1.ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

-α ενικό πρόσωπο

Προσδίδει στον λόγο αμεσότητα και ζωντάνια. Η αφήγηση εμπεριέχει το στοιχείο της προσωπικής μαρτυρίας και προσλαμβάνει υποκειμενικό χαρακτήρα, αφού τα πράγματα προσεγγίζονται από την οπτική γωνία του πομπού. Σε ορισμένες περιπτώσεις προσδίδει στο κείμενο προσωπικό, εξομολογητικό τόνο. Χρησιμοποιείται σε ημερολόγια, αυτοβιογραφίες, απομνημονεύματα κα

-β ενικό πρόσωπο

Προσδίδει διαλογικό χαρακτήρα στον λόγο, αμεσότητα και οικειότητα. Απευθύνεται άμεσα στον δέκτη, είναι σαν να συνομιλεί μαζί του, τον καθιστά συμμέτοχο στην προβληματική που αναπτύσσει. Χρησιμοποιείται για να εκφράσει φιλικότητα, άνεση, ισότητα, συμβουλή, παραίνεση, ρητή εντολή αλλά και παράκληση. Χρωματίζει το ύφος με προτρεπτικό/αποτρεπτικό ή διδακτικό τόνο. Προσδίδει επίσης δραματικότητα στο ύφος. Χρησιμοποιείται σε επιστολές προς οικεία πρόσωπα, διαλόγους κα

-γ ενικό πρόσωπο

Προσδίδει αντικειμενικότητα, αμεροληψία, ουδετερότητα, γενίκευση και καθολικότητα. Ο λόγος αποπροσωποποιείται και χρωματίζεται με ουδέτερο ύφος. Χρησιμοποιείται σε επιστημονικά κείμενα, μελέτες, διατριβές, αποδεικτικά δοκίμια κα

–α πληθυντικό πρόσωπο

Προσδίδει αμεσότητα στον λόγο. Δημιουργεί κλίμα οικειότητας ανάμεσα στον πομπό και τον δέκτη αφού ο πομπός δεν εξαιρεί τον εαυτό του από το σύνολο. Η χρήση του α πληθυντικού προσώπου υποδηλώνει συλλογικότητα, συνευθύνη ή συμμετοχή όλων στην αντιμετώπιση του εξεταζόμενου προβλήματος/φαινομένου. Εντάσσοντας ο πομπός τον εαυτό του στο σύνολο γίνεται ένα με αυτούς και κεντρίζει αποτελεσματικότερα τον προβληματισμό τους.

-β πληθυντικό πρόσωπο

Προσδίδει αμεσότητα, ζωντάνια, διαλογικό χαρακτήρα και δραματικότητα στον λόγο (όπως και το β ενικό).Το ύφος χρωματίζεται με προτρεπτικό/αποτρεπτικό ή   διδακτικό τόνο. Σε πολλές περιπτώσεις δηλώνει τυπικότητα, σεβασμό, επισημότητα, και απόσταση. Χρησιμοποιείται σε τυπικές επικοινωνιακές επαφές (πληθυντικός ευγενείας), σε αναφορές προς αρχές, υπηρεσίες, τυπικές επιστολές.

-γ πληθυντικό πρόσωπο

Προσδίδει αντικειμενικότητα, αμεροληψία, ουδετερότητα. Αποπροσωποποιείται ο λόγος και το ύφος γίνεται ουδέτερο. Ο πομπός προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τα πράγματα και να τα προσεγγίζει αντικειμενικά, από μηδενική εστίαση.