Οι εξισώσεις του Maxwell

0

(1)   \begin{eqnarray*} \nabla \cdot \vec{E}& = &\frac{\rho}{\epsilon_0}\nonumber\\ \nabla \cdot \vec{B} &=& 0 \nonumber \\ \nabla \times \vec{E} &=& - \frac{\partial B}{\partial t} \nonumber \\ \nabla \times \vec{B} &=& \mu_{0}\vec{J} + \mu_{0}\epsilon_{0}\frac{\partial E}{\partial t} \nonumber \end{eqnarray*}

Οι –μόλις– τέσσερις εξισώσεις Maxwell (1), όπως διαμορφώθηκαν από τα μέσα του 19ου αιώνα και απεδείχθησαν έως τώρα θεωρητικά επαρκείς και πειραματικά συνεπείς, αλλά και «αναλλοίωτες» μετά από το σχετικιστικό και κβαντικό έλεγχο, εκφράζουν μαθηματικά την πλέον πλήρη επιστημονική θεωρία η οποία έχει διατυπωθεί ποτέ, την ηλεκτρομαγνητική θεωρία. Αυτή περιγράφει, ερμηνεύει και ενοποιεί όλα τα ηλεκτρικά και μαγνητικά φαινόμενα, αλλά και προβλέπει την ύπαρξη και παραγωγή των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.
Η ποιητική του Maxwell
Αν η μαθηματική έκφραση μιας επιστημονικής θεωρίας, όπως και η ποιητική έκφραση, – πρέπει να– χαρακτηρίζονται από απλότητα, λιτότητα, πληρότητα, συμμετρία και ομορφιά, τότε οι εξισώσεις Maxwell συνθέτουν (και) το ωραιότερο ποίημα το οποίο έχει γραφεί ποτέ στη μαθηματική γλώσσα.

Αφήστε μια απάντηση