Κτίστηκε το 1875 με δωρεά 1500 χρυσών λιρών του ευεργέτη Δωρόθεου Σχολάριου. Λειτούργησε αρχικά σαν ιερατική σχολή, ενώ από το 1897 σαν σχολείο.

Το κτήριο έχει κάτοψη σχήματος “Π” και είναι διώροφο. Περιλαμβάνει πέντε αίθουσες στον πάνω όροφο και βοηθητικούς χώρους στο ημιυπόγειο. Η Σχολή αποτελεί ένα από τα πρωιμότερα δείγματα νεοκλασικών επιρροών στην αρχιτεκτονική των θεσσαλικών εκπαιδευτηρίων. Χαρακτηριστικά στοιχεία στις όψεις του κτηρίου είναι τα ορθογώνια παράθυρα με σιδεριές και λίθινες κορνίζες, το δισκελές κλιμακοστάσιο και η πλούσια διακοσμημένη κύρια είσοδος. Το 1991 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο (Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/623/13205/18-3-1991 – ΦΕΚ 233/Β/18-4-1991). Σήμερα στεγάζει τη Φιλαρμονική του Δήμου Τρικκαίων, καθώς και Συλλογική πινάκων.

Πληροφορίες στο 2431353567 και στο 24310 74435

Ο Δωρόθεος Σχολάριος

Γεννήθηκε το 1812 στην κωμόπολη Βενδίστα (σημ. Αμάραντος) της επαρχίας Καλαμπάκας.

Σπούδασε στην Χάλκη Θεολογική Σχολή και διορίστηκε διευθυντής της Μεγάλης Σχολής του Γένους το 1852. Εξελέγει Μητροπολίτης Σωζοαγαθουπόλεως το ίδιο έτος, και Μητροπολίτης Δημητριάδος το 1856.

Το 1875 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με την συγγραφή εκκλησιαστικών γραφών. Αρρώστησε σε μεγάλη ηλικία και απεβίωσε επί του ατμόπλοιου «Ομόνοια» στις 29 Ιουνίου 1888.

Στην μακροσκελή διαθήκη του κατέστησε γενικό κληρονόμο του το Εθνικό Πανεπιστήμιο.