Μαριάνθη Βασιλακάκη
παιδιά, άντρες και ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών
βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση και γίνονται αντικείμενο
σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εξαναγκαστικής εργασίας.
Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως το κέντρο της εμπορίας των ανθρώπων στην Ευρώπη, λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Αν και η έκταση του φαινομένου αυτού είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, στην Ελλάδα υπολογίζεται, ότι περίπου 89.000 άνθρωποι ζουν κάτω από συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Πόσο φριχτό μας ακούγεται αυτό;
Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, παιδιά, άντρες και ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση και γίνονται αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εξαναγκαστικής εργασίας.
Η καταπολέμηση του φαινομένου έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αιτίες όπως η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων, η φτώχεια, η έλλειψη σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και η αδυναμία πρόσβασης σε εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη θεωρούνται βασικές για την εξάπλωση του φαινομένου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στη διάθεσή της μια ολόκληρη σειρά εργαλείων και μέσων προκειμένου να ενισχύσει τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα της δράσης της για την αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων. Αυτό αποτελεί την ολοκληρωμένη προσέγγισή της, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την κοινή ευθύνη των θεσμικών οργάνων και των κρατών μελών της ΕΕ.
Ένα τέτοιο εγχείρημα που αφορά την παγκόσμια κοινότητα στηρίζεται επίσης σε αλλαγές σε νοοτροπίες, σε εφαρμογή του δικαίου, αλλά και σε ένα μεγάλο βαθμό στον διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο οποίος παρέχει στην ΕΕ ευκαιρίες να εγείρει ζητήματα σχετικά με την εμπορία των ανθρώπων.
Είναι ένα μεγάλο και συνεχώς αναπτυσσόμενο πρόβλημα της εποχής μας που δεν πρέπει να το θυμόμαστε μόνο κάθε 30 Ιουλίου – Παγκόσμια Ημέρα κατά της Εμπορίας Ανθρώπων αλλά κάθε μέρα.
