παράλληλα παρατηρείται όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα στην εξεύρεση και αποδοχή χώρων για τη διαχείρισή τους.

Τα οικιακά απορρίμματα ποικίλουν ως προς τη σύσταση και την ποσότητά τους. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τις μεταβλητές αυτές, είναι το βιοτικό επίπεδο, τα καταναλωτικά πρότυπα, η κινητικότητα του αστικού πληθυσμού και οι εποχές του έτους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα εμπορικής προέλευσης απορρίμματα είναι κυρίως υλικά συσκευασίας. Με βάση τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (2003), στην Ελλάδα παράγονται περίπου 4,6 εκατομμύρια τόνοι αστικών αποβλήτων ετησίως. Στην περιφέρεια Αττικής παράγεται το 39% της ετήσιας ποσότητας, ενώ σημαντική ποσότητα (16%) παράγεται και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Το 1997, η μέση παραγωγή ανερχόταν σε 0,97 kg/κάτοικο/ημέρα και το 2001 ανήλθε σε 1,14 Kg/κάτοικο/ημέρα. Η ποσότητα αυτή αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα και με τις εκτιμήσεις των αρμόδιων φορέων που λειτουργούν τους ΧΥΤΑ. Μόνο στην Αττική, εκτιμάται ότι σήμερα η παραγόμενη ποσότητα των αστικών αποβλήτων ξεπερνά τους 6.000 τόνους/ημέρα.

4. Ορισμοί για τα Υλικά Συσκευασίας

Σύμφωνα με το Nόμο 2939/01 «συσκευασία ορίζεται κάθε προϊόν, κατασκευασμένο από οποιοδήποτε είδος υλικού από πρώτες ύλες μέχρι επεξεργασμένα υλικά και προοριζόμενο να χρησιμοποιείται για να περιέχει αγαθά με σκοπό την προστασία, διακίνηση, τη διάθεση και την παρουσίασή τους από τον παραγωγό μέχρι τον χρήστη ή τον καταναλωτή. Ως συσκευασίες θεωρούνται όλα τα είδη μιας πολλαπλής χρήσης που χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό».

Στους γνωστούς μπλε κάδους της ΕΕΑΑ, μπορούμε να πετάμε ΄τα κατωθεν υλικά συσκευασίας:

  • Γυάλινες συσκευασίες (π.χ. μπουκάλια νερού και ποτών, βαζάκια τροφίμων)
  • Αλουμινένια κουτάκια από αναψυκτικά μπίρες κ.λπ., τα αλουμινένια σκεύη μιας χρήσεως.
  • Μεταλλικά κουτιά από κονσέρβες, τοματοπολτούς, ζωοτροφές, γάλατα κ.λπ.
  • Χάρτινες συσκευασίες (π.χ. χαρτοκιβώτια, συσκευασίες τύπου τετραπάκ , χάρτινες συσκευασίες από τρόφιμα, είδη προσωπικής φροντίδας και είδη καθαρισμού σπιτιού)
  • Έντυπο χαρτί (π.χ. εφημερίδες, περιοδικά, τετράδια)
  • Πλαστικές συσκευασίες (π.χ. μπουκάλια νερού, ποτών, χυμών, πλαστικές συσκευασίες από τρόφιμα, είδη προσωπικής φροντίδας, είδη καθαρισμού σπιτιού και πλαστικές σακούλες)

5. Διαχείριση Αστικών Αποβλήτων

Η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί ένα από τα πλέον σύνθετα και δύσκολα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα μας, όπως και κάθε σύγχρονη κοινωνία.Ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης αστικών αποβλήτων, περιλαμβάνει την εφαρμογή προγραμμάτων για τη  βελτιστοποίηση του συστήματος συλλογής, τον περιορισμό της παραγωγής αποβλήτων, την διαλογή στην πηγή, την ανακύκλωση των διαχωρισθέντων υλικών, την εφαρμογή συστημάτων μεταφόρτωσης για την αύξηση
της οικονομικής αποδοτικότητας του συστήματος, τη χρήση μεθόδων επεξεργασίας με στόχο την ενεργειακή αξιοποίηση ή την επαναχρησιμοποίηση των υλικών και τη διάθεση του τελικού υπολείμματος σε σύγχρονους χώρους υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων(ΧΥΤΥ).

Με τα σημερινά δεδομένα, στη χώρα μας παράγουμε κάθε χρόνο περίπου 4.8 εκατομμύρια τόνους αστικών στερεών απορριμμάτων (απορρίμματα που προέρχονται από κατοικίες και εμπορικές δραστηριότητες), χωρίς να συμπεριλαμβάνονται στις ποσότητες αυτές τα απόβλητα της γεωργίας, του οικοδομικού τομέα και της βιομηχανίας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε κάτοικος αυτής της χώρας παράγει κατά μέσο όρο 480 κιλά αστικά απορρίμματα ετησίως. Εκτός αυτού, μεγάλες ποσότητες χρήσιμων υλικών όπως χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, πλαστικό, μέταλλα, ξύλο χάνονταν, ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν είτε με την επαναχρησιμοποίησή τους είτε με την ανακύκλωση και τη χρήση τους σε νέες εφαρμογές, εξοικονομώντας έτσι τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών και ενέργειας.                                                                                                               Οι σύγχρονες αντιλήψεις και πρακτικές για τη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων υπαγορεύουν πλέον σχεδιασμό και υλοποίηση ολοκληρωμένων συστημάτων, με βασικούς στόχους την αειφορία και την αποτελεσματική διαχείριση και εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας. Το κέντρο βάρους έχει μετατοπιστεί καθαρά προς την πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων, την ανακύκλωση και προς την μείωση των επικίνδυνων συστατικών των αποβλήτων. Οι βασικοί άξονες της πολιτικής διαχείρισης των αστικών στερεών αποβλήτων στη χώρα μας, διαμορφούμενες σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και τη σύγχρονη επιστημονική γνώση, προσδιορίζονται ιεραρχικά ως ακολούθως:

α)  Πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων

  • Ανάλυση κύκλου ζωής προϊόντων (ΑΚΖ)
  • Περιβαλλοντικός σχεδιασμός προϊόντος
  • Νέοι τρόποι παραγωγής,
  • Περιορισμός της χρήσης επικίνδυνων ουσιών, μείωση της κατανάλωσης,
  • Επιλεκτική κατανάλωση με στόχο τη μείωση των απορριμμάτων που προορίζονται για τελική απόθεση.

β) Επαναχρησιμοποίηση υλικών, όπου αυτό είναι εφικτό

γ) Ανακύκλωση υλικών (παραγωγή δευτερογενών υλικών) & αξιοποίηση αποβλήτων για παραγωγή ενέργειας

δ) Ασφαλής τελική διάθεση σε οργανωμένους χώρους υγειονομικής ταφής.

6. Μέθοδοι επεξεργασίας των αστικών αποβλήτων


Σημαντικότερες μέθοδοι επεξεργασίας των αστικών αποβλήτων

  • Μεταφόρτωση στερεών αποβλήτων
  • Διαλογή στην Πηγή
  • Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών- Κ.Δ.Α.Υ.
  • Μηχανική Ανακύκλωση
  • Θερμικές μέθοδοι επεξεργασίας
  • Βιολογικές μέθοδοι επεξεργασίας
  • Μονάδες Μηχανικής και Βιολογικής Επεξεργασίας
  • Υγειονομική ταφή





«Διάσωση Διάδοση της Ελληνικής Χλωρίδας»

Aρωματικά & Φαρμακευτικά φυτά

«Από το Φαρμακείο της φύσης στο Φαρμακείο της γειτονιάς»


Η φύση παρέχει ένα εξαιρετικό αλλά ουσιαστικά ανεξερεύνητο φαρμακείο. Οι άνθρωποι είχαν ανάγκη από θεραπεία πριν την ανάπτυξη της επιστήμης και μέσα από πείρα αιώνων, χιλιετιών, διαμόρφωσαν συστήματα θεραπείας όπου τα φυτά είχαν κυρίαρχη θέση. Η επιστήμη ήρθε πολύ αργότερα να επικυρώσει και να εκλεπτύνει τις πληροφορίες που ήδη προϋπήρχαν, να τις κάνει ευρύτερα γνωστές αλλά και να τις απαλλάξει από μύθους και δοξασίες που συχνά τις συνόδευαν.

Παρ? όλα τα επιστημονικά επιτεύγματα, 80% του παγκόσμιου πληθυσμού συνεχίζει να στηρίζεται για τη θεραπεία του σχεδόν εξ ολοκλήρου σε τοπικά φυτά. Αλλά και στην αναπτυγμένη Δύση, παρ? όλη την ανάπτυξη της χημικής συνθετικής βιομηχανίας, ένα στα τέσσερα χορηγούμενα φάρμακα είναι φυτικής προέλευσης.

Πάνω από το 90% των φυτών του πλανήτη παραμένουν χημικώς άγνωστα και αναξιοποίητα.

Τα αρωματικά φυτά ήταν γνωστά από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες και χρησιμοποιήθηκαν, σε θρησκευτικές τελετές, ως καρυκεύματα τροφίμων – ποτών και στην παρασκευή αρωμάτων.

Σήμερα χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία, βιομηχανία καλλυντικών, φαρμακευτική και στη βιομηχανία των τροφίμων

Η χώρα μας, λόγω των εδαφοκλιματικών της συνθηκών, παρουσιάζει μεγάλο πλούτο αυτοφυών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Πολλά από τα φυτά που βρέθηκαν στη φύση να φύονται ελεύθερα, χρησιμοποιήθηκαν είτε αυτούσια είτε μετά από μικρή βελτίωση στην κηποτεχνία.

Τα φυτά με τη φωτοσύνθεση παράγουν, αρχής γενομένης από τους υδατάνθρακες, πληθώρα οργανικών ενώσεων. Νουκλεϊκά οξέα, πρωτεϊνες, λίπη και υδατάνθρακες υπάρχουν σε όλους τους οργανισμούς. Ως προς τις άλλες κατηγορίες φυσικών οργανικών ενώσεων, όπως αλκαλοειδή, τα τερπενοειδή και οι φαινολικές ενώσεις, τα φυτά πλεονεκτούν εντυπωσιακά έναντι των ζώων, αφού παράγουν περίπου το 80% του συνόλου τους. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Στον αγώνα για επιβίωση κατάφεραν να διαμορφώσουν μια εξαιρετικά ποικίλη χημεία, που την χρησιμοποιούν ως βασική τους άμυνα. Αυτό το χημικό οπλοστάσιο των φυτών τροφοδοτεί το φαρμακείο της φύσης, που εμείς χρησιμοποιούμε για δικό μας πια όφελος.

Πρέπει, όμως, να είμαστε προσεκτικοί, γιατί τίποτα στη φύση δεν είναι ολόιδιο. Η φύση έχει ποικιλία, έχει ιδιομορφίες, έχει ιδιαιτερότητες. Δύο φυτά που ανήκουν στο ίδιο είδος δεν είναι όπως δύο χαπάκια του αυτού σκευάσματος. Ελάχιστα ξέρουμε μπροστά σ? αυτά που περιμένουν να τα γνωρίσουμε για να ανακουφίσουμε ή να σώσουμε ζωές.

…..συνεχίζεται με το « Πότε μαζεύουμε και πώς χρησιμοποιούμε τα διάφορα μέρη του φυτού »


Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση