Υπάρχει μια παρανόηση ως προς την τεχνική του αυτοσχεδιασμού που χρησιμοποιούσαν οι ηθοποιοί της Commedia dell’Arte, και είναι μια παρανόηση που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και στις μέρες μας σε σχέση με τους ηθοποιούς που δουλεύουν με τη μέθοδο του αυτοσχεδιασμού. Στην πραγματικότητα, η σπουδαία τεχνική του αυτοσχεδιασμού ήταν το αποτέλεσμα βαθιάς γνώσης της σκηνικής πράξης ύστερα από μακρόχρονη εμπειρία και εξάσκηση. Συγκεκριμένα, ο κάθε ηθοποιός διήγαγε μια μακρόχρονη μαθητεία επάνω στη σκηνή σε συμπληρωματικούς ρόλους (κομπάρσος, χορευτής) προτού καταλήξει στο ρόλο εκείνο που θα ενσάρκωνε για το υπόλοιπο της ζωής του. Γιατί ο κάθε ηθοποιός εξειδικευόταν στην ενσάρκωση ενός συγκεκριμένου ρόλου, γεγονός που δημιουργούσε ένα είδος ταύτισης του ηθοποιού με το ρόλο, με αποτέλεσμα να διατηρούν συχνά οι ηθοποιοί την αμφίεση του ρόλου τους στην καθημερινή τους ζωή και αρκετές φορές να απαρνιούνται και το ίδιο τους το όνομα.

Οι ρόλοι ήταν φτιαγμένοι έτσι ώστε να προσαρμόζονται σε διάφορες ιστορίες και πλοκές.        Τα εξωτερικά και βασικά χαρακτηριστικά των ρόλων, όπως το όνομα, η ενδυμασία, το πρότυπο της γλωσσικής και υφολογικής έκφρασης, ήταν καθορισμένα, ο κάθε ηθοποιός ωστόσο πρόσθετε το προσωπικό του στοιχείο, σύμφωνα με το ταλέντο του. Οι ηθοποιοί όφειλαν να αποστηθίζουν κείμενα, lazzi (ελαφριές κωμικές νύξεις), burle (ολόκληρα κωμικά σκετσάκια) καθώς και διαλόγους που προέκυπταν από πειραματισμούς στις δοκιμές τους. Χρησιμοποιούσαν τα παραπάνω με μια σχετική ελευθερία, για την ομαλή διεξαγωγή της παράστασης όμως, δεν επιτρεπόταν να ξεφεύγουν από το “σενάριο” το οποίο έθετε τα όρια. Η δουλειά του ηθοποιού, λοιπόν, δεν ήταν καθόλου απελευθερωμένη εκφραστικά και αυθόρμητη, αντιθέτως επιζητούσε την απόλυτη κυριαρχία επί του ρόλου, την εξαιρετική αίσθηση του ρυθμού, την ετοιμότητα, την ευστροφία και την ασφαλή ευκινησία που εγγυούνταν την τέλεια λειτουργία του συλλογικού παιχνιδιού. Πράγματι, όλες οι ενδείξεις συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι οι ηθοποιοί της Commedia dell’Arte ήταν ασυναγώνιστοι στο επάγγελμά τους, συνδυάζοντας τις αρετές του χορευτή, του τραγουδιστή, του μίμου, του ακροβάτη, του κωμικού, και παρουσιάζοντας μια απίστευτη πνευματική και σωματική ευλυγισία.