Η κώφωση είναι μια σοβαρή αισθητηριακή ανεπάρκεια που σχετίζεται με την ακουστική ανεπάρκεια.
Η κώφωση διακρίνεται σε προγλωσσική (prelingual deafness) και μεταγλωσσική κώφωση (postlingual deafness).
- Η προγλωσσική κώφωση είναι εμφανής κατά τη στιγμή γέννησης του ατόμου ή παρουσιάζεται πριν από το τρίτο έτος της ζωής του παιδιού, που η εκμάθηση των γλωσσικών δεξιοτήτων δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως.
- Η μεταγλωσσική κώφωση εμφανίζεται από το τρίτο έτος ζωής του ατόμου και μετά, καθώς και μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή ενός ατόμου. Επιχειρώντας μια σύγκριση ανάμεσα σε ένα παιδί με προγλωσσική κώφωση και ένα παιδί με μεταγλωσσική κώφωση, διακρίνονται ορισμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα στη γλωσσική συμπεριφορά τους.
Βέβαια, η διάκριση στα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς δεν είναι απόλυτη και έχει να κάνει με τον βαθμό ακουστικής απώλειας, δηλαδή αν είναι ελαφριά, μέτρια ή σοβαρή και βαριά. Συνήθως, τα άτομα με προγλωσσική κώφωση μαθαίνουν πρώιμα τη νοηματική γλώσσα. Έτσι, μπορούν να ενταχθούν στην κοινότητα των ατόμων που έχουν ως γλώσσα επικοινωνίας τη νοηματική. Βέβαια, αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς η εκμάθηση της νοηματικής γλώσσας σε ένα παιδί εξαρτάται από τη δεκτικότητα του οικογενειακού και πολιτισμικού περιβάλλοντος του.
Από την άλλη, τα άτομα με μεταγλωσσική κώφωση είναι πιο εύκολο να συνεχίσουν να εντάσσονται στην κοινότητα των ακουόντων. Έχοντας κατακτήσει σε έναν σημαντικό βαθμό την επικοινωνία, μπορούν να επικοινωνούν με ακούοντες, διαβάζοντας τα χείλη των συνομιλητών τους (χειλεανάνωση) και παρατηρώντας τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του προσώπου.
Βέβαια, το αρνητικό για τους μεταγλωσσικά κωφούς είναι ότι δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να μπουν στη διαδικασία εκμάθησης της νοηματικής γλώσσας, καθώς πριν λίγο ήταν στην κοινότητα των ακουόντων.
Πηγή: Donald M. (2011), Eκπαίδευση και κώφωση, ψυχολογική προσέγγιση, αρχές και πρακτικές, Ζώνιου- Σιδέρη Αθηνά (Μτφ), Αθήνα: Πεδίο.
Ετικέτες: κώφωση
