Όµορφα που είναι τα χελιδόνια !

Όµορφα που είναι τα χελιδόνια !

΄΄…Εκείνη τη στιγµή, χιλιάδες χιλιόµετρα πέρα, τα χίλια
χελιδόνια φτάνουν στο µεγάλο βάλτο που τον ήξερε το
πιο γέρικο απ’ αυτά. Οι χιλιάδες φωνούλες τους
πετάγονται σαν χίλιες σπίθες. Οι φωνούλες τους λένε:
– Ζήτω! Σωθήκαµε! Επιτέλους, ένας βάλτος! Επιτέλους,
νερό! Επιτέλους, έντοµα! Ζήτω!
Τα χίλια χελιδόνια βουτάνε σαν χίλιες χαρούµενες φωνές
προς το µεγάλο βάλτο. Πετάνε στην επιφάνεια του
νερού. Επιτέλους, τροφή! Επιτέλους, νερό! Στην όχθη, το
πιο γέρικο χελιδόνι εκµυστηρεύεται σε µερικά χελιδόνια:
– Αυτή τη φορά, σωθήκαµε. Αλλά από χρονιά σε χρονιά,
οι δρόµοι µας γίνονται όλο και πιο δύσκολοι. Κι αν ο
βάλτος δεν υπήρχε πια…; Αν είχαµε βρει στη θέση του
είκοσι πέντε καινούργια σπίτια… Τι θα µπορούσαµε να
απογίνουµε;
Τα λίγα χελιδόνια που τους εκµυστηρεύτηκε τους φόβους
του, κοιτάζουν το πιο γέρικο. Ένα από αυτά, λέει:
– Είµαστε ευάλωτα. Έχουµε τόση ανάγκη από τη σοφία
των ανθρώπων για να βοηθηθούµε.
Ένα άλλο, λέει:
– Μπα, δεν είµαστε παρά πουλιά… Ίσως δεν είµαστε
πολύ χρήσιµα στη Γη…
Τα άλλα χελιδόνια θυµώνουν. Αποκρίνονται…΄΄