Ένας τοίχος στη μέση του βιβλίου του Jon Agee

🧱 «Γκρεμίζοντας τους τοίχους της ψυχής μας»

📖 Με αφορμή το βιβλίο «Ένας τοίχος στη μέση του βιβλίου» του Jon Agee

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, τα νήπιά μας γνώρισαν το υπέροχο βιβλίο του Jon Agee «Ένας τοίχος στη μέση του βιβλίου». Ένας μικρός ιππότης αισθάνεται ασφαλής πίσω από έναν μεγάλο τοίχο, πιστεύοντας ότι από την άλλη πλευρά υπάρχει κίνδυνος. Όμως, πολλές φορές οι “τοίχοι” που χτίζουμε για να προστατευτούμε, μας εμποδίζουν να δούμε την αλήθεια και να ανακαλύψουμε τη χαρά που κρύβεται πίσω τους.

Συζητήσαμε με τα παιδιά για τους “τοίχους” που μπορεί να υπάρχουν μέσα μας — φόβους, λύπη, θυμό ή στενοχώρια — και πώς μπορούμε να τους γκρεμίσουμε με την αγάπη, τη φιλία και την αποδοχή.
Με κύβους, φιγούρες και ζωγραφιές, αναπαραστήσαμε τη σκηνή του βιβλίου και προσπαθήσαμε να ενώσουμε τις δύο πλευρές.
Στο τέλος, κάθε παιδί δημιούργησε τη δική του σελίδα, ζωγραφίζοντας τον “τοίχο” που θέλει να γκρεμίσει και τα θετικά συναισθήματα που θέλει να αφήσει να περάσουν “από την άλλη πλευρά”.

Μάθαμε ότι η ψυχική υγεία δεν είναι να μην έχουμε δυσκολίες, αλλά να μπορούμε να τις αναγνωρίζουμε, να τις μοιραζόμαστε και να τις ξεπερνάμε μαζί.
Γιατί όταν πέφτουν οι τοίχοι… η καρδιά μας φωτίζεται! 💫

Screenshot 2025 09 30 17 11 30 6983

 

Το παγκάκι της αγκαλιάς Στέργια Κάββαλου

Το παγκάκι της αγκαλιάς – Μια ιστορία για τη φιλία στην τάξη μας

Στο νηπιαγωγείο μας γνωρίσαμε το τρυφερό παραμύθι της Στέργιας Κάββαλου «Το παγκάκι της αγκαλιάς» (Εκδόσεις Καστανιώτη). Ένα παγκάκι στην αυλή γίνεται σημείο συνάντησης, κουβέντας, φιλίας και αγκαλιάς. Εκεί γεννιούνται φιλίες, λύνονται παρεξηγήσεις και ανθίζει η καλοσύνη. Το βιβλίο μάς έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη σημασία των «γλυκών λογάκιων», όπως το «σε αγαπώ», «ευχαριστώ», «με συγχωρείς», «είμαστε φίλοι».

Με αφορμή την ιστορία φτιάξαμε το «Βάζο με τα γλυκά λογάκια», γεμάτο καραμελίτσες που κρύβουν μέσα τους μαγικές λέξεις. Ένα παιχνίδι που μας θύμισε ότι οι όμορφες κουβέντες γλυκαίνουν τις σχέσεις μας, όπως μια καραμέλα γλυκαίνει το στόμα!

Στη συνέχεια, τα παιδιά πήραν στα χέρια τους φύλλα εργασίας με ένα παγκάκι και ζωγράφισαν ποιον θα ήθελαν να έχουν δίπλα τους. Οι δημιουργίες τους γέμισαν με φίλους, αγαπημένα πρόσωπα, καρδιές και χρώματα, δείχνοντας ότι το παγκάκι της αγκαλιάς χωράει πάντα κι άλλους.

Μέσα από το παραμύθι και τις δράσεις μας μάθαμε ότι μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο και μια γλυκιά λέξη μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητά μας. Και πως η φιλία είναι το πιο όμορφο δώρο που μπορούμε να χαρίσουμε! 💕

Screenshot 2025 09 29 14 44 08 220 Screenshot 2025 09 29 14 44 35 595 20250929 150751 COLLAGE

1. 💕 «Το παγκάκι της αγκαλιάς μας θυμίζει ότι η φιλία και η καλοσύνη χωράνε πάντα περισσότερους!»

2. 🌈 «Μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, μια γλυκιά λέξη… κι η μέρα μας γίνεται πιο όμορφη!»

3. 🌟 «Στο δικό μας παγκάκι υπάρχει πάντα χώρος για νέες φιλίες και πολλές αγκαλιές!»

” Ούτε στο όνειρό σας” της Μπεατρίτσε Αλεμανιά 19/9/25

20250918 210220 COLLAGE

📖 «Ούτε στο όνειρό σας» – οι πρώτες μας μέρες στο Νηπιαγωγείο

Τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο ταξιδέψαμε μέσα από το παραμύθι «Ούτε στο όνειρό σας» της Μπεατρίτσε Αλεμάνια. Η ιστορία μάς μίλησε για τα όνειρα, τις προσδοκίες και τη μαγεία που κρύβει κάθε νέα αρχή.

Με αφορμή το παραμύθι, τα παιδιά μίλησαν για τα δικά τους όνειρα και για το πώς νιώθουν που ξεκινούν τη νέα σχολική χρονιά. Στη συνέχεια πιάσαμε τα «μαγικά» μας ξυλάκια και ξύσαμε ειδικά μαύρα χαρτόνια. Σιγά σιγά, κάτω από το σκοτάδι εμφανίστηκαν όμορφα χρώματα! Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα παιδιά: το καθένα ξεχωριστό, με το δικό του χρώμα, τη δική του λάμψη και ομορφιά.

Έτσι γεμίσαμε την τάξη μας με χαμόγελα, πολύχρωμες δημιουργίες και την υπόσχεση ότι η φετινή μας χρονιά θα είναι γεμάτη χαρά, φιλία και μαγικές στιγμές!

27 Ιανουαρίου Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος

Ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος καθιερώθηκε η 27 η Ιανουαρίου από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ την 1 η Νοεμβρίου 2005. Με το συγκεκριμένο ψήφισμα καλούνται τα κράτη – μέλη να επεξεργαστούν προγράμματα εκπαίδευσης που θα μεταδώσουν στις μελλοντικές γενιές τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος ώστε να βοηθήσουν στην πρόληψη πράξεων γενοκτονίας.

Screenshot 2025 01 15 18 15 04 568

Το ολοκαύτωμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης έχει ως θέμα του το γκραφίτι επί της οδού Μιχαήλ Καλού στον Βαρδάρη και απεικονίζει την ζωή ενός Εβραιόπουλου εκείνης της εποχής. Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, το μικρό παιδί παίζει ανέμελο πριν τον ερχομό ενός Γερμανού αξιωματικού που τον οδηγεί στην μαύρη σελίδα της ιστορίας, το Άουσβιτς.

20250115 184401 COLLAGE 20250115 184430 COLLAGE

Screenshot 2025 01 25 17 01 28 003

Την έλεγαν Έρικα. Ρώτησε αν είμαστε ταξιδιώτες. Της απάντησα πως επιστρέφαμε μετά από ένα σεμινάριο δύο εβδομάδων στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, και είπε με λαχτάρα ότι πάντα ήθελε να κάνει αυτό το ταξίδι αλλά δεν είχε ποτέ αρκετά χρήματα για να πραγματοποιήσει το όνειρό της.
Πρόσεξα πως φορούσε στο λαιμό της μια χρυσή αλυσίδα με το άστρο του Δαβίδ και πρόσθεσα ότι στην επιστροφή μας από το Ισραήλ, ταξιδέψαμε στην Αυστρία και σταματήσαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν. Η Έρικα είπε πως εκείνη είχε φτάσει κάποτε μέχρι την πύλη του Νταχάου, αλλά δεν βρήκε το κουράγιο να μπει μέσα.
Κι έπειτα μου είπε την ιστορία της…”

(Από τον πρόλογο της συγγραφέως)

Collage 20250127 184427

Η απάντηση των παιδιών στην ερώτηση, τι θα έπαιρναν μαζί τους αν ξαφνικά τους ζητούσε κάποιος να φύγουν από το σπίτι τους.