Η εκπαίδευση για την ανατροπή
Συγγραφέας: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στις 18 Σεπτεμβρίου 2013
Απεργία στην αρχή της χρονιάς και μάλιστα διαρκείας , φαντάζει σαν δωρεά μεροκάματων στον κρατικό προϋπολογισμό. Μετά τον παραλογισμό με τις εξετάσεις και την επιστράτευση των καθηγητών στα Λύκεια, η απόφαση για απεργία στην αρχή της σχολικής χρονιάς, φαίνεται σαν χάδι στη κυβερνητική πολιτική.
Για όσους όμως ασχολούνται θα δουν ότι με συνελεύσεις με πρωτοφανή μαζικότητα, με ένα κόσμο
που βράζει από οργή και αγανάκτηση ,οι καθηγητές συντονίζουν τον γενικό ξεσηκωμό.
Οι δάσκαλοι, τα πανεπιστήμια και άλλοι κλάδοι δημοσίων υπαλλήλων οργανώνονται συντονισμένα για μια περισσότερο αποτελεσματική πορεία. Μαζί τους οι εξοπλιστικές βιομηχανίες, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, η ΕΡΤ που συνεχίζει τον αγώνα της, η ΛΑΡΚΟ και …σιγά σιγά μαζεύεται όλος ο κόσμος.
15.000 ουσιαστικά απολυμένοι αναπληρωτές που τόσα χρόνια σαν αθίγγανοι εξυπηρετούσαν μόνιμες ανάγκες της εκπαίδευσης σε κάθε ελληνική άκρη, 2000 απολυμένοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί, αν και δεν δουλεύουν βρίσκονται μαζί με χιλιάδες συναδέλφους τους σήμερα σε ανασφάλεια για το τι τους ξημερώνει και καθορίζουν τις αγωνιστικές εξελίξεις.
Οι εξεταστικές «παρεμβάσεις» στο νέο Λύκειο, αποκλείουν χιλιάδες μαθητές από τη γενική μόρφωση, περιορίζοντας σταδιακά τους εισακτέους στα πανεπιστήμια και ΤΕΙ, κάνοντας τελικά τη χάρη της τρόϊκα για οικονομίες στη παιδεία. Πιο αμόρφωτος λαός, πιο υπόδουλος κόσμος, για την Ελλάδα Ελλήνων Υπηρετών που ονειρεύονται.
Ήδη ,ακόμα και τα κατασκευασμένα γκάλοπ, δεν μπορούν να κρύψουν ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες. Η πουλημένη τηλεοπτική ενημέρωση δεν μπορεί να ανασχέσει το κύμα που σαρώνει.
Ο καθηγητάκος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων. Ακόμα και απεργοσπάστες ,που δεν είναι δυνατό να τα βγάλουν πέρα με 6-7 κατοστάρικα στις μακρινές τους εξορίες, δεν μετράνε σαν κυβερνητικοί υποστηρικτές. Μαθητές , γονείς, ο δοκιμαζόμενος κόσμος , καθημερινά συμπαρατάσσονται και το μέτωπο της ανατροπής μεγαλώνει.
Ο αγώνας είναι μεγάλος και δεν θα είναι ο τελευταίος. Οι καναπέδες δεν μπορούν πια να δώσουν τη λύση. Ας συνεισφέρει ο καθένας με τις δυνάμεις του ενεργά, όσο και όπου μπορεί.
Φτάνει πια το ψέμα, η κοροϊδία και η τόση ξευτίλα.
Το βιβλίο, το θρανίο, ο πίνακας, η τάξη, το σχολείο είναι του λαού μας, είναι και τα όπλα μας . Εγώ απεργώ, εσύ τι θα κάνεις;
Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας 14-9-2013
Αφήστε μια απάντηση