Ο σκαντζόχοιρος και η χελώνα έχουν γίνει πια κολλητοί φίλοι, αλλά δυστυχώς δεν επιτρέπεται να αγκαλιαστούν και το γεγονός αυτό όπως είναι φυσικό τους δημιουργεί θλίψη. Η σοφή κουκουβάγια, λοιπόν, παρεμβαίνει θυμίζοντάς τους ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να δείξει κανείς στον άλλον ότι νοιάζεται. Τα δύο συμπαθητικά ζώα ανακαλύπτουν σιγά σιγά πολλούς διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας και συναισθηματικής επαφής χωρίς να αγγίζονται και διατηρώντας τις απαιτούμενες αποστάσεις. Χαιρετιούνται, κάνουν αστείες γκριμάτσες, χορεύουν και στέλνουν ο ένας στον άλλον φιλιά δείχνοντας την αγάπη τους.

Μια μέρα ένα κίτρινο φύλλο έφυγε από το δέντρο του και άρχισε σιγά σιγά να πέφτει στη γη. Ένιωθε σα να πετάει. Καθώς έπεφτε, συνάντησε το σπουργίτι που έβλεπε όλη του τη ζωή στο από κάτω κλαδί. Το χαιρέτησε. Αλλά το σπουργίτι δεν θυμόταν να έχει ξαναδεί το φύλλο .Συνάντησε ένα μυρμηγκάκι που χαιρέτησε το φύλλο. Μα το φύλλο δεν θυμόταν να έχει ξαναδεί το μυρμηγκάκι κι ας περπατούσε όλη του τη ζωή πάνω του. Συνάντησε την σκοτεινή τρύπα στον κορμό του δέντρου του, συνάντησε άλλα κίτρινα φύλλα όταν ακούμπησε σχεδόν πάνω στο χώμα. Το Κίτρινο Φύλλο δεν είναι μια απλή συμβολική ιστορία που θα συγκινήσει κάθε αναγνώστη. Είναι η επιτομή της ζωής όλων των έμβιων και μη όντων, φυλαγμένη μέσα σε λίγες λέξεις και εικόνες, προσεκτικά συνταιριασμένες.

Στον Λέοντα αρέσει να είναι διαφορετικός. Είναι ένα λιοντάρι που του αρέσει να ονειροπολεί, να σκέφτεται να γράφει ποιήματα. Είναι ένα λιοντάρι ποιητής, με αισθήματα ευγενικά, που δεν διστάζει να κάνει φίλη… μια πάπια! Και βασικά που ξανακούστηκε αυτό; Η πάπια παραδοσιακά είναι η τροφή ενός λιονταριού και φίλος του ποτέ. Κι όμως… Ο Λέων βρίσκει τον πιο υπέροχο τρόπο να αλλάξει τον κόσμο και τα «ΠΡΈΠΕΙ» του, να υπερβεί τα αναμενόμενα.
Ένα υπέροχο βιβλίο, ύμνος στην αναγκαιότητα της διαφορετικότητας και του σεβασμού στον άλλο και τον ίδιο τον εαυτό μας