Και έλεγα να σου γράψω ένα γράμμα,κι έλεγα..κι έκλαιγα!
Πάριος

Εντυπωσιακός ο Χανιώτης μαθητής Αλέξανδρος, για πολλούς λόγους πέρα από το γράμμα του σαν περιεχόμενο.: Ανήκει σε εκείνη τη μειοψηφία των μαθητών του σχολείου που ασχολούνται με τη πολιτική, στους ελάχιστους εφήβους που τολμούν να αυθαδιάσουν με επιχειρήματα ενάντια στη πολιτική εξουσία, στους ελάχιστους μαθητές που η κριτική τους γνώση ανακατεύει τη κοινωνία με τα σχολικά μαθήματα και τέλος σε αυτούς που προτιμούν ακόμα να γράφουν γράμματα παρά να στέλνουν γκρικλις η-μέιλ ή να ασχολούνται αποκλειστικά με το φέισμπουκ.

Όσο αφορά το περιεχόμενο, είναι αυτονόητο ότι η επιστημονική γνώση έρχεται σε σύγκρουση με τη πραγματικότητα. Οικονομία και κοινωνία δέχονται διαφορετικές ερμηνείες για τις δραστηριότητές τους ανάλογα με το ποια συμφέροντα έχεις , τι ψηφίζεις ή πόσα γράμματα ξέρεις.

Αν του τα ’λεγε του Στουρνάρα, θα ον συμβούλευα «όσο θέλεις βρόντα στου Κουφού τη πόρτα». Τώρα που του τα ’γραψε, προμήθευσε αυτόν με χαρτί για ανακύκλωση και μια αφορμή σηκώματος, του αλαζονικού του φρυδιού.

Γράμματα στον (κάθε) Στουρνάρα έχουν στείλει κι άλλοι συμπολίτες μας, σας θυμίζω πέρσι τέτοια εποχή έστειλε ο Δημήτρης Χριστούλιας αυτοκτονώντας στο Σύνταγμα στις 4 Απρίλη του 2012 (περνάει ο καιρός και ξεχνάμε) , αλλά και όλα τα ιδιόχειρα σημειώματα όπως του πατέρα που φούνταρε προχτές στο λιμάνι της Πάτρας και 4-5 χιλιάδων αγνώστων αυτοχείρων , που περνάνε στην ηθελημένη άγνοια των ειδήσεων.

Αλέξανδρε, δεν έχει απορίες ο κόσμος για το τι να γράψει στις πανελλήνιες στο μάθημα της οικονομίας. Έχει απορία πως είναι δυνατόν να αποφοιτούν από τα οικονομικά πανεπιστήμια ,με μάστερ και ντοκτορά τόσοι εγκέφαλοι επιστημονικοί διαχειριστές της παγκόσμιας οικονομίας και ο κόσμος να πεινάει, να πεθαίνει, να αυτοκτονεί. Ίσως πια επιβάλλεται η διδασκαλία του μαθήματος ΔΕΝΜΕΜΕΛΛΕΙ , που κοινωνιολογικά θα σε κάνει να αδιαφορείς για τους διπλανούς σου, τους συμπολίτες σου και τους συμμαθητές σου σήμερα, αύριο και για πάντα.

Στον Ιππόδρομο της ζωής μας κάποιοι ποντάρουν επάνω μας καθώς τρέχουμε και διαγκωνιζόμαστε – η ζωή σου, θανατός μου- για το καρότο της επιβίωσης, με προσφορά τον πλούτο  των χρηματιστηρίων.

Αλέξανδρε το γράμμα θα έπρεπε να το απευθύνεις στο κόσμο γύρω σου. Να κάνεις τα άλογα  λογικά και επιθετικά, να σηκωθούν στα πίσω πόδια και να τρομάξουν τους στυλοβάτες της κρίσης. Τα γράμματα και η μόρφωση δεν ζητάνε πια μόνο τη συμπάθεια των δυναστών. Εξοπλίζουν με γνώση ένα ολόκληρο κόσμο για να πάψει να ζει αυτός στο λήθαργο της ανέχειας, να μην υφίσταται τη δικαιολογία της κατάντιας και να κάνει τα πολλά γράμματα πακέτο ,σκληρά σαν τούβλο ή τσιμεντόλιθο.

Να το εκσφενδονίσει ή να χτίσει το μέλλον του.

*Αλληλο-γραφία:

γράφει ο ένας στον άλλο ή γράφει ο ένας τον άλλο (Panospedia.com)

Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις 9-4-2013

Θυμάμαι αρκετά τρανταχτά αδέλφια που είχα(με) κατά καιρούς σαν Έλληνες. Το αδελφό κόμμα Μπάαθ σε Συρία και Ιράκ, ο αδελφός Καντάφι στη Λιβύη, τα αδελφά κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης και τους αδελφούς Κυπρίους.

Τους τελευταίους αδελφούς τους θυμάμαι πιο πολύ, γιατί με τη Χούντα και τον Ιωαννίδη το 1974 τους δρομολογήσαμε την τούρκικη εισβολή και  τους υποχρεώσαμε σε ένα άνισο πόλεμο, και έκτοτε μάλλιαζε η γλώσσα μας σε δηλώσεις και διαδηλώσεις, για την ενιαία και ανεξάρτητη Κύπρο.

Από όλα τα διεθνή αδέλφια μας σήμερα δεν μπορούμε να βρούμε σήμερα κάποιο να υπάρχει ή κάποιο τέλος πάντων κάποιο έστω να μας εκτιμά.

Αδέλφια Κυπρίους είχα τόσο σαν συναγωνιστές στο φοιτητικό κίνημα και στις πολιτικές οργανώσεις που συμμετείχα, δίνοντας κατά καιρούς αγώνες για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη διεθνή αλληλεγγύη.

Προχτές μπερδεύτηκα. Καταχάρηκα με το ΟΧΙ της Κυπριακής βουλής στους κοινούς δυνάστες μας και καταεκνευρίστηκα όταν η συνέχεια ήταν ότι με πρόσχημα τους μικροκαταθέτες των 100.000 ευρώ (ο ορισμός του φτωχοκαταθέτη ποιος είναι πια;) ένα ολόκληρο κοινοβούλιο  λέει το ίδιο ΝΑΙ αλλιώς …και πάει κατά διαόλου!

Είδα «αδελφούς» από τον Αναστασιάδη ως το Σαρρή και από τους διάφορους ανευθυνοϋπεύθυνους τραπεζίτες ως και επιχειρηματίες , σε αλλεπάλληλα τηλεπαράθυρα να εγκωμιάζουν τη σωτηρία από το Γιουρογκρουπ ή να ρίχνουν ευθύνες σε άλλους. Είδα τους μανιακούς ρεπόρτερ να ψάχνουν για «αναλήπτες» στα ΑΤΜ Κύπρου μόνο με 300 ευρώ τη μέρα, ενώ στην Ελλάδα είναι ζήτημα αν μπορούμε να κάνουμε ανάληψη 300 ευρώ το μήνα οι περισσότεροι.

Βρήκα επιτέλους και ένα αδελφό Κύπριο τον Αλκίνοο Ιωαννίδη που με την προβοκατόρικη πρόκληση ότι «το ‘74 κλαίγαμε για τα σπίτια μας ενώ τώρα κλαίμε για τις βίλες μας» έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

Τα αδέλφια μου στο κόσμο συνεχίζουν να υπάρχουν όχι αναγκαστικά πίσω από σημαίες, αλλά πίσω από απόψεις. Δεν θεωρώ συγγενείς όλους αυτούς τους δουλικούς που πασχίζουν για το παντεσπάνι τους πάνω στη πείνα των λαών. Δεν είμαι στην ίδια Ελλάδα με τους χιτλερικούς, δεν μπορώ να συνδιαλέγομαι με τη πίκρα του ομοεθνή Βγενόπουλου. Το έθνος τον καιρό των πολυεθνικών, είναι το οχυρό των τραπεζιτών απέναντι στη κοινή λογική του πολιτισμού, της ελευθερίας , της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Το δράμα του Τσάκου (τον μάθαμε μετά τη βόμβα) δεν είναι ίδιο με το δράμα του καθενός που έβαλε μια θηλιά στον απελπισμένο λαιμό του και πήδηξε στο κενό αντί να πηδήξει αυτούς που του φταίνε. Έλληνες είμαστε όλοι, αλλά δεν είμαστε όλοι αδέλφια. Αυτό το χύμα της αδελφοσύνης ισοπεδώνει τη τσέπη μου με του Προβόπουλου , το μυαλό μου με του Κασιδιάρη και το διεθνισμό μου με του Αναστασιάδη. Όχι και αμάν!

Από τη Κύπρο έχω ένα αδελφό σήμερα. Τον Αλκίνοο.

Βιβλιογραφία:

Ελεύθεροι Κατακτημένοι, του Αλκίνοου Ιωαννίδη

http://pvlimni.blogspot.gr/2013/03/blog-post_29.html

δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας , στις  2-4-2013

Μια από τις οικονομίες για τη χρεωκοπημένη Ελλάδα, θα προκύψει από την αύξηση του ωραρίου καθηγητών και δασκάλων. Τα «μέσα» κυβερνητικής προπαγάνδας κάνοντας το άσπρο μαύρο δείχνουν τους τεμπέληδες εκπαιδευτικούς να δουλεύουν ελάχιστα σε σχέση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους , παραποιώντας την αλήθεια και αποσιωπώντας τις ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών οργάνων τους.

Από την άλλη δεν γίνεται καμιά μισθολογική-ασύμφορη-σύγκριση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους καθηγητές, πολύ δε περισσότερο με τα εκπαιδευτικά συστήματα και το επίπεδο της παιδείας που έχει η πλειοψηφία των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα καλά και τα συμφέροντα και εδώ, με σκοπό να διχάζουν τον κόσμο και να στρέφουν τον ένα κατά του άλλου, αποτρέποντας το συνολικό φτύσιμο κατά της χρεωκοπημένης κυβερνητικής πολιτικής.

Η αύξηση του ωραρίου είναι προ των πυλών για τη νέα σχολική χρονιά και πιθανά οι πιο χαιρέκακοι συμπολίτες να ήθελαν οι εκπαιδευτικοί να δουλεύουν 6ήμερο, 12μηνο και 12ωρο καθημερινά, για να βγάλουν το άχτι τους για τους βαθμούς που έπαιρναν στο σχολείο! Πέρα όμως από τη πλάκα το θέμα είναι αρκετά σοβαρό για τη λειτουργία των σχολείων.

Για παράδειγμα το να κάνω 21 αντί για 16 ώρες (μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας ) σημαίνει ότι για κάθε τέσσερις Βασιλόπουλους ο ένας …περισσεύει. Έτσι το 25% των καθηγητών ψάχνει κάπου να βρει δουλειά σε κοντινό σχολείο, που και εκεί περισσεύουν ή στις …δημοτικές επιχειρήσεις. Από την άλλη σαν αρχαίος, που θα παραμείνω στο σχολείο σε βάρος των νέων και ικανότερων, για να συμπληρώσω ωράριο θα κάνω χημεία, βιολογία, φυσική , θρησκευτικά και γυμναστική και οτιδήποτε, για να μπορέσω να συμπληρώσω το ωράριό μου. Αυτό φυσικά σε βάρος της επιστημονικότητας που πρέπει να έχει το κάθε μάθημα. Φυσικά αν περιμένει κανείς μετά από 21 ώρες μάθημα να κάνω και εργασίες γραφείου, θα πρέπει να περιμένει πολύ. Με ελαττωμένο προσωπικό στα σχολεία , ιδιαίτερα στην επαρχία, οι διοικητικές, γραφειοκρατικές δουλειές μπαίνουν σε δοκιμασία. Το ότι 21 ώρες μάθημα θέλουν και την αντίστοιχη συγκέντρωση, για να ξέρεις τι λες στα  –ήντα και βάλε , είναι ένα ακόμα μεγάλο θέμα. Ο εκπαιδευτικός δεν μοιάζει με υπάλληλο που βάζει σφραγίδες ή κόβει εισιτήρια.

Παράλληλα ανοίγει ο δρόμος στον εκπαιδευτικό του …δρόμου. Η πληροφορικού θα πρέπει να τρέχει από Αιδηψό, Ιστιαία, Γούβες ,Λίμνη, Μαντούδι γύρω-γύρω, πληρώνοντας βενζίνη με τα 7-8 κατοστάρικα το μήνα, αν έχει αυτοκίνητο. Αλλιώς πληροφορική θα διδάσκει ο διευθυντής. Τώρα, το ότι υπήρχε και ένα σχολείο που το περιεχόμενό του ήταν πολιτιστικά περιβαλλοντικά προγράμματα, βιβλιοθήκες κλπ , δεν θέλω να κοροϊδεύω κανένα. Υπήρχε!

Ήδη τα τμήματα στα σχολεία συρρικνώνονται, σχολεία (λυκειακές τάξεις Αγίας Άννας και πιθανά κι αλλού ) κλείνουν, βιβλιοθήκες (Λίμνη) κλείνουν, η κινητικότητα-μετακινήσεις των μαθητών αυξάνει, μαζί με αυτή των καθηγητών τους, με χρήματα που κανείς δεν μπορεί πια να πληρώσει.

Η επόμενη παράμετρος ότι πια διορισμοί γιοκ, αναπληρωτές δεν χρειαζόμαστε πλέον, δημιουργεί ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα με τόσες χιλιάδες εκπαιδευτικούς στην ουρά, που μόνο μια …βόμβα σε πορεία εκπαιδευτικών ή κάποια μέθοδος μαζικής εξόντωσης του υπηρετούντος κλάδου, θα τους έδινε ελπίδες για δουλειά.

Όσοι ξέρουν από σχολείο, ξέρουν και το ότι με αυξημένο ωράριο μπορεί να κάνεις οικονομία, αλλά η εκπαίδευση υποβαθμίζεται. Οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι του νεοφιλελευθερισμού θα μπορούσαν να σας πουν, ότι σχολείο γίνεται και σε γήπεδα με 50.000 μαθητές να ακούν από τα μεγάφωνα και να βλέπουν στα  μάτριξ των γηπέδων βιντεοπροβολές. Έτσι θα θέλαμε μόνο 50 καθηγητές. Ή ακόμα καλύτερα να έκανε μαθήματα κατευθείαν ο Σίμος από την ΥΕΝΕΔ και να καταργούσε όλο το Υπουργείο Παιδείας.

Παράδειγμα ανάπτυξης η Μαδαγασκάρη, που έχει σχολεία μόνο σε ιεραποστολές και μισθούς ένα ευρώ το μήνα (ανά οικογένεια!).Λεφτά υπάρχουν για τους ημετέρους κολλητούς, αλλά για να τάχει ο Μούργος και η Μπουμπούκα, οι βορειοευβοιώτες θα έχουμε καθηγητή στη Χαλκίδα, γιατρό στην Αθήνα και εφοριακό στον Πειραιά.

Και σίγουρα όλοι όσοι καθόμαστε ήσυχοι , σε λίγο δεν θα έχουμε τίποτα. Ούτε ανάσα!

Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις  26-2-2013

Εδώ και καιρό δεν κοιμάμαι καλά τα βράδια.

Σκέφτομαι συνεχώς πως θα τα βγάλω πέρα , με το παιδί να ζητάει τα στοιχειώδη λεφτά για τις σπουδές του στο εξωτερικό (Ήπειρος), το άλλο παιδί να μην έχει δουλειά 5 χρόνια μετά το πτυχίο του, και την ιστορία της κατάργησης-συγχώνευσης σχολείων και υπηρεσιών να με βάζει, μπρος τον εφιάλτη της πολυέξοδης μετοίκησης.

Έχω σταματήσει να πηγαίνω σε οφθαλμίατρο, οδοντίατρο ,ορθοπεδικό και έχω αποκλείσει τις ιατρικές εξετάσεις , επειδή είναι δαπάνη ακόμα και να κατέβω στη Χαλκίδα με το κόστος μεταφορών στα ύψη. Επειδή δεν ξέρω τι πιθανά έχω οργανικά , αισθάνομαι καλύτερα μέσα στην άγνοιά  μου.

Μου παίρνει αρκετό χρόνο να κόβω και να κουβαλάω ξύλα, ενώ έχω από πέρσι απενεργοποιήσει το κουμπί του θερμοστάτη του καλοριφέρ.

Στο σχολείο ξεχνιέμαι με τους μαθητές μου και περνάω καλύτερα. Αποφεύγω όμως να κουβεντιάζω με τους συναδέλφους μου, γιατί νομίζω όλοι έχουν το ίδιο με εμένα οικονομικό αδιέξοδο και μου πολλαπλασιάζουν τα άγχη μου. Ιδιαίτερα αποφεύγω τους νέους και ντρέπομαι να τους βλέπω να αποφεύγουν το έξοδο του καφέ, επειδή τα 6-7 κατοστάρικα μηνιάτικο δεν τους φτάνουν.

Έμαθα για την αξιολόγηση που έρχεται, μετά από 30 χρόνια διδασκαλίας. Διάβασα μέχρι ενός σημείου τις λεπτομέρειες για το αν θα καταφέρω να γίνω επαρκής ή η ματαιοδοξία μου με κάνει πολύ καλό ή εξαιρετικό για το υπόλοιπο της εκπαιδευτικής μου ζωής. Από ένα σημείο και μετά βαρέθηκα να διαβάζω τους όρους και ελπίζω να μη βαρεθεί να τους διαβάσει ο αξιολογητής μου.

Τα προηγούμενα δυο-τρία χρόνια συμμετείχα εθελοντικά με το σχολείο μου σε πρόγραμμα αξιολόγησης της εκπαιδευτικής μας μονάδας, αλλά τελικά φαίνεται ούτε εθελοντικά ούτε με το ζόρι αλλάζει τίποτα. Μας λείπουν από την αρχή της χρονιάς φυσικός, αγγλικών και λειτουργούμε πια με εκπαιδευτικά μπαλώματα και υπερωρίες για τα στοιχειώδη. Η χρηματοδότηση του ΜΕΓΑτσάνελ ήταν πιο επιτακτική από τη χρηματοδότηση των αναπληρωτών. Η αξιολόγηση του Πρετεντέρη πιο ουσιαστική από αυτά που λέω εγώ, ο ταπεινός.

Σε ένα κράτος που οι φασιστικές αντιλήψεις δημοσκοπούνται πάνω από 10%, η αντιδημοκρατική διακυβέρνηση αναιρεί ποινικές ευθύνες υπαιτίων, η κοινωνική αντίδραση ανεβάζει την κινητικότητα στα τιβικοντρόλ, οι ντόπιοι πολιτικοί ηγέτες κλίνουν το άκλιτο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις πτώσεις, η αξιολόγησή μου θα έχει πλάκα.

Την αφήνω στους άλλους, τώρα έχω χρόνο μόνο για τους εφιάλτες μου.

δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας 29-1-2013

ή ταν ή επί τανκς

Το 39 δεν είναι κάποιο ιδιαίτερο νούμερο, πιθανά να πάει καλύτερα με το δεσποινίς ετών 39 του Σακελλάριου, ή τα 39 σκαλοπάτια του Χίτσκοκ.

Διάλεξα κάτι περισσότερο “αφαιρετικό” για να μπορέσω να δω το φετεινό Πολυτεχνείο,σαν την επέτειο ή το μνημόσυνο, όπως προτιμάει ο καθένας.

Νωχελικά ο μαθητόκοσμος ήρθε κι έφυγε από τη σχολική γιορτή μας,των εθιμοτυπιών και των ιστορικών αναμνήσεων.Ψωμί παιδεία ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία , αφορούν όσους τα καταλαβαίνουν , όσους τα νοιώθουν.Αντί για το “πότε θα κάνει ξαστεριά” το “πουλάκι τσίου” , κάνει μεγαλύτερο σουξέ.Επίσης η διάβρωση των συνειδήσεων κάνει μαθητές, που δεν άνοιξαν ποτέ τους βιβλίο ιστορίας, να λένε ότι οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι ψεύτικοι και η ιστορία της κατάληψης κατασκευασμένη.

Στο σημερινό ιστορικό  αφιέρωμα ανάμεσα στα άλλα, είχαμε την εικόνα του Κινέζου φοιτητή στην πλατεία Τιεν αν μεν που σταματάει τα τανκς απέναντι στην εικόνα της σύνθλιψης της πύλης του Πολυτεχνείου από τον Έλληνα οδηγό, που συνέχισε απτόητος.Ο Κινέζος δεν τόλμησε αυτό, που ο Έλληνας έκανε ευχαρίστως.Από την άλλη ο ένας νέος Κινέζος φοιτητής σταμάτησε την ιλαρχία , ενώ οι χιλιάδες νέοι Έλληνες φοιτητές δεν πτόησαν το ένα τανκ.Τι παραλληλισμοί είναι αυτοί;Μα είναι ο πολιτισμός μας, που ντρεπόμαστε να δούμε, πίσω από την Ακρόπολη.

Οι φασίστες ευδοκιμούν , τόσο στη κατοχή, τόσο και στη χούντα, όσο και σήμερα.Δεν έπαψαν να υπάρχουν ποτέ, δεν κλείστηκαν μέσα στο αυγό τους, λούφαξαν κατά περιόδους, πέφτωντας σε χειμερία (ή δημοκρατική) νάρκη.Οι αγωνιστές από την άλλη κουράστηκαν, ξαπόστασαν,λοξοδρόμησαν.Παράδειγμα ο Μίμης Ανδρουλάκης, παράδειγμα η Μαρία Δαμανάκη, σύμβολα συμβιβασμένης παράδοσης. Ή μήπως όχι;

Ο καθένας έχει δικαίωμα να αλλάζει απόψεις, αρχές, θρησκεία, γυναίκα, δουλειά, χώρα ακόμα και ποδοσφαιρική ομάδα.Γιατί όχι ένας που συμμετείχε στο Πολυτεχνείο;

Τα πρόσωπα αλλάζουν, πεθαίνουν, γεννιόνται νέα.Οι συμβολισμοί,τα συνθήματα, οι απόψεις μένουν, μέχρι ο καθένας να τα αποδέχεται ή να τα απορρίπτει.Να δημιουργηθούν πάλι νέες εξεγέρσεις, νέες καταστολές , νέες αμφισβητήσεις.

Ο φασισμός και όλοι οι αντιφασίστες θα βρίσκονται σε ένα διαρκή αγώνα, ανάμεσα στους διαβασμένους και τους ανιστόρητους, στους διανοούμενους και τους πλιατσικολόγους, στη χαρά ή την αποδοκιμασία στο να αντιμετωπίζεις τη σφαγή ενός μαύρου, σαν να κόβεις ένα λάχανο για σαλάτα.

Άνθρωποι και υπάνθρωποι , οδηγοί τανκς ή φοιτητές στη Κίνα και στην Ελλάδα θα σκέφτονται  και θα πράττουν ανάλογα.

Η πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει σε μια κατεύθυνση είναι υπόθεση των καιρών. Η Γάζα, η πείνα, το ΙΡΑΝ μας περιμένουν, όπως κάποτε η Νικαράγουα, η Σερβία ή και το Πολυτεχνείο.

Τότε που χτυπάγαμε, 16χρονοι, τις πόρτες στη Στουρνάρα και δεν άνοιγε κανείς για να μας σώσει, από την επίθεση των ασφαλιτών της χούντας.Οι ίδιοι, είμαστε  όλοι Έλληνες και σήμερα.

Άντε και του χρόνου…

*παρά μία τεσσαράκοντα: Ο αριθμός των πληγών που προβλέπονταν από τον Ιουδαϊκό νόμο ως ποινή ήταν 40, καθώς το 40 ήταν ιερό νούμερο. Επειδή με το πέρασμα του χρόνου στις σωματικές τιμωρίες χρησιμοποιούνταν το φραγγέλιο, το οποίο είχε συνήθως 3 απολήξεις, -και το 13 ήταν επίσης ιερό νούμερο στον Ιουδαϊσμό-, δινόταν 13 χτυπήματα με το φραγγέλιο δηλαδή 13 επί 3 = 39 χτυπήματα, 40 πληγές πλην μίας. Σύμφωνα με μιαν άλλη ερμηνεία, δινόταν 13 χτυπήματα με το φραγγέλιο, ώστε οι πληγές να μην υπερβούν κατά λάθος τις 40 (13 * 3 = 39 δηλαδή 40 πληγές πλην μίας, ενώ 14 * 3 = 42)

πηγή:http://el.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC_%CE%BC%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1

Καταλαβαίνω ότι πικράθηκα πολύ που για λίγο, πέρασαν τα μέτρα και θα υποστώ κι άλλα ακόμα.

Από την άλλη,  η ηθική δικαίωση των εκπαιδευτικών ήρθε με το μνημόνιο -3

Ο ΓΕΕΘΑ παίρνει βασικό 1.872€, ο καθηγητής Πανεπιστημίου 1.459€ , ενώ εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι, με 30 χρόνια υπηρεσίας έχουμε βασικό 1940 (σαν το ΟΧΙ) και βάλε!

Επιτέλους μπήκανε τα πράγματα στη θέση τους και οι μνημονιακοί κατάλαβαν, ότι η αρχή του κράτους δικαίου ξεκινάει από τις ψιλές (όχι ψηλές είναι το λάθος) αμοιβές των εκπαιδευτικών. Φυσικά και θα προτιμούσα να ήμουν κόρη του Πολύ-δωρα , να παίρνω 16 μισθούς, αλλά δεν με αφήνουν τα κόκκαλα του πατέρα μου που τρίζουν και με ήθελε γιο. Αντί για χημεία όμως , θα έβαζα νερό στα ποτήρια των ομιλητών, αφού είχα φτύσει μέσα σε όσους δε χώνευα και θα αμειβόμουν, παρότι σερβιτόρος , σαν αντιεισαγγελέας.

Τέλος πάντων , η ζωή δεν είναι δίκαιη , αλλά γουστάρω τον ΓΕΕΘΑ σε κουβέντα: …¨ρε συ πόσα παίρνεις;Τι βγάζεις εκεί στη Πίνδο στις ασκήσεις;Εγώ διδάσκω λατινικά και βγάζω παραπάνω…κλπ κλπ”

Θα τον έσκαγα τον ντάκο!

Τώρα φυσικά μου μπήκαν στο μυαλό κάτι ιδέες , ότι αν ο πρωτοδίκης παίρνει 1500, οι εκπαιδευτικοί  σε λίγο θα παίρνουμε  μισθό τρία κατοστάρικα το εξάμηνο, για αναλογικότητα αξιοκρατίας και υπευθυνότητας .

Όμως τώρα, ζούμε ένα όνειρο!

Ευχαριστώ, ώ! τρόικα, για τις αξέχαστες στιγμές του μεγάλου ύπνου μου που μου χαρίζεις!

Σε όσους πιστεύουν ακόμα, καλή αγωνιστική συνέχεια.

Θα πάρουμε παραπάνω κι από τον Προβόπουλο, στο Μνημόνιο-69…

(ακατάλληλο για αδαείς)

βοήθειά μας…

Μια δύσκολη χρονιά ξεκινάει, και κει που ευχόμουνα η περσινή να πάει και να μη ξανάρθει, μάλλον επαναλαμβάνομαι και με τη φετινή.

Επειδή όμως πρέπει να παίρνουμε κουράγιο, να κοιτάμε μπρος και πάνω από όλα να προσαρμοζόμαστε για το καλό της εκπαίδευσης, τα καλά μου όνειρα με ενέπνευσαν με το εξής:

Εξοικονόμηση χρόνου για τη διδασκαλία το 2012-2013

Παραπάνω μάθημα , λιγότερη ραστώνη. Κοιτώντας το μέλλον έχουμε και λέμε λοιπόν:

1.Κατάργηση εορτής 17^ης Νοέμβρη για αυτονόητους λόγους ή επειδή πώς να πείσουμε τη Χρυσή Αυγή που φτάνει το 10%, ότι υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο, ότι ο φασισμός είναι κακός και η Δαμανάκη καλή, πότε θα κάνει ξαστεριά, ο Ανδρουλάκης έδιωξε και γιατί τη χούντα κλπ κλπ. Χαμένος κόπος, άρα μια μέρα κέρδος.

2.Κατάργηση του εορτασμού της 28^ης Οκτώβρη.Σε εποχή που θα εκταμιεύουμε τη δόση των 31 δις θα μιλάμε για κατακτητές γερμανούς και το ότι το ΟΧΙ το είπε ο λαός και όχι ο Μεταξάς; Απαράδεκτο! Κατάργηση σημαίνει 2 μέρες συν οι προπονήσεις για τη παρέλαση, εκπαιδευτικό κέρδος.άσε τη Χρυσή Αυγή που δεν θάχει που να χαιρετήσει ναζιστικά.

3.25^η Μαρτίου, ημέρα εθνικής ανεξαρτησίας με πουλημένη στα χρηματιστήρια  οικιοθελώς όλη την Ελλάδα, πιθανά πουλημένα και τα μουσεία και την Ακρόπολη και όλα όσα ο Κολοκοτρώνης υπερασπίστηκε, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Άλλα τόσα τα παιδαγωγικά  κέρδη με την 28^η.

4.Καρτάργηση του αγιασμού.
Βλέπω πρώτη μέρα στο σχολείο εδώ και 30 χρόνια παπά. Τίποτα ποτέ δεν πήγε καλά, τα παιδιά μαθαίνουν κάθε χρόνο λιγότερα και στους παπάδες τους κόβεται η μισθοδοσία και πληρώνονται πια από το παγκάρι. Αντί για χριστιανική χαλαρότητα ας αρχίζουμε επιτέλους τη χρονιά με το μειλίχιο χαμόγελο των μαθηματικών μες τη Τάξη. Εξοικονόμηση της αρχής, που είναι το ήμισυ του παντός.(μισή χρονιά μια μέρα δηλαδή και το σκέφτεστε;)

Τέλος επειδή δεν έχουμε αργία και θα με παρεξηγήσετε σαν εργασιομανή, προτείνω αυτή του Αγίου Βαλεντίνου. Ο Μαζοχιστικός έρωτας των ετερόκλητων κυβερνώντων παρά την διαφορετικότητά τους (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ ή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) αποδεικνύει τη θεία φύση του «τα ετερώνυμα έλκονται». Επίσης βλέπουμε ότι ερωτικά, η ενότητα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΔΗΜΑΡ) δεν καρποφορεί, επιβεβαιώνοντας το παραπάνω βιτσιόζικο στυλ. Αν βάλουμε και το τρίο (το λέγαμε αλλιώς…) όπως και τη σαδιστική του έκφανση απέναντι σε τόσα εκατομμύρια κόσμο,νομίζω ότι η14η του Φλεβάρη μας περιμένει, με λόγους από τον Απολινέρ και τις «Οι έντεκα χιλιάδες βέργες» .

Καλή χρονιά σε όλους, με πίστη και αισιοδοξία ότι θα εισακουσθώ.

Με αγάπη για όλους τους εμπλεκόμενους

Πάνος

έ! κάπου θα έσκαγε και φέτος το κακό.

Λίγο η αποχέτευση στη βιολογία, λίγο τα μαθηματικά, λίγο η Αρβελέρ, το μπαμ έμελε να γίνει με τους φυσικούς.

Το Ιερατείο της ΕΕΦ ζητά συγνώμη από τα παιδιά,λες και έβαλε αυτό τα θέματα (ή μήπως τα έβαλε;), η υπηρεσιακή ΥΠΔΒΜΚΛΠ  υιοθετεί την άποψη των μονίμων υφισταμένων της για ακύρωση του θέματος -εν βρασμώ ψυχής- και αρχίζει να γίνεται της Τζούλιας.

Αρχίζω να πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να νοιώθει υπέυθυνος , γιατί αν έιχε συγκυβερνήσει με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τώρα η Διαμαντοπούλου θα πρόσεχε τα πράγματα περισσότερο.

Όμως ξεκάθαρα , και 4 ακόμα αγωνιστικές πριν το τέλος των εξετάσεων, φαίνεται η ανεπάρκεια του συστήματος που τροφοδοτεί τα ελληνικά πανεπηστήμια.Έτσι οι αυτονόητες διαπιστώσεις:

Τα θέματα δεν διδάχθηκαν σε κανένα ελληνικό Λύκειο, παρά μόνο στα ιδιαιτερατζήδικα-φροντιστήρια.

Καθηγητές επώνυμα διαφωνούν αν τα θέματα λύνονται έτσι ή αλλιώς γεμίζοντας παιδαγωγική αυτοπεποίθηση τους υποψηφίους..

Τα λαθεμένα της ΕΕΦ λύνονται σωστά από καταγγέλοντες μαθητές (…σηκωθήκανε τα αγγούρια και απαυτώνουν τον μανάβη).

Το Λύκειο φαντάζει Λύκος και η αξιολόγησή του είτε περνάει από το Μάανστριχ, είτε από τις ΕΛΜΕ, είτε από την γενική ευθυνοφοβία, είτε από το ιδιοτελές συμφέρον μερίδας εκπαιδευτικών να τα κονομάνε προσφέροντας φρούδες ελπίδες στους πελάτες μαθητές τους.

Το υπόλοιπο των εξετάσεων θα στηριχθεί σε θέματα γελοιότητας για αποφυγή νέων λαθών.

Μήπως πρέπει να ερευνηθεί ποιοί και πώς απάντησαν στα θέματα (φόλοου δε μανυ).

Ήρθε ο καιρός να αναλάβουν τις εισαγωγικές τα Πανεπιστήμια, για να μπορέσουν και τα Λύκεια να κάνουν τη πραγματική (και μοναδική) δουλειά τους.

Μήπως πρέπει να τα κλείσουμε για να τα ξαναφτιάξουμε από την αρχή;

Μόνο μια συνεχής δύναμη θα το κάνει να κινείται συνέχεια (τη ράβδο και το μυαλό μας)

Η πιο δύσκολη χρονιά, από τότε που οι ενεργοί θυμόμαστε την εκπαίδευση, ξεκινάει αύριο.

Το ότι δεν γνωρίζει πια κανείς το τι του ξημερώνει, ξεπερνάει κάθε παραδοσιακή αισιοδοξία και κάνει τα ευχολόγια να φαίνονται ανέκδοτα.

Η παλινωδίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου παιδείας κλπ. όλο το καλοκαίρι, με μηχανογραφικά , αποτελέσματα , αποσπάσεις , διορισμούς,διευθυντές, συμβούλους,βιβλία κλπ μαζί με  το οικονομικό κλίμα που καταβαραθρώνει και τους ασχολούμενους με την εκπαίδευση, οδηγούν στη χρονιά της αποκλειστικής κουβέντας:τι άραγε μας επιφυλάσσει η επόμενη ώρα;

Τα παιδιά των σχολείων, σε ένα αγώνα προμήθειας σχολικών βιβλίων πριν το σχολείο όσοι έχουν λεφτά, μέσον ή μεγάλο αδερφό προηγούνται όπως πάντα.

Οι σχολικές επιτροπές είτε άφραγκες, είτε στα πλοκάμια του Καλλικράτη, περιμένουν να χρηματοδοτήσουν φωτοτυπικά και φωτοτυπίες.

Η  παραπαιδεία ,ακόμα κι αυτή, σηκώνει ψηλά τα χέρια αντιμετωπίζοντας την αφραγκία των γονιών, και την αποκάλυψη της μαύρης προοπτικής για ανώτατη εκπαίδευση.

Το Δημόσιο Σχολείο, σαν κρυφό και φτωχό σχολείο πια, θα αντιμετωπίση λίγο πριν τα στερνά του, την ανήθικη (ειδικά σε τέτοιους καιρούς) εμπορευματοποίηση και εκπόρνευση από τους καθηγητές-ιδιαιτερατζήδες, την μισθολογική ανασφάλεια των υπόλοιπων ρομαντικών, την πλήρη απαξίωση που φέρνει η αναταραχή και την αμφισβήτηση δικαίων και αδίκων.

Έτσι η θρησκευτική συνδρομή στην έναρξη της σχολικής χρονιάς αύριο ξεκινάει με ένα δίλλημα:

Θα προσφέρει πιο πολλά ο αγιασμός για να ξορκίσει το κακό , ή το μνημόσυνο για να τιμήσουμε επιτέλους αυτά που έχουμε χάσει;

(καλό κουράγιο σε όλους, και ψηλά το κεφάλι!)

και όλες αυτές τις φωτοτυπίες του μνημονίου που έχω μπροστά μου τι είναι;

δεν διαβάζονται;

θα προτιμούσατε να σας διαβάζω τον τηλεφωνικό κατάλογο , που είναι βιβλίο;