Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Παπαγιάννη έχει ιδρύσει και κοσμήσει ο Γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης. Φιλοξενείται σ’ ένα ωραιότατο κτίριο που παλαιότερα ήταν σχολείο και κτίστηκε από σπουδαίους Ηπειρώτες μαστόρους με χρήματα του ευεργέτη Νικολάου Μαντελόπουλου, που ήταν κι αυτός από το χωριό Ελληνικό. Τα εκθέματα του Μουσείου μιλούν για την ιστορία της Ηπείρου. Υπάρχουν ανά αίθουσα αφιερώματα για το ψωμί, τον ξενιτεμένο και τον Ευεργέτη, τον πνευματικό άνθρωπο, το σχολείο και τα γράμματα, για τους φημισμένους Ηπειρώτες χτίστες και μαστόρους, για τον κτηνοτρόφο και τον γεωργό, τον ξωμάχο του χωριού Στο Μουσείο εκτίθενται πορτρέτα σημαντικών ανθρώπων, αλλά και πολλών απλών λαϊκών ανθρώπων
Iδιαίτερα συγκινητική είναι η τάξη με τους μαθητές, τα παλαιά θρανία, το δάσκαλο και τους θεατές.
Μα πόσο τυχεροί είμασταν σήμερα ο ίδιος ο κύριος Παπαγιάννης ήταν εκεί και έπαιξε μαζί μας

“Ένα σωρό πράγματα” δύο καρακάξες γεννούν τέσσερα αβγά και αποφασίζουν ότι τα μωρά τους αξίζουν τα καλύτερα. Έτσι, επιδίδονται σε ένα ….κυνήγι για τη συγκέντρωση όλων των πραγμάτων που “χρειάζονται”: από καλτσάκια και παιχνίδια μέχρι καρότσι και ποδήλατα! Μόνο που η υπερκαταναλωτική τους διάθεση θα αποδειχθεί μάλλον επικίνδυνη για τη φωλιά τους και τα μικρά τους αβγουλάκια, όταν αποφασίσουν ότι χρειάζονται ένα αυτοκίνητο… Τότε το δέντρο σπάει και……που είναι τα αυγά;;;;;;;;;;

Ο περιορισμός του πλαστικού μιας χρήσης είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολεί όλους μας ενώ παράλληλα μπορούμε όλοι να θέσουμε αυτό το στόχο στην καθημερινότητα μας και να περιορίσουμε τα πλαστικά απόβλητα που οδηγούν στην μόλυνση του περιβάλλοντος και δημιουργούν τεράστια προβλήματα στις θάλασσές αλλά και στους φιλοξενούμενους τους.ο Κος Χταπόδης κάνει μάθημα στα ψαράκια όταν δέχονται μια επίθεση απο καλαμάκια που πετούν οι άνθρωπο… Ετσι αποφασίζουν όλοι μαζι να βρουν τους ανθρώπους ή μάλλον καλύτερα τα παιδιά ώστε να βρουν όλοι μαζί μια λύση
Στο δρόμο τους θα συναντήσουν και άλλα ζώα του θαλάσιου κόσμου που ταλαιπωρούνται απο την απερισκεψία των ανθρώπων που πετουν άνα σωρό πλαστικά αντικείμενα στη θάλασσα όπως μπατονέτες -πλαστικά μπουκάλια και ποτήρια αλλά και πλαστικές σακούλες. Τα ζώα της θάλασσας θα καταφέρουν να βρουν 2 παιδιά και να τα βοηθήσουν …..

Ο φωτογράφος Justin Hofman απαθανάτισε τη στιγμή που ένας μικρός ιππόκαμπος πιάστηκε από μια μπατονέτα για να γλιτώσει από τα ρεύματα της θάλασσας. Όταν δημιουργούνται ρεύματα στη θάλασσα, οι ιππόκαμποι επειδή είναι πολύ ελαφριοί, πιάνονται με την ουρά τους από πράγματα που επιπλέουν στη θάλασσα για επιβιώσουν, όπως για παράδειγμα, τα φύκια. Θεατής αυτού του περιστατικού ήταν ο φωτογράφος Hofman σε έναν ύφαλο κοντά στο νησί Sumbawa στην Ινδονησία. Ο ιππόκαμπος πηδούσε από το ένα φύκι στο άλλο μέχρι που η παλίρροια έφερε σκουπίδια προς την επιφάνεια. Κυρίως πλαστικά αντικείμενα. Ο ιππόκαμπος άφησε το φύκι και πιάστηκε από μία μπατονέτα

Το σήμα της ανακύκλωσης με το δικό μας τρόπο

Εικόνες που μας προβλημάτισαν

Οι Πιγκουίνοι ήταν όλοι μαζί. Αλλά ξαφνικά… κρακ! Ένα κομμάτι πάγου έσπασε. Ο μικρός πιγκουίνος αρχίζει να απομακρύνεται από τους υπόλοιπους.  Τώρα τι θα κάνει. Το κομμάτι πάγου πάνω στο οποίο στέκεται αρχίζει να ταξιδεύει.  Ένα σπήλαιο στον νότιο πόλο που λούζεται από το μαγικό Νότιο Σέλας. Προχωρά. Μπροστά του βλέπει το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή  στη Βραζιλία Το ταξίδι συνεχίζεται. Βλέπουμε γόνδολα και έναν χαρακτηριστικό Βενετσιάνο γονδολιέρη και την πλατεία του Αγίου Μάρκου. Συνεχίζει. Φτάνει στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου με ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Συνεχίζει.  Βλέπει την Όπερα του Σίδνεϊ στην Αυστραλία και τα ιστιοπλοϊκά να ανεμίζουν στα ανοιχτά. Ο πάγος του έχει μικρύνει πολύ μετά από τόση ώρα. Φτάνει σε κάποιο νησί κάπου στις Φιλιππίνες με τον πάγο να γίνεται μικρή μπάλας. Συναντά ένα αγόρι. Τι θα συμβεί τελικά και ο μικρός πιγκουίνος θα επιστρέψει στους δικούς του πιγκουίνους;

Tον ονόμασαν “Happy Feet” και έγινε διάσημος. Είναι ο πιγκουίνος που βρέθηκε σε παραλία της Νέας Ζηλανδίας όταν έχασε τον δρόμο του για την Ανταρκτική.
Ο νεαρός αυτοκρατορικός πιγκουίνος που είχε βρεθεί σε παραλία της Νέας Ζηλανδίας, 4.000 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο του, μπέρδεψε το χιόνι με την άμμο και βρέθηκε με τρία κιλά από δαύτη στο στομάχι του! Ο μικρός πιγκουίνος όμως έγινε ο αγαπημένος της παραλίας, ενώ κτηνίατροι και φιλοζωικές έσπευσαν να τον φροντίσουν. Τον φρόντισαν λοιπόν, τον τάισαν ψάρια και τον ετοίμασαν για το ταξίδι της επιστροφής σε κλουβί, το οποίο του επέτρεπε να κάνει ένα ευχάριστο ταξίδι, στο ερευνητικό πλοίο Tangaroa.
Όταν το πλοίο Tangaroa έφτασε κοντά στο νησί Campel, 700 χιλιόμετρα νότια της Νότιας Νήσου της Νέας Ζηλανδίας, σε μια περιοχή όπου βρίσκονταν και άλλοι πιγκουίνοι σαν αυτόν, τον ελευθέρωσαν. Πριν το κάνουν αυτό, του κόλλησαν στα φτερά έναν αναμεταδότη GPS για να τον εντοπίζουν, έτσι ώστε να δουν αν τελικά έφτασε στο προορισμό του.
Επειτα, στα μισά περίπου της απόστασης μέχρι τον προορισμό του, ο αναμεταδότης σίγησε. Τι έγινε ο πιγκουίνος, κανείς δεν θα μάθει. Οι ειδικοί έδωσαν μερικά πιθανά σενάρια, όπως το ότι ο αναμεταδότης ξεκόλλησε από το ζώο, είτε ότι οι δορυφόροι δεν “έπιασαν” το σήμα, είτε ότι δυστυχώς έγινε… μεζές στα δόντια κάποιου καρχαρία…Λένε ότι ο πιγκουίνος βρέθηκε εκεί προς αναζήτηση τροφής .Οι πιγκουίνοι εξαρτώνται από τον θαλάσσιο πάγο για την κύρια πηγή τροφής τους, το κριλ. Όμως, τμήματα της Ανταρκτικής και του Νότιου Ωκεανού θερμαίνονται γρήγορα, γεγονός που επηρεάζει ορισμένες από τις περιοχές όπου οι πιγκουίνοι βρίσκουν την τροφή τους, ενώ η υπεραλίευση κριλ μειώνει σημαντικά μία από τις κύριες πηγές τροφής τους.