Δημοσιευμένο από την/τον Χριστ. Βασιλείου στις Αύγουστος 12, 2009
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…
Μια φέτα καρπούζι στο χέρι,
μια φέτα φεγγάρι στη θάλασσα.
κι ένας ήλιος Παντοκράτορας πάνω από τους τρούλους των μοναστηριών
να κλείνει το μάτι στον Απόλλωνα που κάθεται νωχελικά
πάνω από αρχαίους ναούς.
Πεύκο, ελιά, θυμάρι, αμπέλια, νυχτολούλουδο
και πού και πού ηρωικό και πένθιμο το κυπαρίσσι….
Τη νύχτα πεφτάστερα ( πάλι δεν πρόλαβα την ευχή ) υπό τον ήχο του τριζονιού.
Γέλια παιδιών , το μπαλάκι στη ρακέτα, τα πούλια στο τάβλι, τσούγκρισμα ποτηριών….
πολιτική, ποδόσφαιρο, καπνοαπαγόρευση, πανδημία…
Άνεμος – μελτέμι που κυματίζει αγέρωχα στα μαλλιά
Σε μαστιγώνει αλύπητα
Σ΄αυτόν τον τόπο ο Χρόνος αυλακώνει το χώμα και το πρόσωπο
το βράχο και την ξερολιθιά και τον ασβέστη…
Πόσο λευκό θα χύνεται στη θάλασσα;
πόσο λευκό θα χύνεται στα μαλλιά σου, που μέχρι χτες ο άνεμος τα μαστίγωνε;
Ο Χρόνος, ο γερο-Κρόνος που καταπίνει τα παιδιά του.
Μα , ευτυχώς , πάντα υπάρχει μια Ρέα που ένα παιδί της θα το σώσει,
για να το θρέψουν με το κέρας της Αμάλθειας ( και της αμάθειας ) οι Κούρητες.
Ναι μόνο η άγνοια νικά τον Κρόνο και το Χρόνο.
Αυτή η εποχή ταιριάζει στην πατρίδα μου. Μόνο το καλοκαίρι ζει αυτή η χώρα.
Οι άλλες εποχές δε φτιάχτηκαν για μας…
Η σοβαροφάνεια του Χειμώνα κι η κατάθλιψη του φθινοπώρου ας πάνε αλλού…
Εμείς αντέχουμε ακόμη το φως και τις αλήθειες του.
Οι θολές, συννεφιασμένες καταστάσεις είναι γι’αλλού.
Εμείς μπορούμε ακόμη να δούμε την αλήθεια κατάματα.
Αυτό είναι το ελληνικό καλοκαίρι
( Την πλαστική σακούλα και τ’ αποτσίγαρα δε θα τα βρεις,
αν δεν τα αφήσεις εσύ στην παραλία)
ΑΠΟ: ΧΡΙΣΤ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ https://blogs.sch.gr/vasilleiou/ (BLOG: Μίμησις πράξεως σπουδαίας κι ατελούς…)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.