Δεν έγραψα αμέσως γιατί ήμουν μπουρινιασμένος.
Ο άνθρωπος δεν σκέφτεται σωστά αν η ψυχή του βράζει , και στο κάτω κάτω μόνο βρισιές θα έγραφα.
Γύρισα στο σύλλογο λοιπόν για να συνεχίσουμε το εκπαιδευτικό ή παιδαγωγικό μας έργο.Γύρω μου στο χωριό μου γύρισαν και άλλοι στις δουλειές τους, αλλά οι περισσότεροι δεν τις είχαν διακόψει καν.Μερικοί μάλιστα δεν κατάλαβαν ότι απεργούμε συνεπαρμένοι από το ντέρμπυ, τη Λιβύη, τη μιζέρια μας. Άλλοι απλά φοβόντουσαν τις φωτιές της Τρέμη , τη τρομολαγνεία του Πρετεντέρη.
Στον εκπαιδευτικό μας κόσμο, έχουμε μαθητές που τους κάνουμε μάθημα, μαθητές που πάνε φροντιστήριο, μαθητές που κάνουνε ιδιαίτερα, καθηγητές που κάνουνε μόνο μάθημα, καθηγητές που κάνουν μάθημα και ιδιαίτερα, καθηγητές που κάνουν μόνο ιδιαίτερα , καθηγητές που δεν κάνουν σχεδόν τίποτα, καθηγητές που καταγγέλλουν τα ιδιαίτερα, καθηγητές που στέλνουν τα παιδιά τους φροντιστήριο ή ακόμα και στα ιδιαίτερα.
Δασκάλους που απεργούν και όχι, Δασκάλους που σκέφτονται το δίκιο μαζί με τις κρίσεις των διευθυντών, Δασκάλους που βαριούνται πια να κάνουν οτιδήποτε για να αλλάξει η κατάσταση.
Εκπαιδευτικούς που απήργησαν δυο μέρες γιατί ντρεπόντουσαν, μια μέρα γιατί ντρεπόντουσαν και κάναν οικονομία, καμιά μέρα γιατί κάναν οικονομία ή δεν ντρεπόντουσαν καθόλου.
Τελικά ησύχασα.
Δεν πήγα πουθενά την Τσικνοπέμπτη για να μη τσακωθώ με όλους, ηρέμησα μόνος και κάθομαι και γράφω , χωρίς να σκέφτομαι το τι.
Κοιτώντας πίσω καταλαβαίνω ότι τους μοντέρνους καιρούς της Τρόικας, δεν μπορούμε να τους αναχαιτίσουμε κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας.Η συντεχνιακή αντίληψη της κοινωνίας των απεργών, έχει να κάνει με μια εσωτερική πολυδιάσπαση συμφερόντων, μέσα στο ίδιο μας το σχολείο, την δουλειά του καθενός ξεχωριστά.
Δεν υπάρχουν γενικά και αόριστα εκπαιδευτικοί, υπάρχουν αυτοί που τα βγάζουν πέρα και οι άλλοι που δεν…
Υπάρχουν αυτοί που συναισθάνονται και οι άλλοι που ζουν μέσα στο ψυκτικό υγρό.
Υπάρχουν οι ρομαντικοί και εκείνοι που βλέπουν την κατηφόρα σα δεδομένη.
Υπάρχει και ένας κόσμος που μας λυπάται και ένας μεγαλύτερος κόσμος που μας λοιδωρεί, σαν τις πόρνες ή τους έμπορες ναρκωτικών: τα βγάζουν μαύρα, κάθονται έξι μήνες, φεύγουν από τη δουλειά τους, δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα…
Υπάρχουν και οι μοναδικοί κριτές του σχολείου , οι μαθητές μας, είτε αδιάφοροι,είτε νυχτερινοί μας πελάτες , είτε ζηλιάρηδες του διπλανού τους, που έχει να κάνει φροντιστήριο ενώ αυτοί τη βγάζουν φτωχικά αδιάβαστοι.
Διαπαιδαγωγούμενοι κι αυτοί στην ίδια κοινωνία, κάνουν ότι και οι γονείς τους: Σωπαίνουν
Βαρέθηκα να γράφω, γιατί άρχισα να σκέφτομαι.
Καληνύχτα σας…Καληνύχτα μας…
(Πάω να γράψω την έκθεση της αυτοαξιολόγησης της εκπαιδευτικής μονάδας….)
