Πάνος Βασιλόπουλος

Τα πρώτα ονόματα μάλλον δυστυχώς τα έχετε ήδη ξεχάσει , το άλλο έχει γίνει ήδη αρνητικό “σύμβολο”.

Οι αστυνομικοί -στρατιώτες ενάντια στο κοινό έγκλημα , που πλήρωσαν με τη ζωή τους  αυτή την επιλογή τους , σε αντιπαράθεση με τον αστυνομικό καταδικασμένο δολοφόνο.

Αστυνόμοι οι μεν, αστυνόμος ο δε.

Όπως οι μεν και οι δε γιατροί,εφοριακοί, καθηγητές, πολιτικοί,υπαλληλάκοι,υπουργοί, κλπ κλπ.

Αστυνόμοι χιλιάδες στη Κερατέα και στις πορείες ενάντια στο μνημόνιο, αστυνόμοι ελάχιστοι σε δυο ρόδες ενάντια στις σφαίρες των γκάνγκστερς.

Αστυνόμοι απόφοιτοι των ελληνικών λυκείων και πιθανά υψηλόβαθμοι των πανελλήνιων εξετάσεων.

Ο ρόλος της αστυνομίας σαν ο φρουρός των συμφερόντων της άρχουσας τάξης και από την άλλη ο ρόλος των αστυνομικών ως υπερασπιστές του νόμου και των αδυνάτων.

Ήδη πολλοί γονείς ανησυχούν ή αποτρέπουν τα παιδιά τους να δηλώσουν τέτοια προοπτική στο μηχανογραφικό τους.Πολλά παιδιά οι ειδήσεις τα αποτρέπουν, έστω να το σκεφτούν.

Δεν ταιριάζει στην εποχή μας ο ρόλος του νεκρού ήρωα. Τα ιδανικά είναι στριφνά και αυτοί που αναγνωρίζουν τις θυσίες είναι είτε πολιτικοί είτε ξεχασιάρηδες.(πόσοι θυμάστε τα ονόματα των παλικαριών που χάθηκαν;)

Αν καιγόταν ο ματατζής στη διαδήλωση από τη μολότωφ ή αν σκοτωνόταν ο διαδηλωτής από το γκλομπ ,τα πράγματα θα ήταν πιο ξεκάθαρα με ποιούς να πας και ποιούς να αφήσεις;

Αν υπήρχε λοιπόν μια αστυνομία για το δίκιο και την νόμιμη τάξη τότε νομίζω ότι δεν θα είχαμε κακοποιούς και οι φυλακές θα ήταν γεμάτες από  πολιτικούς και από τους πατρόνες τους.

Οι πολίτες θέλουν την τάξη.Οι πολίτες είναι μαύροι, άσπροι , κίτρινοι και μπεζ , άντρες γυναίκες και παιδιά.Την κοινωνική αταξία και αναστάτωση την φέρνουν οι ασφαλείς κρυμμένοι.Αυτοί έχουν ή το χρώμα του χρήματος ή το χρώμα της εξουσίας.

Αυτές οι σκέψεις μου δημιουργήθηκαν αμέσως μετά τη δολοφονία των δυο παιδιών, των παιδιών μου, των παιδιών μας, των μαθητών και μαθητριών μας σε κάποιο σχολείο.Μαζί με την οργή μου, τις καταθέτω σήμερα , τώρα που το βράσιμο της ψυχής εξασθένισε, μαζί με τις μνήμες.

Υ.Γ.1 Προφανώς τον (δυστυχή)  Κορκονέα δεν θέλουμε ούτε σαν φωτογραφία να τον βλέπουμε-δεν ταιριάζει έτσι κι αλλιώς.

Υ.Γ.2 Προφανώς αυτά έχουν σχέση με την παιδεία