Κάθε τραγούδι αφηγείται διαφορετική ιστορία

γράφει όμως δική του από τις επαναλαμβανόμενες στη ροή του χρόνου εκτελέσεις του. Συχνά συνδέεται άρρηκτα με μία από αυτές. Θύμηση και συναίσθημα ταυτίζουν τα τρία επικρατέστερα του διαγωνισμού με τη δωρική φωνή και συνταρακτική ερμηνεία της Σωτηρίας Μπέλλου.
Αναμένοντας την τελική έκβαση μεταξύ των «Δεν λες κουβέντα», «Με αεροπλάνα και βαπόρια», «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» ας μας επιτραπεί ένα νοσταλγικό, πλην όμως διαχρονικό, ταξίδι. Σημείο αναγνώρισης των τραγουδιών, που αντλούν το περιεχόμενό τους από τον ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό χώρο στη διάρκεια της ταραγμένης ιστορικής συγκυρίας, που οριοθετείται μεταξύ του εμφύλιου σπαραγμού και της έναρξης της μεταπολίτευσης, αποτελεί ο πρώτος στίχος.

Ο στιχουργικός ρυθμός τους

ακολουθεί τις μουσικές επιταγές και τους χορευτικούς αυτοσχεδιασμούς του ζεϊμπέκικου. Αν οι ομοιότητες εκκινούν από την καθιέρωση του τίτλου, διατρέχουν το περιεχόμενο και καταλήγουν σε κοινή ρυθμική μετουσίωση, δεν εκλείπουν αξιοπρόσεχτες αποκλίσεις. Μια σύντομη περιγραφή του περιεχομένου στο πλαίσιο συγκριτικής συνεξέτασης, βασιζόμενης

• στη δυναστική επιβολή της εξουσίας,
• στη δυνατότητα παρέμβασης του ατόμου,
• στο εύρος εκτύλιξης των αφηγούμενων,

θα καταστήσει εφικτή την ανάδυση διαφορών. Δομική ανάπτυξη και λεξικογραμματικά χαρακτηριστικά των στιχουργών θα αξιοποιηθούν στο βαθμό που φωτίζουν τη διερεύνηση.