ΠΕΝΗΝΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Η Λέσβος είναι ελληνικό νησί στο Βορειοανατολικό Αιγαίο. Είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας μετά την Κρήτη και την Εύβοια, με έκταση 1.636 τ.χλμ. και ακτογραμμή 459 χλμ. Έχει πληθυσμό 83.068 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2021. Διοικητικά ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Λέσβου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Βρίσκεται απέναντι από τις τουρκικές ακτές. Είναι εύφορο νησί, κατάφυτο από πευκώνες και ελαιώνες, με έντονες εναλλαγές των τοπίων. Περίπου 11.000.000 ελαιόδενδρα φύονται στη Λέσβο, δημιουργώντας έναν συνεχή, μεγάλο ελαιώνα. Έχει δύο κόλπους από τους οποίους ο μεγαλύτερος είναι ο κόλπος της Καλλονής, φημισμένος για τη σαρδέλα της, και ο μικρότερος είναι ο κόλπος της Γέρας.

Η Μυτιλήνη είναι πόλη κτισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο της νήσου Λέσβου Είναι πρωτεύουσα του νησιού, και του νομού της Λέσβου έδρα του Δήμου Μυτιλήνης και της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, διοικητικό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο με πληθυσμό 32.740 κατοίκους.

Η έκταση της πόλης της Μυτιλήνης είναι σχετικά μεγάλη, αλλά δυσανάλογη ως προς τον πληθυσμό της. Ο σχετικά μικρός πληθυσμός (32.740 κάτοικοι) ως προς την έκταση της οφείλεται στο ότι μόνο το νότιο και το νοτιοδυτικό τμήμα της πόλης έχουν υποστεί τον οικοδομικό οργασμό των δεκαετιών του 80′ και του 90′ της πυκνής δόμησης – κατασκευής πολυκατοικιών άρα και τη συγκέντρωση της πλειοψηφίας του πληθυσμού εκεί, δηλαδή στο 35-40% μόνο όλης της έκτασης της πόλης.

Η υπόλοιπη μεγαλύτερη πιο αραιοκατοικημένη έκταση της Μυτιλήνης αντιπροσωπεύεται σχεδόν ακόμη από χαμηλά, παλαιά κυρίως κτήρια, μεταξύ των οποίων πολλά διατηρητέα νεοκλασικά (αρχοντικά) και κάποια δυτικής ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής κτήρια, από τα οποία ξεχωρίζουν ο Ι.Ν. Αγίου Θεραπόντα , έργο του Αργυρίου Αδαλή, αναγεννησιακού ρυθμού με το μεγαλοπρεπή μπαρόκ τρούλο του να δεσπόζει στο λιμάνι της πόλης, το καμπαναριό της μητροπόλεως που είναι νεογοτθικού ρυθμού, το οποίο είναι και το μοναδικό στην Ελλάδα αυτού του ρυθμού, το όμορφο νεο-μπαρόκ 4όροφο κτήριο στην Πλατεία Σαπφούς στην προκυμαία και αρκετά αρχοντικά σε όλη την επικράτεια της πόλης, από τα οποία ξεχωρίζουν αυτά της περιοχής Σουράδα στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης στο δρόμο προς αεροδρόμιο, τα οποία χτίστηκαν από Έλληνες στα τέλη του 19ου αι. και αρχές του 20ού αι. που ζούσαν στο εξωτερικό. Κι έτσι τα κτήρια αυτά φέρουν πάνω τους πολλά δυτικοευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως μπαρόκ, νεογοτθικά, μπελ επόκ , αναγεννησιακά, νεοκλασικά και πολλές φορές αναμεμιγμένα μεταξύ τους συμπληρώνουν μια όμορφη, παράξενη αρχιτεκτονική εικόνα για την πόλη αλλά και για το νησί. Χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα της περιοχής είναι ο αρκετά γνωστός “Πύργος Μυτιλήνης ” μπελ επόκ ρυθμού, που λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα ως πολυτελής ξενώνας. Υπάρχει επίσης ιερός ναός στο νησί της Λέσβου, που τιμά τον Άγιο Συμεών τον νέο στυλίτη τoν Λέσβιο. Η εκκλησία ονομάζεται Άγιος Συμεών  Μυτιλήνης και βρίσκεται κοντά στην παλιά αγορά. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή  εγκαταστάθηκαν στον συνοικισμό της Επάνω Σκάλας πολλές οικογένειες Ελλήνων Μικρασιατών. Εκεί βρίσκεται και το ιστορικό Μνημείο της Μικρασιάτισσας Μάνας.

Η Άνδρος είναι νήσος στο Αιγαίο πέλαγος, νοτιοανατολικά της Εύβοιας. Είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων και το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, μετά τη Νάξο. Εκτείνεται από βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, καταλαμβάνοντας έκταση 381 τ. χλμ. Έχει πληθυσμό 9.170 κατοίκων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Άνδρος ή Χώρα, ενώ το λιμάνι του είναι το Γαύριο.

Η Άνδρος συνδέεται με την ηπειρωτική Ελλάδα ακτοπλοϊκώς μέσω της Ραφήνας, απέχοντας από το λιμάνι 36 ναυτικά μίλια.

Η Κέα ή Τζια είναι ένα κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Είναι το πιο κοντινό κατοικήσιμο κυκλαδονήσι στην Αττική. Είναι το 6ο σε έκταση και το 10ο σε πληθυσμό νησί των Κυκλάδων.

Η Κέα είναι το δυτικότερο κατοικήσιμο νησί των Κυκλάδων και η επιφάνειά της εκτιμάται στα 131,693 τ.χλμ. ενώ έχει μήκος ακτών 88 χιλιόμετρα. Το ψηλότερο βουνό είναι ο Προφήτης Ηλίας με υψόμετρο 568 μέτρα. Επίσης στο νησί υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια (όρμοι) της Μεσογείου, ο κόλπος του Αγίου Νικολάου.

Οι Παξοί και οι Αντίπαξοι είναι νησιά των Επτανήσων, στο Ιόνιο Πέλαγος. Βρίσκονται 7 μίλια νότια της Κέρκυρας, σε απόσταση 8 μιλίων από τις Ηπειρωτικές ακτές και διοικητικά ανήκουν στο Νομό Κέρκυρας. Πρωτεύουσα των Παξών είναι ο γραφικός Γάιος ο οποίος προστατεύεται φυσικά από δύο νησάκια, την Παναγιά και τον Άγιο Νικόλαο. Άλλοι οικισμοί των Παξών είναι η Λάκκα και ο Λογγός. Ο πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2021[1] είναι 2.419 κάτοικοι και η έκτασή του 25,322 τ.χλμ.
Σύμβολο του Δήμου Παξών είναι μια τρίαινα δεξιά και αριστερά από την οποία στέκονται από ένα δελφίνι, μια αναφορά στο μύθο του διαχωρισμού των Παξών από την Κέρκυρα από τον Ποσειδώνα με την τρίαινά του.

Παξινός ήρωας είναι ο Γιώργος Ανεμογιάννης, μπουρλοτιέρης και πυρπολητής που έπεσε μαρτυρικά κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1821, σε ηλικία 23 χρόνων στη Ναύπακτο.

Η Κάσος είναι ελληνικό νησί του νότιου Αιγαίου και το νοτιότερο από τα Δωδεκάνησα. Βρίσκεται ανάμεσα στην Κρήτη και στην Κάρπαθο. Έχει σχήμα περίπου ρομβοειδές επίμηκες με μέγιστο μήκος από το Ακρωτήρι Αυλάκι μέχρι το Ακρωτήρι Ακτίνα 19,8 χλμ. και μέγιστο πλάτος (στο μέσον σχεδόν της νήσου) 7,7 χλμ. Η έκταση της φθάνει τα 66,4 τ.χλμ. και έχει μήκος ακτών 59 χλμ. Το νησί βρέχεται ολόγυρα από το Καρπάθιο Πέλαγος.

Η πρωτεύουσα του νησιού είναι το Φρυ ενώ τα υπόλοιπα χωριά είναι η Αγία Μαρίνα, το Αρβανιτοχώρι, ο Εμπορειός, η Παναγία, και το Πόλι. Υψηλότερες κορυφές των βουνών της είναι ο Πρίωνας (601 μ.), ο Περίολας (504 μ.) και ο Κόρακας (494 μ.) και ακολουθούν το Σύσφι, οι Τρούλλες, τα Δώματα, ο Άη Γιώργης και η Μυρτώ.

Η Σίφνος ανήκει στις δυτικές Κυκλάδες. Απέχει περίπου 130 χιλιόμετρα ή 80 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά. Είναι ένα νησί με πλούσια φυσική ομορφιά και αρκετά πλούσια βλάστηση, σε σχέση με άλλα Κυκλαδονήσια. Διαθέτει παραλίες και κολπίσκους για όλα τα γούστα, με χρυσαφένια αμμουδιά, βότσαλα αλλά και βραχώδεις ακτές. Κάποιες από τις παραλίες της είναι ο Πλατύς Γιαλός, οι Καμάρες, το Βαθύ, ο Φάρος, η Χρυσοπηγή κ.α.Που περιμένουν τους επισκέπτες της Σίφνου να τις επισκεφθούν. Το πιο ψηλό σημείο στη Σίφνο είναι το βουνό Προφήτης Ηλίας με υψόμετρο 680μ

Έχει αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια, κατάλευκους παραδοσιακούς οικισμούς αλλά και πολλά τοπικά έθιμα, καθιστώντας το νησί έναν ιδανικό τόπο παραθερισμού. Η πολιτιστική δραστηριότητα της Σίφνου είναι έντονη και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, πραγματοποιούνται πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις (συναυλίες, εκθέσεις, κ.α.) Συνέχεια →

ΠΟΡΟΣ

Ο Πόρος είναι νησί του Σαρωνικού Κόλπου. Η αρχαία ονομασία του ήταν Καλαυρία. Έχει 3.993 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 που αποτελούν ομώνυμο δήμο. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την ακτή Πελοποννήσου και το απέναντι χωριό Γαλατάς της Τροιζηνίας. Είναι γνωστός, μεταξύ άλλων, για το σπουδαίο λεμονοδάσος που βρίσκεται στην παραπάνω ακτή, ενώ είναι δημοφιλής σαν τόπος μικρών αποδράσεων από την Αθήνα.

Πρώτοι κάτοικοι της Κύθνου στα αρχαία χρόνια αναφέρονται οι Δρύοπες, μυθικός βασιλιάς των οποίων αναφέρεται ο Κύθνος (γιος του θεού Απόλλωνα) εξ ου και το όνομα της νήσου, Ακόμα ήταν γνωστή ως Δρυοπίς ή Οφιούσα.

Κατά τον Μεσαίωνα λεγόταν Θήραμνα (όπως ο Δανιήλ ο Θηράμνιος 1661), ενώ ο Νείλος Δοξαπατρής από το 1143 την αναφέρει με το όνομα Θερμιά, από τις θερμές πηγές που υφίστανται. Αργότερα οι Τούρκοι την αποκαλούσαν «Χαμάμ αντασί» (=νήσος Λουτρά). Και τέλος οι Ιταλοί την αποκαλούσαν «Φέρμινα».

Στους αρχαίους χρόνους στην Κύθνο είχε ιδρυθεί μια ακμάζουσα ιωνική αποικία. Οι αρχαίοι Κύθνιοι ασχολούνταν και με τη ναυτιλία και στους Περσικούς πολέμους συμμετείχαν με μία τριήρη και μία πεντηκόντορο. Η αρχαία πολιτεία της Κύθνου φημιζόταν για την ευνομία της όπου και για το λόγο αυτό ο Αριστοτέλης αφιερώνει ειδική μελέτη για την Κύθνο στο έργο του «Περί Κυθνίων Πολιτείας», έργο που δεν διασώθηκε. Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων, η Κύθνος συμμετείχε στην Αθηναϊκή Συμμαχία, ενώ αργότερα πέρασε στον έλεγχο των Μακεδόνων, οι οποίοι είχαν εγκαταστήσει φρουρά στο νησί.

Επί ρωμαιοκρατίας η Κύθνος αποτέλεσε τόπο εξορίας σημαινόντων προσώπων. Επιπλέον κατά την αρχαιότητα στο νησί λειτουργούσαν αρκετοί ναοί, οι οποίοι είχαν ως επακόλουθο την προσέλευση στην Κύθνο επισκεπτών από διάφορες περιοχές (όπως π.χ. η Αίγυπτος, η Μικρά Ασία, η Ιταλία κ.ά.). Επίσης στην Κύθνο της αρχαιότητας γεννήθηκαν οι ζωγράφοι Τιμάνθης και Κυδίας.