Μια ευρηματική, αλληγορική ιστορία για τους φόβους, τις ανασφάλειες, πίσω από τους οποίους οχυρώνουμε την ζωή μας. Το πουλόβερ ξηλώνεται σταδιακά και από τις κλωστές του δημιουργούνται νέα, όμορφα, μικρότερα, χρήσιμα για άλλους, πράγματα που ομορφαίνουν τον κόσμο γύρω, ενώ παράλληλα αλαφρώνουν εκείνον που βολικά το φορούσε τόσο καιρό. Να αφήνεις όσους σ’ αγαπούν κι αγαπάς να σου ξηλώνουν εκείνα που σε βαραίνουν, εκείνα που σε κρατούν έξω και πίσω από ό,τι δεν θες.