Μαρίτα Στεφανέλλη, Β Λυκείου
Η σχέση διατροφής και κλιματικής αλλαγής, εκ πρώτης όψεως, δεν υφίσταται. Με άλλα λόγια, δύσκολα ένας συνειρμός σκέψεων με βάση τη διατροφή θα οδηγηθεί στην κλιματική αλλαγή και το αντίστροφο. Κι όμως, αυτές οι δύο έννοιες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, όσο παράλογο ή παράδοξο κι αν μοιάζει. Ειδικά στη σημερινή εποχή, είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού παραμελεί την υγιεινή διατροφή και στρέφεται προς πιο ανθυγιεινές και λιγότερο χρονοβόρες επιλογές. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται μια νοοτροπία που βασίζεται στον χρόνο και αποσκοπεί, ολοκληρωτικά, στην απόκτησή του, εις βάρος όλων των άλλων αγαθών και αξιών.
Σε αυτό το σημείο, εμπλέκεται και το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής• ο άνθρωπος που έχει αποκτήσει τη συγκεκριμένη λανθασμένη νοοτροπία, αδιαφορεί εξίσου για τη διατροφή του όσο και για το περιβάλλον. Θέτει τον χρόνο ως προτεραιότητα, κάτι που έχει ως επίπτωση να παραμελεί οποιαδήποτε ασχολία θεωρεί χρονοβόρα, όπως για παράδειγμα την ανακύκλωση ή τον περιβαλλοντικό εθελοντισμό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εστιάζει στο παρόν, αφαιρώντας από τις επόμενες γενιές την ευκαιρία να βρουν ένα ασφαλές, προστατευμένο περιβάλλον από την κλιματική αλλαγή και γενικότερα τις καταστροφικές, εγωιστικές πράξεις των αδιάφορων ανθρώπων της σύγχρονης εποχής.
Κατά συνέπεια, μόνο εάν επιφέρουμε δραστικές αλλαγές στην παραπαίουσα και ατομοκεντρική νοοτροπία μας θα επιτευχθούν και σημαντικές βελτιώσεις κατά της κλιματικής αλλαγής, στο πλαίσιο συλλογικών δράσεων και αποφάσεων. Ας μην λησμονούμε, άλλωστε, ότι το περιβάλλον είναι κάτι που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας και οφείλουμε να το κληροδοτήσουμε αναλλοίωτο στις μελλοντικές γενιές.
