Sneak Peek!!
Backstage
Πρόβες, πρόβες, πρόβες!!!
Πρόβα Τζενεράλε!
Show time!
Η αυλαία έκλεισε!
Σύλλογος “Ορφέας”
Ποια ήταν η δράση του συλλόγου κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα;
Σιλουανή, Όμιλος ΟΡΦΕΑΣ Σερρών
Ποια ήταν η δράση των πολιτικών προσώπων, του προξενείου στον Μακεδονικό Αγώνα;
Δήμητρα, Παρουσίαση χωρίς τίτλο
Η μάχη της Καμενίκιας
Καπετάν Μητρούσης
Γιώργος KAΠΕΤΑΝ ΜΗΤΡΟΥΣΗΣ 310324
Σερραίες Δασκάλες
Νέστωρ, Δημήτης Β. , Δημήτρης Μ., ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΕΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ
Αβορίγινες εργασία από τη Σιλουανή Κ.
Λάπωνες εργασία από τον Δημήτρη Β.
Μάγιας,εργασία από τον Μιχαήλ Κ.
– Ποιος ήταν ο τόπος προέλευσής τους;
Από το χωριό Σκοπός της Ανατολικής Θράκης (σημερινή Τουρκία), το οποίο ήταν 12 χλμ. ΝΑ των Σαράντα Εκκλησιών και 87 χλμ. από την Κωνσταντινούπολη. Το χωριό αυτό δημιουργήθηκε γύρω στο 1300 μ.Χ. από τη συνένωση 4-5 γειτονικών χωριών, όπως το Καστράκι, Ηράκλεια κ.α. Ονομάστηκε “Σκοπός”, διότι το χωριό αποτελείται από 4 λόφους και πριν να οργανωθεί σε οικισμό, υπήρχε ένας σκοπός στο πρώτο ύψωμα και ένας σκοπός στο τελευταίο. Τα εμπορικά και άλλα καραβάνια διέσχιζαν το πέρασμα ανάμεσα στα υψώματα και οι σκοποί παρατηρούσαν να μη χτυπηθεί το καραβάνι από ληστές. Επειδή ήταν εύκολη η οχύρωσή τους στους λόφους, γι’ αυτό τον λόγο επιλέχθηκε να μετοικίσουν εκεί κάτοικοι από τα προαναφερόμενα χωριά, καθώς περί το 1300 υπήρχαν πάρα πολλές ένοπλες ληστρικές ομάδες Τούρκων που δρούσαν ανενόχλητοι στην περιοχή.
– Τι γνωρίζεις για τις συνθήκες διαβίωσης εκεί πριν τη Μικρασιατική καταστροφή;
Οι κάτοικοι του χωριού εκτός από τον διωγμό του 1922 υπέστησαν έναν ακόμα διωγμό το 1915, ο οποίος τους κράτησε από το χωριό τους για περίπου 3 χρόνια. Το χωριό ήταν Δήμος και είχε 4 προέδρους (μουχτάρηδες) σε κάθε λόφο (Αλεμώνι, Σακισλί, Παλατίνι, Κυριακό). Πριν το 1915 το χωριό αριθμούσε περί τους 12.000 κατοίκους. Ήταν αμιγώς ελληνικό και υπήρχαν μόνο 2-3 οικογένειες Τούρκων εργατών, οι οποίοι ζούσαν ειρηνικά και σε πλήρη αρμονία με τον χριστιανικό πληθυσμό. Το χωριό είχε μια μεγάλη εκκλησία, που πήγαινε όλος ο κόσμος κάθε Κυριακή. Επίσης, είχε μια μεγάλη σάλα (αίθουσα εκδηλώσεων) που γίνονταν χοροεσπερίδες κυρίως τα Σαββατόβραδα με ζωντανή μουσική και χορό. Εκεί είχαν την ευκαιρία οι νέοι και οι νέες της περιοχής να έρθουν σε επαφή και να γνωριστούν. Ήδη από το 1870 λειτουργούσε πολιτιστικός σύλλογος “Ορφεύς”, ο οποίος είχε αναγνωστική βιβλιοθήκη, εκμάθηση παραδοσιακών χορών, οργάνωνε χοροεσπερίδες και λειτουργούσε ως πολιτιστικό- πνευματικό κέντρο. Υπήρχε Παρθεναγωγείο (σχολείο για κορίτσια), στο οποίο όποια κοπέλα τελείωνε και τις 2 τελευταίες τάξεις, μπορούσε να διδάξει ως δασκάλα σε σχολείο. Μετά τον διωγμό του 1915, τα σπίτια και τα κτίρια του χωριού λεηλατήθηκαν. Το 191 με το τέλος του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και αφού η Τουρκία συγκαταλεγόταν στους ηττημένους, αναγκάστηκε να δεχτεί την επιστροφή των εξορίστων για 3 χρόνια. ΟΙ κάτοικοι με την επιστροφή τους στο χωριό είδαν τα σπίτια τους διαλυμένα. Με δάνειο 100 δραχμών από το ελληνικό κράτος, έκαστος οικογενειάρχης αγόραζε μισή αγελάδα ή μισό βόδι. Άρα 2 οικογένειες μαζί αγόραζαν ένα βόδι προκειμένου να οργώσουν τα χωράφια τους, που είχαν εγκαταληφθεί. Οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι αγρότες είχαν αμπέλια, από τα οποία παρήγαγαν κρασί. Είχαν σιτάρια και ζώα. Επίσης, είχαν αποστακτήρια και έβγαζαν τσίπουρο. Από το γάλα το βουβαλίσιο έκανα βούτυρο και από το αγελαδινό τυρί και γιαούρτι. Κάθε εβδομάδα έψηναν ψωμί. Η κάθε οικογένεια είχε φούρνο στην αυλή. Τα Χριστούγεννα έσφαζαν ένα γουρούνι, πάστωναν λαρδί (λίπος γουρουνιού με αλάτι), έκοβαν μπριζόλες και τις άλειφαν με κόκκινο πιπέρι. Οι γυναίκες μαζεύονταν σε ομάδες στα σπίτια και έκαναν τον σκοπιανό παραδοσιακό κουραμπιέ. Μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει και δεν παράγεται πουθενά εκτός από τον Νέο Σκοπό. Ακόμα έκαναν λουκάνικα τα οποία ξέραιναν στον αέρα. Με αυτόν τον τρόπο όλα τα φαγητά διατηρούνταν για πολλούς μήνες. Εκτός από κοτόπουλα, γουρούνια και αγελάδες είχαν και οικόσιτα κουνέλια. Κάθε πρωί περνούσε ο αγελαδάρης, έπαιρνε από κάθε σπίτι την αγελάδα ή τη βουβάλα και την πήγαινε στην αγέλη να βοσκήσει. Το απόγευμα τα γύριζε πίσω, ώστε να τα αρμέξουν. Στο κέντρο της αυλής πάντα υπήρχε ένα μαγκανοπήγαδο. Οι αυλές των σπιτιών περιβάλλονταν από ψηλούς μαντρότοιχους, σαν φρούρια. Μόλις έπεφτε ο ήλιος, η κεντρική πύλη της αυλής, δίφυλλη χοντρή ξύλινη πόρτα, αμπάρωνε και ασφαλιζόταν και σπάνια άνοιγε ξανά μέχρι το ξημέρωμα. Την εποχή εκείνη η ασφάλεια του καθενός ήταν δική υπόθεση. Δεν υπήρχε σπίτι χωρίς πεντάσφαιρο πιστόλι ή και ένα μακρίκανο τουφέκι.
Αφού γύρισαν από τον πρώτο διωγμό το 1918 στο χωριό τους, ξαναέφτιαξαν το σπίτι τους, τα αμπέλια τους και δούλεψαν σκληρά για 4 χρόνια. Αφού ξανάγιναν άρχοντες με τα ζώα τους και τα κρασιά τους (πολλά σπίτια είχαν βαρέλι χωρητικότητας 4.000 λίτρων), τον Οκτώβριο του 1922 έρχεται η είδηση της μικρασιατικής καταστροφής. Μέσα στο κλίμα όλης της εποχής η κάθε οικογένεια ετοιμάζεται ξανά να ξεσπιτωθεί, όμως αυτή τη φορά οργανωμένα με τα δικά τους κάρα και ό,τι περιουσιακό στοιχείο μπορούν να κουβαλήσουν πάνω στη βοϊδάμαξα. Η αναχώρηση γίνεται στις 22 Οκτωβρίου 1922. Οι αυλές και οι δρόμοι του χωριού βάφονται κατακόκκινοι από το κρασί. Οι κάτοικοι πήραν όσο μπορούσαν να κουβαλήσουν και έσπασαν με τσεκούρι τα βαρέλια για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Ξεκίνησαν σιγά σιγά προς τα βορειοανατολικά και έφτασαν στον προορισμό τους στον Νέο Σκοπό, σε 100 μέρες περίπου. Αυτές τις 100 μέρες κοιμόντουσαν οι οικογένειες κάτω από το κάρο, μέσα στο κρύο σκεπασμένοι με μουσαμάδες. Αφού σώθηκαν τα τρόφιμα και τα ζωντανά τους, όσοι είχαν μαζεμένες κάποιες χρυσές λίρες, τις χαλούσαν στον δρόμο και τις αντάλλασσαν με τρόφιμα. Για να μην κινδυνεύουν με κατάσχεση ή κλοπή από στρατιώτες ή ληστές, οι λίρες ήταν κρυμμένες μέσα σε πήλινη κανάτα νερού με λιωμένο κερί από πάνω, έτσι ώστε να δημιουργηθεί 2ος πάτος και να μην κουνιούνται ούτε και να κουδουνίζουν. Όταν υπήρχε ανάγκη , η γιαγιά που κρατούσε την κανάτα, έξυνε λίγο στην άκρη του πάτου, έβγαζε μια λίρα και εφοδίαζε την οικογένεια με τρόφιμα για 10 ημέρες. Όταν μετά από 100 ημέρες ταξίδι είδαν το ύψωμα του Νέου Σκοπού με το ποτάμι του Αϊ Γιάννη δίπλα, τους θύμισε το χωριό τους και αποφάσισαν να εγκατασταθούν. Τα πρώτα χρόνια πίστευαν ότι θα μείνουν για λίγο καιρό στη νέα πατρίδα και πολύ γρήγορα θα γυρνούσαν πίσω στο σπίτι τους, στα χωράφια τους και στο αγαπημένο τους χωριό.
ΥΠΟΘΕΜΑΤΙΚΗ: Γνωρίζω το σώμα μου
Τίτλος προγράμματος: Γνωρίζω το σώμα μου μέσα από την Τέχνη
Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ – Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη
ΥΠΟΘΕΜΑΤΙΚΗ: Συμπερίληψη, αλληλοσεβασμός, διαφορετικότητα
Τίτλος προγράμματος: Πέρα από το ροζ και το γαλάζιο
Δ. Δημιουργώ και Καινοτομώ
ΥΠΟΘΕΜΑΤΙΚΗ: Επιχειρηματικότητα_ Οικονομία και Ηθική
Τίτλος προγράμματος: Πόσο δίκαιη είναι η σοκολάτα σου;
Ξεκινήσαμε το 1ο εργαστήριο με ένα παιχνίδι για να γνωρίσουμε τη σχέση μας με τη σοκολάτα και τις συνήθειές μας όσον αφορά το αγαπημένο αυτό προϊόν.
Στη συνέχεια συζητήσαμε τι γνωρίζουμε για τη σοκολάτα με ερωτήματα όπως: «Ποια είναι η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή σοκολάτας;» «Στην Ελλάδα έχουμε κακαόδεντρα;» «Σε ποιες χώρες ευδοκιμούν τα κακαόδεντρα;» Φάνηκε πώς αν και όλοι απολαμβάνουμε τη σοκολάτα, οι γνώσεις μας γύρω από αυτή είναι ελάχιστες. Ελπίζουμε αυτό να αλλάξει στο τέλος της ενότητας…
Τώρα ήταν η ώρα να χωριστούμε σε ομάδες των τεσσάρων. Δύο παιδιά της ομάδας εργάζονται στο φύλλο εργασίας 1Α (χώρες-παραγωγοί κακάο) και τα άλλα δύο εργάζονται στο φύλλο εργασίας 1Β (χώρες-καταναλωτές κακάο). Παρατηρούν τα διαγράμματα και έχουν 3 λεπτά χρόνο να δημιουργήσουν ερωτήσεις που σχετίζονται με αυτά. Αφού ολοκληρωθούν τα 3 λεπτά, οι δυάδες ανταλλάσσουν τα φύλλα εργασίας και απαντούν τις ερωτήσεις. Όλοι μαζί διαβάζουμε τις ερωτήσεις και ελέγχουμε τις απαντήσεις που δόθηκαν σύμφωνα με τα διαγράμματα των φύλλων εργασίας. Παράλληλα, εντοπίσαμε στον παγκόσμιο χάρτη τις χώρες παραγωγής και τις χώρες κατανάλωσης και τοποθετήσαμε επάνω τους πράσινες πινέζες στις χώρες παραγωγής και κόκκινες πινέζες στις χώρες κατανάλωσης και συζητήσαμε τα συμπεράσματά μας. για τα σημεία παραγωγής και κατανάλωσης.
Στο τέλος του εργαστηρίου συζητήσαμε για τις κλιματολογικές συνθήκες στις οποίες ευδοκιμούν τα κακαόδεντρα, απαντώντας σε ερωτήσεις: «Γιατί το κακάο δεν καλλιεργείται εκεί που καταναλώνετε;» και «Στην Ευρώπη ή στην Ελλάδα ευδοκιμούν τα κακαόδεντρα; ναι ή όχι και γιατί;» και καταλήγοντας σε συμπεράσματα.
2ο εργαστήριο_ Η ζωή μιας σοκολάτας (1η δραστηριότητα)
Ξεκινάμε μια ευχάριστη δραστηριότητα για άλλη μια φορά. Τα μισά παιδιά παίρνουν φωτογραφίες και τα άλλα μισά τις πληροφοριές/λεζάντες που τις συνοδεύουν. Κινούνται στην τάξη και βρίσκουν το ταίρι τους ώστε να ενώσουν τις φωτογραφίες με τη λεζάντα τους. Κατόπιν, συζητώντας δημιουργούν σε χαρτί του μέτρου μια ιστοριογραμμή τοποθετώντας τις φωτογραφίες με τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζονται τα στάδια ζωής μιας σοκολάτας σε λογική χρονική σειρά. Στη συνέχεια πήραν καρτέλες με τις ειδικότητες/ιδιότητες ανθρώπων οι οποίοι συμμετέχουν στην αλυσίδα παραγωγής και κατανάλωσης μιας σοκολάτας και τις τοποθέτησαν στο στάδιο ζωής που τους αντιστοιχεί.
Επόμενο βήμα: παρακολουθήσαμε το μεταφρασμένο βίντεο στα ελληνικά, που δημιούργησε η οργάνωση Fair Trade, με τίτλο «My fair trade adventure».
Ακολούθησε συζήτηση η οποία ήταν γεμάτη ζωντάνια και σκέψεις και απορίες και ενθουσιασμό και …. και…
Η σοκολάτα μας ενώνει (2η δραστηριότητα)
1ο βήμα: Οχτώ παιδιά στέκονται σε κύκλο, ενώ, τα υπόλοιπα παρακολουθούν τη διαδικασία και συμμετέχουν στη συζήτηση. Κάθε παιδί από τα οχτώ έχει ένα ρόλο τον οποίο κρεμάει ή καρφιτσώνει μπροστά του ώστε να είναι ορατός από όλους.
2ο βήμα: Ένα παιδί κρατά την άκρη του σπάγκου και δίνει το υπόλοιπο κουβάρι σε ένα άλλο παιδί από τον κύκλο που νομίζει ότι σχετίζεται (π.χ. ο καταναλωτής σοκολάτας κρατάει την άκρη του κουβαριού και δίνει το κουβάρι στον ιδιοκτήτη ψιλικατζίδικου) και εξηγεί γιατί σχετίζεται με αυτόν. Κατόπιν, το δεύτερο παιδί/ρόλος συνεχίζει κρατώντας ένα μέρος του σπάγκου, δίνει το κουβάρι σε άλλο παιδί/ρόλο και εξηγεί γιατί σχετίζεται με αυτό, το παιχνίδι συνεχίζεται, έως ότου και τα 8 παιδιά/ρόλοι να κρατούν ένα κομμάτι του σπάγκου και να δημιουργηθεί μια προσομοίωση ιστού αράχνης.
3ο βήμα: Τα παιδιά ενημερώνονται ότι στις περιοχές που ευδοκιμεί το κακαόδεντρο λόγο της κλιματικής αλλαγής είχε ξηρασία και αναπτύχθηκαν αρρώστιες στα κακαόδεντρα έτσι η παραγωγή κακάο μειώθηκε στο ελάχιστο.
Ερώτηση: «Ποιοι επηρεάζονται πρώτοι από την κατάσταση αυτή;»
Απάντηση: οι καλλιεργητές.
Ζητείται τότε από τους καλλιεργητές να κουνήσουν το σπάγκο τους. Καθώς αυτοί κουνούν το σπάγκο διαπιστώνουμε ότι αυτός κινείται και στους υπόλοιπους. Τα παιδιά τώρα πρέπει να εξηγήσουν γιατί συμβαίνει αυτό.
Ερώτηση: Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε οικονομική κρίση και ζητά από τα μέλη κράτη της να αυξήσουν τους φόρους τους συγκεκριμένα, ορίζει το κακάο και τη σοκολάτα ως είδος πολυτελείας και αυξάνει το ΦΠΑ τους στον ανώτερο συντελεστή φορολογίας. «Ποιοι επηρεάζονται από αυτό; Γιατί; Ποιοι άλλοι θα επηρεαστούν στη συνέχεια; Γιατί;….
Οι μαθητές έτσι κατανόησαν πως όλοι είμαστε κρίκοι της ίδιας αλυσίδας ο όπου ο ένας επηρεάζει τον άλλον.
Εργασία για το σπίτι: Καλείστε να δημιουργήσετε ατομικά ή ομαδικά ένα μικρό λογοτεχνικό κείμενο (ποίημα ή πεζό), ή ένα κόμικ, ή μια ζωγραφιά ή ένα κολάζ, ή ό,τι άλλο σκεφτείτε με στόχο να αποδώσετε καλλιτεχνικά με ποιον τρόπο το εμπόριο και, ειδικότερα, το εμπόριο της σοκολάτας ενώνει ανθρώπους από διάφορα μέρη της γης.
Εργασίες
3ο εργαστήριο: Πόσο αξίζει ο κόπος τους;
Το ξέρατε ότι το 2019, στην Ευρώπη παρήχθησαν 3,7 εκατομμύρια τόνοι σοκολάτας με έσοδα 53 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου;
Άραγε οι καλλιεργητές που προμηθεύουν την Ευρώπη κακάο, σύμφωνα με τα μεγέθη του εμπορίου σοκολάτας, έχουν μια άνετη ή μία
στερημένη ζωή και δικαιολογούν την άποψή τους;
Συζητήστε στην ομάδα σας και επιχειρηματολογήστε για το παρακάτω θέμα: «Αν μία σοκολάτα πωλείται 1 ευρώ ποιο ποσοστό από την τιμή της πρέπει να πάρει ο καθένας από την παρακάτω λίστα ώστε να πληρωθεί «δίκαια» σύμφωνα με την συμβολή του στη δημιουργία της σοκολάτας». Καταλήξτε σε μια κοινή απόφαση και χρωματίστε με διαφορετικό χρώμα το ποσοστό του κάθε συμμετέχοντα. Παρουσιάστε την εργασία σας και δικαιολογήστε τη γνώμη σας στην ολομέλεια της τάξης.
4ο εργαστήριο: δραστηριότητα: Γνωρίζω το Δίκαιο Εμπόριο
Σήμερα εξοικειωθήκαμε με την τεχνική ανάγνωσης «παζλ». Οι μαθητές, αρχικά χωρίστηκαν σε 5 τετραμελής ομάδες . Το κάθε μέλος πήρε το φύλλο εργασίας και μια διαφορετική καρτέλα πληροφοριών, από τα υπόλοιπα μέλη. Δηλαδή, το 1ο παιδί είχε μια καρτέλα που εξηγεί τι είναι το Δίκαιο Εμπόριο, το 2ο μία καρτέλα που αναφέρει πότε ξεκίνησε και πώς αναπτύχθηκε, το 3ο μία καρτέλα για το σήμα/ετικέτα του και το 4ο παιδί μία καρτέλα με τους κανόνες του Δίκαιου Εμπορίου. Τα παιδιά είχαν 15 λεπτά για να διαβάσουν και να εξοικειωθούν με τις πληροφορίες της καρτέλας τους.
Στη συνέχεια τα παιδιά με τις ίδιες καρτέλες έφυγαν από τις ομάδες τους δημιουργώντας ομάδες ειδικότητας. Εκεί συζήτησαν όσα διάβασαν με σκοπό να βεβαιωθούν ότι έχουν κατανοήσει σωστά τις πληροφορίες και να διευκρινίσουν «θολά» σημεία.
Στο τελευταίο βήμα τα παιδιά επέστρεψαν στην αρχική τους ομάδα («Βασική Ομάδα») και παρουσίαζαν με τη σειρά τις πληροφορίες τους για το Δίκαιο Εμπόριο, δέχονταν ερωτήσεις από τα μέλη της ομάδας τους και παρείχαν διευκρινήσεις. Έτσι στο τέλος όλοι οι μαθητές κατάφεραν να πληροφορηθούν για όλα τα θέματα και το κυριότερο! Υπήρξαν οι ίδιο μεταφορείς γνώσεων και πληροφοριών.
Ακολουθούν οι καρτέλες.
Τι είναι το «Δίκαιο Εμπόριο»
To Δίκαιο Εμπόριο αποτελεί παγκόσμιο κίνημα το οποίο ορίζει ως στόχο του να βελτιώνει τη ζωή των μικρών αγροτών και εργαζομένων στις αναπτυσσόμενες χώρες. Με τις ακολουθούμενες διαδικασίες του διασφαλίζει ότι μικροί καλλιεργητές, εργάτες και βιοτέχνες σε Ασία, Αφρική και Νότια Αμερική διαθέτουν πλέον τη δυνατότητα να πουλούν τα προϊόντα τους σε αγορές της Ευρώπης, των Η.Π.Α., του Καναδά και της Αυστραλίας και να αμείβονται δίκαια. Αυτό το επιτυγχάνουν βοηθώντας τους μικρούς καλλιεργητές και παραγωγούς να δημιουργούν τοπικούς συνεταιρισμούς και να πωλούν τα προϊόντα τους απευθείας σε οργανισμούς Δίκαιου Εμπορίου καταργώντας τους ενδιάμεσους αγοραστές και πωλητές. Οι οργανισμοί Δίκαιου Εμπορίου με διαφανείς διαδικασίες συνεργασίας και διαπραγμάτευσης με όλα τα μέλη των συνεταιρισμών ορίζουν την ελάχιστη τιμή αγοράς του προϊόντος η οποία, σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε χώρας, εξασφαλίζει στους αγρότες τουλάχιστον: υγιεινό φαγητό, καθαρό νερό, αξιοπρεπές σπίτι, εκπαίδευση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρούχα, μετακινήσεις, και έκτακτα έξοδα για τον/την παραγωγό ή τον/την εργαζόμενο/-η και την οικογένειά τους. Οι οργανισμοί Δίκαιου Εμπορίου πληρώνουν προκαταβολικά το 50% της αξίας του προϊόντος στους μικρούς παραγωγούς και το υπόλοιπο μετά την πώλησή του. Με αυτό τον τρόπο οι παραγωγοί νιώθουν ασφάλεια για το μέλλον τους και μπορούν να επενδύουν στις επόμενες δράσεις τους.
Πότε ξεκίνησε και πως αναπτύχθηκε το Δίκαιο Εμπόριο;
Δεν υπάρχει συναίνεση για το πότε εμφανίστηκε η πρώτη δράση Δίκαιου Εμπορίου. Ωστόσο, έχει καταγραφεί ότι το 1946 μια Αμερικανίδα επιχειρηματίας η Edna Ruth Byler άρχισε να πουλά τα κεντήματα μιας γυναικείας ομάδας ραπτικής από το Πουέρτο Ρίκο σε φίλους και γείτονες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πρώτο κατάστημα με προϊόντα Δίκαιου Εμπορίου εμφανίστηκε στις Η.Π.Α. το 1958. Στην Ευρώπη το πρώτο κατάστημα δημιουργήθηκε το 1969 στη Δανία· στην αρχή πουλούσε μόνο ζαχαροκάλαμο και χειροτεχνήματα, ενώ αργότερα, το 1979, προσέθεσε στα ράφια του καφέ από συνεταιρισμό μικρών καλλιεργητών της Γουατεμάλας. Στην Ευρώπη, το Δίκαιο Εμπόριο έχει αναγνωριστεί επίσημα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2006), την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (2009), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2009) και την Επιτροπή των Περιφερειών (2010). Σήμερα το Παγκόσμιο Δίκαιο Εμπόριο έχει περισσότερους από 1.000.000 μικρούς παραγωγούς, που συμμετέχουν σε περίπου 3.000 συνεταιρισμούς σε πάνω από 50 αναπτυσσόμενες χώρες. Τα προϊόντα τους πωλούνται σε περίπου 1.500 καταστήματα «Δίκαιου Εμπορίου» σε όλο τον κόσμο και σε αυτά προσφέρονται προϊόντα όπως τσάι, κακάο, σοκολάτες, ξηροί καρποί, πορτοκάλια, μπανάνες, μπαχαρικά, κρασί, λουλούδια, ρούχα, καλλυντικά, κοσμήματα, μπάλες ποδοσφαίρου, χειροτεχνήματα κ.α.
Ποιος είναι ο σκοπός και οι κανόνες του Δίκαιου Εμπορίου;
Ο σκοπός και οι κανόνες του Δίκαιου Εμπορίου συμφωνήθηκαν το 2009 στη «Χάρτα των Αρχών του Δίκαιου Εμπορίου» (Charter of Fair Trade Principals) οι οποίοι ανανεώθηκαν το 2018. Συγκεκριμένα, ο σκοπός του Δίκαιου Εμπορίου είναι να διασφαλίσει ένα δικαιότερο διεθνές εμπόριο στις επικρατούσες εμπορικές αγορές. Οι Οργανισμοί που επιθυμούν να φέρουν τον τίτλο του Δίκαιου Εμπορίου οφείλουν να ακολουθούν τους παρακάτω 10 κανόνες :
Πώς αναγνωρίζουμε τα προϊόντα Δίκαιου Εμπορίου;
Το 1997 ιδρύθηκε η παγκόσμια ένωση «Fairtrade Labelling Organisations International» (FLO) η οποία πιστοποιεί τα προϊόντα Δίκαιου Εμπορίου με ειδικό σήμα.
Το σήμα συμβολίζει τη σχέση μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών, συνεταιρισμών και εμπόρων, αγροτών και εργαζομένων στην κοινή τους προσπάθεια να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής και την ευημερία όλων των ανθρώπων μέσα από τις καθημερινές αγορές. Στο σήμα ο γαλάζιος ουρανός συμβολίζει την αισιοδοξία, το πράσινο την εύφορη γη και την ανάπτυξη και το σηκωμένο χέρι την ενδυνάμωση (δύναμη, στήριξη, συμπαράσταση).
Άλλο σήμα που μπορεί να βρεθεί σε συσκευασίες πιστοποιημένων προϊόντων Δίκαιου Εμπορίου είναι το σήμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Δίκαιου Εμπορίου.
Τα τελευταία χρόνια το Δίκαιο Εμπόριο έχει δεχθεί κριτική για τη σηματοδότηση των προϊόντων του. Υποστηρίζεται ότι το σήμα Δίκαιου Εμπορίου, με την πάροδο του χρόνου έχει χάσει τον αρχικό του προσανατολισμό, να ενδυναμώνει τους τοπικούς μικρούς παραγωγούς, και τώρα, χρησιμοποιείται απλώς ως εγγύηση κατά της εκμετάλλευσης. Ωστόσο, είναι κοινά αποδεκτό ότι παρά τις ατέλειές του, το κίνημα του Δίκαιου Εμπορίου συνεχίζει να παρέχει ευκαιρίες σε περιθωριοποιημένους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο.
Εργασία αξιολόγησης: Τα παιδιά ατομικά ή σε ζευγάρια καλούνται να δημιουργήσουν σταυρόλεξα ή κουίζ για το Δίκαιο Εμπόριο είτε σε χαρτί ή ψηφιακά
Μερικά, πιο “ψηφιακά ” τυπάκια δημιούργησαν online κουίζ!!!!
Δίκαιο Εμπόριο_Σιλουανή | Quizizz
https://quizizz.com/admin/quiz/start_new/6581b8f455d45b8d2e8af5ab?ctaSource=classic-mode
Η καλύτερη στιγμή της χρονιάς, η πολυπόθητη εκδρομή όλων των μαθητών της ΣΤ ‘ τάξης, η αποκορύφωση των τελειόφοιτων του Δημοτικού Σχολείου!!!!
Η επίσκεψή μας στο Νόησις ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες επισκέψεις που έχουμε πραγματοποιήσει μέχρι τώρα. Καθώς ήταν η πρώτη μας φορά στον χώρο αυτό ο ενθουσιασμός μας ήταν μεγάλος, κάτι που φάνηκε και σε όλες μας τις δράσεις.
Αρχικά παρακολουθήσαμε στη γιγαντοοθόνη του Κοσμοθεάτρου την 3D ταινία «Dream big – Τα θαύματα της μηχανικής».
Από τα κτίρια που αγγίζουν τον ουρανό μέχρι τα υποβρύχια ρομπότ που ερευνούν τον βυθό, τα ηλιακά αυτοκίνητα και τις «έξυπνες», βιώσιμες πόλεις, η ταινία αυτή αναδεικνύει την ανθρώπινη ευφυΐα που βρίσκεται πίσω από τα μικρά και μεγάλα θαύματα των τεχνολογικών επιτευγμάτων και αποκαλύπτει τη δημιουργικότητα και τα ανθρωπιστικά αισθήματα που ωθούν τους μηχανικούς να δημιουργούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους συνανθρώπους τους.
Για το τρέιλερ της ταινίας πατήστε εδώ.
Στη συνέχεια συμμετείχαμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει εκτέλεση πειραμάτων «Ο τροχός της φύσης». Στο πλαίσιο του science show «Ο τροχός της φύσης» μάθαμε πώς είναι να πέφτεις μέσα σε κινούμενη άμμο, πώς μπορούμε να παίξουμε πινγκ-πονγκ χωρίς τις κλασικές ρακέτες και πώς φτιάχνονται τα χρωματιστά πυροτεχνήματα. Γυρίσαμε τον τροχό, ανακαλύψαμε τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και μέσα από εντυπωσιακά πειράματα (ανα)γνωρίσουμε τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του αέρα, του νερού, της γης και της φωτιάς.
Η επίσκεψη μας ήταν ιδιαίτερα παραγωγική και επιμορφωτική καθώς ήρθαμε σε επαφή με τον πρωτογενή παραγωγικό τομέα και είδαμε από κοντά ζώα! Αυτό μας ενθουσίασε ιδιαίτερα μιας και η ζωή στην πόλη μας στερεί αυτή την επαφή. Ο χώρος επίσκεψης περιελάμβανε τα εξής:
1. Πρωτογενή Τομέα παραγωγής που αποτελούν οι εκτάσεις γης στις οποίες καλλιεργούνται όλες οι ποικιλίες των τροφών που σιτίζουν τα ζώα του Κτήματος ώστε να υπάρχει έλεγχος των ορμονών που αυτές περιέχουν
2. Χώρο φιλοξενίας και εκτροφής αγελάδων γαλακτοπαραγωγής
3. Χώρο φιλοξενίας και εκτροφής βοοειδών για παραγωγή κρέατος
4. Μοσχαράκια ηλικίας 0 – 12μηνών
5. Μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας η οποία εκμεταλλεύεται τα λύματα των παραπάνω εγκαταστάσεων (Βιοαέριο)
Υποστηριζόμενο από blogs.sch.gr & Θέμα βασισμένο στο Lovecraft από τον Anders Norén