Μιλήσαμε για το έθιμο της κυρά Σαρακοστής

Καλές Αποκριές και καλή Σαρακοστή και από μας

Ήταν η τελευταία Κυριακή της αποκριάς στη Βενετία. Η πλατεία είχε γεμίσει με μασκαράδες. Ο Αρλεκίνος το μικρό αγόρι τους έβλεπε από το παράθυρο. Το μόνο που είχε ήταν ένα τρύπιο παντελόνι,δεν είχε αποκριάτικη στολή. Όμως η μαμά του είχε μπόλικη… φαντασία.

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα κάμπο μακρινό φύτρωσε ένα παράξενο λουλούδι. Πολύχρωμο, διαφορετικό, μοναδικό.Τα αλλά λουλούδια το έβγαλαν Αρλεκίνο γιατί θύμιζε… καρναβάλι.Ο Αρλεκίνος ήταν ολομόναχος αλλά δεν κράτησε πολύ αυτό γιατί τα αστέρια……

Μαθαίνω την όμορφη ιστορία της απελευθέρωσης της πόλης μας. Για τον Νικολάκη Εφέντη και το άδοξο τέλος του.

Ένας κλόουν φτερνίζεται και χάνει τη μύτη του! Αρχίζει να τη ψάχνει. Δεν είναι στη ντουλάπα. Δεν είναι στις τσέπες, ούτε στα παπούτσια του. Πού ακούστηκε κλόουν χωρίς μύτη! Συμφορά! “Σταμάτα τις κλάψες και σκέψου τι θα κάνεις”, τον παροτρύνει μια παράξενη φωνή. Αρχίζει να ψάχνει παντού πια. Στο καρουζέλ, στο δωμάτιο του τρόμου, στους ακροβάτες, στους μαγικούς καθρέφτες. Όλοι , γνωρίζοντας τι πλακατζής είναι ο κλόουν, αποφεύγουν να του δώσουν λύση, καμιά φάρσα από τις πιο καλές του θα είναι, σκέφτονται. Μα ο κλόουν είναι απογοητευμένος. Και τότε η παράξενη φωνή τον οδηγεί να ψάξει στο μοναδικό μέρος που δεν έψαξε: στη σκηνή! Κι εκεί… όχι μόνο θα βρει τη μύτη του αλλά θα λάβει χώρα και το πιο τέλειο, το πιο ξεκαρδιστικό νούμερό του.

Δυο αμάξια αποκτούν χαρακτήρα και τρέφουν συναισθήματα το ένα για το άλλο. Είναι ο Πρίγκιπας και η Πριγκιπέσα , ζουν το δικό τους παραμύθι και τ’ όνειρό τους είναι να ζήσουν μαζί σ’ έναν πύργο. Μια ιστορία αγάπης που θυμίζει τους στίχους του τραγουδιού «Πριγκιππέσα» του Σωκράτη Μάλαμα. Όμως οι υποσχέσεις δεν κρατάνε πάντα και η ζωή είναι απρόβλεπτη. Πρώτη πουλήθηκε η Πριγκιπέσα και ο Πρίγκιπας της ήταν απαρηγόρητος. Ξαφνικά τα δυο αμάξια αποκτούν σχεδόν ανθρώπινη υπόσταση και ξεχειλίζουν από συναισθήματα αγάπης. Είναι η στιγμή του αποχωρισμού που μοιάζει να είναι το τέλος της ιστορίας τους. Τα χρόνια θα περάσουν και θα έρθει η ώρα για την τελευταία βόλτα του Πρίγκιπα. Γιατί και τα αυτοκίνητα γερνάνε και κάποια στιγμή πάνε για απόσυρση, στοιβαγμένα σε μια μάντρα. Και μαντέψτε ποιά θα βρει εκεί …. Όπως  στις παλιές ελληνικές ταινίες ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ποιο είναι το λάθος; Ένα κεφάλι έχει ένα κανονικό μάτι και μια γερή πιτσιλιά σαν πειρατική καλύπτρα. Το ένα λάθος φέρνει το άλλο, αλλάζει το άλλο μάτι, γίνεται λάθος κι αυτό, ζωγραφίζονται γυαλιά, τίποτα. Ύστερα έρχεται ένα μακρύς λαιμός κι ένας αγκώνας και τα λάθη το παρακάνουν. Αλήθεια… τι μπορεί να συμβεί όταν το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο; Νεύρα; Θυμός; Σκίσιμο της σελίδας που γέμισε λάθη; Ή ένας θρίαμβος της φαντασίας;
Και αμέσως απαντώ: το τελευταίο! Μην διορθώσετε ποτέ ζωγραφιά…..όλα είναι σωστά.