Καταλαβαίνω ότι πικράθηκα πολύ που για λίγο, πέρασαν τα μέτρα και θα υποστώ κι άλλα ακόμα.

Από την άλλη,  η ηθική δικαίωση των εκπαιδευτικών ήρθε με το μνημόνιο -3

Ο ΓΕΕΘΑ παίρνει βασικό 1.872€, ο καθηγητής Πανεπιστημίου 1.459€ , ενώ εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι, με 30 χρόνια υπηρεσίας έχουμε βασικό 1940 (σαν το ΟΧΙ) και βάλε!

Επιτέλους μπήκανε τα πράγματα στη θέση τους και οι μνημονιακοί κατάλαβαν, ότι η αρχή του κράτους δικαίου ξεκινάει από τις ψιλές (όχι ψηλές είναι το λάθος) αμοιβές των εκπαιδευτικών. Φυσικά και θα προτιμούσα να ήμουν κόρη του Πολύ-δωρα , να παίρνω 16 μισθούς, αλλά δεν με αφήνουν τα κόκκαλα του πατέρα μου που τρίζουν και με ήθελε γιο. Αντί για χημεία όμως , θα έβαζα νερό στα ποτήρια των ομιλητών, αφού είχα φτύσει μέσα σε όσους δε χώνευα και θα αμειβόμουν, παρότι σερβιτόρος , σαν αντιεισαγγελέας.

Τέλος πάντων , η ζωή δεν είναι δίκαιη , αλλά γουστάρω τον ΓΕΕΘΑ σε κουβέντα: …¨ρε συ πόσα παίρνεις;Τι βγάζεις εκεί στη Πίνδο στις ασκήσεις;Εγώ διδάσκω λατινικά και βγάζω παραπάνω…κλπ κλπ”

Θα τον έσκαγα τον ντάκο!

Τώρα φυσικά μου μπήκαν στο μυαλό κάτι ιδέες , ότι αν ο πρωτοδίκης παίρνει 1500, οι εκπαιδευτικοί  σε λίγο θα παίρνουμε  μισθό τρία κατοστάρικα το εξάμηνο, για αναλογικότητα αξιοκρατίας και υπευθυνότητας .

Όμως τώρα, ζούμε ένα όνειρο!

Ευχαριστώ, ώ! τρόικα, για τις αξέχαστες στιγμές του μεγάλου ύπνου μου που μου χαρίζεις!

Σε όσους πιστεύουν ακόμα, καλή αγωνιστική συνέχεια.

Θα πάρουμε παραπάνω κι από τον Προβόπουλο, στο Μνημόνιο-69…

Η  προσφορά του υπουργείου μας σε στελεχικό δυναμικό στο υπουργείο Ανάπτυξης , μας στέρησε(επιτέλους )από την Αρίστη των υπουργών.

Η εντεταλμένη της υλοποίησης των σχεδίων του μνημονίου στη παιδεία, θα ασχοληθεί από δω και πέρα με γεφύρια,δρόμους και την εκβιομηχάνιση της χώρας.Αποτυχημένη σαν υπουργός στη συνείδηση ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας,αποτυχημένη ακόμα και σαν υποψήφια ηγέτης των σοσιαλιστών της χώρας,ψάχνει την πολιτική της επιτυχία στην ανοικοδόμηση, ναι αυτή,μια ειδική στις κατεδαφίσεις!

Η υπουργός των φωτοτυπιών,του 10%,των ξανά και ξανά μηχανογραφικών,των κουρτινών και των συμπτύξεων μας άφησε πιστεύω για πάντα. Αιωνία η μνήμη της , γιατί μόνο αν έχουν μνήμη οι λαοί διδάσκονται και αποφεύγουν τα χειρότερα.

Ο νέος διακοσμητικός και εντολοδόχος των τροϊκανών υπουργός, διακινδυνεύει μόνο το ακαδημαϊκό του κύρος.Οι λίγες μέρες (πιστεύω) μέχρι τις εκλογές δεν του δίνουν περιθώρια αγγίγματος του εκπαιδευτικού συστήματος, για την φιλολογική αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

Ο επόμενος υπουργός παιδείας αυτή τη φορά εξαρτάται και από το αποτέλεσμα των εκλογών.Στη μελλοντική φτωχή ζωή μας σαν εκπαιδευτικοί πρέπει να θυμόμαστε και να μπορούμε να φτύνουμε.

Η μνήμη και το σάλιο , ήταν πάντα καλή παρέα.

Φέτος το Πολυτεχνείο , μια πληγή.

Κοιτάω τα συνθήματα στους τοίχους στο φωτογραφικό υλικό, ακούω τις φωνές στις διαδηλώσεις από τα ηχητικά ντοκουμέντα.

Η δική μου μνήμη έσβησε, μαζί με την απαίτηση της ιστορικής δικαίωσης .

Κάτω η Χούντα, Ψωμί Παιδεία Ελευθερία,Εθνική Ανεξαρτησία.

Τι να πω στα παιδιά , έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.Τι να ξέρουν τα παιδιά, σαν ο Άδωνις πάει να καταθέσει στεφάνι ενώ ο Ανδρουλάκης και η Δαμανάκη(τι δουλειά έχουν με το Πολυτεχνείο αυτοί;) τον ανέχονται ή τον στηρίζουν.

Άλλαξε ο κόσμος, αλλάξαμε και μεις.

Η πατρίδα μας το ευρώ, που λέει κι ο Σαρκοζί  του Ελλάς Γαλλία Συμμαχία,έχει τη κόκκινη γραμμή: από τη μια οι Τραπεζίτες κι από την άλλη όσοι θεωρούν τον εαυτό τους, Υπόλοιπο.

Έχω το υλικό μπροστά μου:

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, ένα το χελιδόνι, είμαστε άοπλοι είμαστε άοπλοι, πότε θα κάνει ξαστεριά,σας μιλάει ο  ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου…

Βίντεο,φωτογραφίες,ποιήματα, Μαρτυρίες

Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο.

Από πάνω του οι βιαστές του, εξαργύρωσαν τη δόξα τους με υπουργιλίκια, με αναθέσεις έργων, με εμπρός Αντρέα για μια Ελλάδα νέα.

Ένας λαός παρακατιανός πια, όπως δεν μας άνοιγε τις πόρτες εκείνο το βράδυ , έτσι και τώρα αποδέχεται τον ξεφτιλισμό του, σε αντάλλαγμα με ένα γλειμμένο κόκκαλο.

Η ιστορική μνήμη υπέστη DELETE,η 6η δόση οδήγησε πια στον εθισμό που καμμιά κοινότητα Ιθάκη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.

Η χώρα πια καμαρώνει που παραδόθηκε όχι στον έλεγχο αλλά και στη διακυβέρνηση του Λουκά των Τραπεζών, στον αγώνα να μοιάσουμε με τους δουλευταράδες Γερμανούς.

Ας διαβάσουμε λίγο, όσο τα βιβλία υπάρχουν ακόμα.

Ας κοιτάξουμε μπροστά να δούμε τον τραπεζικό λογαριασμό μας, τη δουλειά μας, το ευρωπαϊκό μας μέλλον.

Το Πολυτεχνείο πεθαίνει , όπως και οι γονείς μας. Μετά από λίγα μνημόσυνα, ξεχνάμε τις ημερομηνίες περιμένοντας τη σειρά μας.

(Θα τους δώσω τα ποιήματα να πουν, και γω θα φύγω…Ντρέπομαι να ακούω , να βλέπω και να χαμογελάω με συγκατάβαση.)

…για τους  τρεις τελευταίους μήνες του 2011 από το (http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=44072) τα νέα είναι αναμενόμενα.

Πιθανόν από τις φωτοτυπίες που θα βγάζουμε, αν μας λυπηθεί κανα “ματσό”  μαθητής, να αφήνει τίποτα κέρματα στο κυπελλάκι, δίπλα στο φωτοτυπικό.

Για την πρόληψη λοιπόν του εμφράγματος πριν πάμε στο ΑΤΜ για πληρωμή τον Οκτώβρη , αναδημοσιεύω το τι θα γίνει αν υπάρχουν λεφτά μέχρι τότε.(μετά θα γίνονται ιδιαίτερα για αυγά ή για μεταχειρισμένα σώβρακα, ότι χρειαζούμενο του καθενός…)

Τα μαντάτα λοιπόν:

των Λάμπρου Μπαλάσκα – Γιάννη Μακρίδη

Το «μαχαίρι» στους μισθούς των εκπαιδευτικών που οδηγούνται μήνα με το μήνα σε φτωχοποίηση έχει αγγίξει πλέον το κόκκαλο

Πολλοί συνάδελφοι έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν μειωμένες τις αποδοχές τους κατά 70-75 ευρώ για το 1ο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου , δηλαδή 140-150 ευρώ για το μήνα Σεπτέμβριο.
Ας δούμε όμως που οφείλονται αυτές οι περικοπές και τι ακολουθεί για τους επόμενους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο-Δεκέμβριο.
Εξετάζουμε την περίπτωση συναδέλφου με 2000 ευρώ μεικτές μηνιαίες αποδοχές  για την ευκολία των υπολογισμών. Για αποδοχές μικρότερες ή μεγαλύτερες των 2.000 ευρώ οι περικοπές θα είναι λίγο μικρότερες ή λίγο μεγαλύτερες χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις.

1. Περικοπή 1% υπέρ του ταμείου πρόνοιας με αναδρομική ισχύ από 1-7-2011 .
– Δηλαδή 2000 χ 1% = 20 ευρώ το μήνα.
– 20χ3 = 60 ευρώ για τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο-Σεπτέμβριο .

2. Αύξηση της παρακράτησης φόρου λόγω μείωσης του αφορολόγητου από 12000 ευρώ σε 8000 ευρώ .
– Η περικοπή κυμαίνεται περίπου, από 30-35 ευρώ το μήνα ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση.
– Έστω ότι είναι 30 ευρώ το μήνα για το παράδειγμα μας. Δηλαδή 30 χ 3 = 90 ευρώ για τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο-Σεπτέμβριο. Για το εξάμηνο Ιανουαρίου – Ιουνίου η περικοπή θα έρθει του χρόνου με το εκκαθαριστικό της εφορίας . Σύνολο περικοπών για το μήνα Σεπτέμβριο 60+90= 150 ευρώ.

3. Περικοπή 2% υπέρ ανέργων με αναδρομική ισχύ από 1-1-2011 .
– Δηλαδή 2000 χ 2% = 40 ευρώ το μήνα και 40 χ 9 = 360 ευρώ αναδρομικά για το 9μηνο Ιανουαρίου –Σεπτεμβρίου .

Σύνολο περικοπών 310 ευρώ το μήνα . {Οι περικοπές των 140 ευρώ το μήνα θα είναι σε μόνιμη βάση είτε με το παλιό είτε με το νέο μισθολόγιο.}
Όλα αυτά χωρίς να υπολογίσουμε το χαράτσι της έκτακτης εισφοράς που έρχεται με εκκαθαριστικό στα τέλη Σεπτέμβρη 200 ευρώ περίπου για τον μέσο καθηγητή , ούτε την περικοπή από την αναστολή απόδοσης μισθολογικού κλιμακίου 20-25 ευρώ το μήνα .

Και ακόμα δεν ήρθε το ενιαίο μισθολόγιο.

1.Έχασε η Βενετιά βελόνι

2.Δεν μπορώ να μπω στον αγωνιστικό στίβο μαζί με όσους ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και να προσπαθώ να τους ξεπεράσω.

3.Η ανυποληψία της ΟΛΜΕ δεν αλλάζει με το αποτέλεσμα εκλογών.

4.Θα έπρεπε να πάω στην Ιστιαία, οπότε με τα 70 χιλιόμετρα θα επιβάρυνα το φαινόμενο του θερμοκηπίου

5.Είναι ακριβή η βενζίνη

6.Η συνέλευση που μιλούν οι παρευρισκόμενοι συνδικαλιστές βοηθά στο να αλλάξεις απόψεις , όσο και ο Καρατζαφέρης ακούγοντας Παπαρήγα στη Βουλή.

7.Θα ψήφιζα για ένα συνδικαλιστικό όργανο που δημοκρατικά, με στέλνει σε απεργίες που δεν συμμετέχουν ούτε τα στελέχη του, ενώ εγώ ξεφραγκιάζομαι.

8.Δεν θέλω να πηγαίνω στο σούπερμαρκετ με δικαιολογία την αργία των εκλογών.(…αυτή τη φορά)

9.Γιατί η στενοκεφαλιά μου είναι μεγαλύτερη από την πίεση να ψηφίσω αγωνιστές συνδικαλιστές, συντρόφους κα φίλους.

10.Γιατί η διαμαρτυρία μπορεί να εκδηλωθεί και με μια ασήμαντη αποχή

11.Γιατί ενώ δεν θέλησα να πείσω κανέναν να κάνει το ίδιο, πίστευα ότι κανείς δεν θα πήγαινε να ψηφίσει.

12.Γιατί αν άλλαζε ο κόσμος με τις εκλογές , τότε αυτές θα ήταν παράνομες.(γενικότερα…)

13.Για  χίλιους δυο ακόμα βαρετούς λόγους…

Τα πρώτα ονόματα μάλλον δυστυχώς τα έχετε ήδη ξεχάσει , το άλλο έχει γίνει ήδη αρνητικό “σύμβολο”.

Οι αστυνομικοί -στρατιώτες ενάντια στο κοινό έγκλημα , που πλήρωσαν με τη ζωή τους  αυτή την επιλογή τους , σε αντιπαράθεση με τον αστυνομικό καταδικασμένο δολοφόνο.

Αστυνόμοι οι μεν, αστυνόμος ο δε.

Όπως οι μεν και οι δε γιατροί,εφοριακοί, καθηγητές, πολιτικοί,υπαλληλάκοι,υπουργοί, κλπ κλπ.

Αστυνόμοι χιλιάδες στη Κερατέα και στις πορείες ενάντια στο μνημόνιο, αστυνόμοι ελάχιστοι σε δυο ρόδες ενάντια στις σφαίρες των γκάνγκστερς.

Αστυνόμοι απόφοιτοι των ελληνικών λυκείων και πιθανά υψηλόβαθμοι των πανελλήνιων εξετάσεων.

Ο ρόλος της αστυνομίας σαν ο φρουρός των συμφερόντων της άρχουσας τάξης και από την άλλη ο ρόλος των αστυνομικών ως υπερασπιστές του νόμου και των αδυνάτων.

Ήδη πολλοί γονείς ανησυχούν ή αποτρέπουν τα παιδιά τους να δηλώσουν τέτοια προοπτική στο μηχανογραφικό τους.Πολλά παιδιά οι ειδήσεις τα αποτρέπουν, έστω να το σκεφτούν.

Δεν ταιριάζει στην εποχή μας ο ρόλος του νεκρού ήρωα. Τα ιδανικά είναι στριφνά και αυτοί που αναγνωρίζουν τις θυσίες είναι είτε πολιτικοί είτε ξεχασιάρηδες.(πόσοι θυμάστε τα ονόματα των παλικαριών που χάθηκαν;)

Αν καιγόταν ο ματατζής στη διαδήλωση από τη μολότωφ ή αν σκοτωνόταν ο διαδηλωτής από το γκλομπ ,τα πράγματα θα ήταν πιο ξεκάθαρα με ποιούς να πας και ποιούς να αφήσεις;

Αν υπήρχε λοιπόν μια αστυνομία για το δίκιο και την νόμιμη τάξη τότε νομίζω ότι δεν θα είχαμε κακοποιούς και οι φυλακές θα ήταν γεμάτες από  πολιτικούς και από τους πατρόνες τους.

Οι πολίτες θέλουν την τάξη.Οι πολίτες είναι μαύροι, άσπροι , κίτρινοι και μπεζ , άντρες γυναίκες και παιδιά.Την κοινωνική αταξία και αναστάτωση την φέρνουν οι ασφαλείς κρυμμένοι.Αυτοί έχουν ή το χρώμα του χρήματος ή το χρώμα της εξουσίας.

Αυτές οι σκέψεις μου δημιουργήθηκαν αμέσως μετά τη δολοφονία των δυο παιδιών, των παιδιών μου, των παιδιών μας, των μαθητών και μαθητριών μας σε κάποιο σχολείο.Μαζί με την οργή μου, τις καταθέτω σήμερα , τώρα που το βράσιμο της ψυχής εξασθένισε, μαζί με τις μνήμες.

Υ.Γ.1 Προφανώς τον (δυστυχή)  Κορκονέα δεν θέλουμε ούτε σαν φωτογραφία να τον βλέπουμε-δεν ταιριάζει έτσι κι αλλιώς.

Υ.Γ.2 Προφανώς αυτά έχουν σχέση με την παιδεία

Δεν έγραψα αμέσως γιατί ήμουν μπουρινιασμένος.

Ο άνθρωπος δεν σκέφτεται σωστά αν η ψυχή του βράζει , και στο κάτω κάτω μόνο βρισιές θα έγραφα.

Γύρισα στο σύλλογο λοιπόν για να συνεχίσουμε το εκπαιδευτικό ή παιδαγωγικό μας έργο.Γύρω μου στο χωριό μου γύρισαν και άλλοι στις δουλειές τους, αλλά οι περισσότεροι δεν τις είχαν διακόψει καν.Μερικοί μάλιστα δεν κατάλαβαν ότι απεργούμε συνεπαρμένοι από το ντέρμπυ, τη Λιβύη, τη μιζέρια μας. Άλλοι απλά φοβόντουσαν τις φωτιές της Τρέμη , τη τρομολαγνεία του Πρετεντέρη.

Στον εκπαιδευτικό μας κόσμο, έχουμε μαθητές που τους κάνουμε μάθημα, μαθητές που πάνε φροντιστήριο, μαθητές που κάνουνε ιδιαίτερα, καθηγητές που κάνουνε μόνο μάθημα, καθηγητές που κάνουν μάθημα και ιδιαίτερα, καθηγητές που κάνουν μόνο ιδιαίτερα , καθηγητές που δεν κάνουν σχεδόν τίποτα, καθηγητές που καταγγέλλουν τα ιδιαίτερα, καθηγητές που στέλνουν τα παιδιά τους φροντιστήριο ή ακόμα και στα ιδιαίτερα.

Δασκάλους που απεργούν και όχι, Δασκάλους που σκέφτονται το δίκιο μαζί με τις κρίσεις των διευθυντών, Δασκάλους που βαριούνται πια να κάνουν οτιδήποτε για να αλλάξει η κατάσταση.

Εκπαιδευτικούς που απήργησαν δυο μέρες γιατί ντρεπόντουσαν, μια μέρα γιατί ντρεπόντουσαν και κάναν οικονομία, καμιά μέρα γιατί κάναν οικονομία ή δεν ντρεπόντουσαν καθόλου.

Τελικά ησύχασα.

Δεν πήγα πουθενά την Τσικνοπέμπτη για να μη τσακωθώ με όλους, ηρέμησα μόνος και κάθομαι και γράφω , χωρίς να σκέφτομαι το τι.

Κοιτώντας πίσω καταλαβαίνω ότι τους μοντέρνους καιρούς της Τρόικας, δεν μπορούμε να τους αναχαιτίσουμε κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας.Η συντεχνιακή αντίληψη της κοινωνίας των απεργών, έχει να κάνει με μια εσωτερική πολυδιάσπαση συμφερόντων, μέσα στο ίδιο μας το σχολείο, την δουλειά του καθενός ξεχωριστά.

Δεν υπάρχουν γενικά και αόριστα εκπαιδευτικοί, υπάρχουν αυτοί που τα βγάζουν πέρα και οι άλλοι που δεν…

Υπάρχουν αυτοί που συναισθάνονται  και οι άλλοι που ζουν μέσα στο ψυκτικό υγρό.

Υπάρχουν οι ρομαντικοί και εκείνοι που βλέπουν την κατηφόρα σα δεδομένη.

Υπάρχει και ένας κόσμος που μας λυπάται και ένας μεγαλύτερος κόσμος που μας λοιδωρεί, σαν τις πόρνες ή τους έμπορες ναρκωτικών: τα βγάζουν μαύρα, κάθονται έξι μήνες, φεύγουν από τη δουλειά τους, δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα…

Υπάρχουν και οι μοναδικοί κριτές του σχολείου , οι μαθητές μας, είτε αδιάφοροι,είτε νυχτερινοί μας πελάτες , είτε ζηλιάρηδες του διπλανού τους, που έχει να κάνει φροντιστήριο ενώ αυτοί τη βγάζουν φτωχικά αδιάβαστοι.

Διαπαιδαγωγούμενοι κι αυτοί στην ίδια κοινωνία, κάνουν ότι και οι γονείς τους: Σωπαίνουν

Βαρέθηκα να γράφω, γιατί άρχισα να σκέφτομαι.

Καληνύχτα σας…Καληνύχτα μας…

(Πάω να γράψω την έκθεση της αυτοαξιολόγησης της εκπαιδευτικής μονάδας….)

Ενάντια στην κατάθλιψη που μας κυριεύει
η μόνη διέξοδος είναι ή το πεζοδρόμιο ή όλος ο δρόμος.

Καλές Γιορτές και Καλύτερους Αγώνες!