|
Οι πυραμίδες της Γκίζας είναι ένα απο τα πιο σημαντικά και αναγνωρίσημα μνημεία του κόσμου. Μάλιστα είναι και ένα από τα επτά (7) θαύματα της αιρχαιότητας. Βρίσκονται στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στο αρχαίο νεκροταφείο, στη “Νεκρόπολη” που είναι λίγο έξω απο την πόλη του Καϊρου, δίπλα στον ποταμό Νείλο.
Οι πυραμίδες φτιάχτηκαν για να ταφούν οι βασιλιάδες της Αιγύπτου, οι Φαραώ.
Η πιο μεγάλη απο τις πυραμίδες της Νεκρόπολης της Γκίζας είναι αυτή του Χέοπα. Η επόμενη σε μέγεθος είναι αυτή του Χεφρήνου και η μικρότερη του Μυκερίνου.
Υπάρχουν βέβαια και πολλές άλλες, πάνω από 60, μικρότερες που ανήκουν σε άλλους βασιλείς και αξιωματούχους της αρχαίας Αυγύπτου. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη Μεγάλη Σφίγγα.
Η ολοκλήρωση της πυραμίδας του Χέοπα, χρονολογείται στο 2580 πχ. Χρειάστηκαν 30 χρόνια, 100.000 χιλ. εργάτες και περίπου 2 εκατομμύρια ογκόλιθοι ασβεστόλιθοι που ζύγιζαν 2,5 τόνους ο καθένας, για να ολοκληρωθεί.
 Το ύψος της πυραμίδας φτάνει τα 147 μέτρα και κάθε πλευρά της βάσης φτάνει τα 230 μέτρα. Ήταν δηλαδή ένα τεράστιο και μεγαλόπρεπο κατασκεύασμα που κάλυπτε μια έκταση μεγαλύτερη απο 9 γήπεδα ποδοσφαίρου και ήταν ορατό από χιλιόμετρα μακριά.
Όλη αυτή η προσπάθεια και ο κόπος γίνονταν γιατί οι Αρχαίοι Αυγύπτιοι πίστευαν ότι μετά το θάνατο έπρεπε να φροντίσουν το σώμα του νεκρού έτσι ώστε το πνεύμα του να επιβιώσει. Αφαιρούσαν τα εσωτερικά όργανα και κάλυπταν το σώμα με άλατα και μετά το τύλιγαν με γάζες. Έτσι, γίνονταν μια μούμια. Μετά η μούμια έμπαινε στη σαρκοφάγο και μαζί με τρόφιμα, ρούχα, κοσμήματα και ότι άλλο πίστευαν οτι χειάζεται για την μεταθανάτιο ζωή, τοποθετούνταν σε ένα ταφικό θάλαμο μέσα στην πυραμίδα. Για την ασφάλεια του νεκρού και των πολύτιμων κτερισμάτων το εσωτερικό της πυραμίδας ήταν σαν λαβύρινθος απο διαδρόμους και αίθουσες που ήταν σχεδόν αδύνατο κάποιος εισβολέας να μπορέσει να ξαναβγεί.
Το μεγαλείο και η τεχνική των πυραμίδων είναι κάτι που θαυμάζεται απο εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, αλλά και προβληματίζει τους σύγχρονους ειδικούς για το πώς μπόρεσαν πριν απο χιλιάδες χρόνια με πρωτόγονα σχεδόν μέσα να δημιουργήσουν κάτι που θα θαυμάζεται για χιλιάδες χρόνια μετά.
Κουφοπούλου Ελευθερία, Ε2,2013-2014
|