Μια τέτοια μέρα βροχερή, σε μιαν άλλη χώρα μακρινή
-δεν έχω πάει αλλά έχω ακούσει πως υπάρχει-
τη Μπαλονοχώρα, πρόβλημα μεγάλο αυτή η μπόρα… Συνέχεια ανάγνωσης “Λόγια της βροχής…”
Οι ομοιότητές μας μάς φέρνουν πιο κοντά, αλλά είναι οι διαφορές μας που μας κάνουν υπέροχους…
Μια τέτοια μέρα βροχερή, σε μιαν άλλη χώρα μακρινή
-δεν έχω πάει αλλά έχω ακούσει πως υπάρχει-
τη Μπαλονοχώρα, πρόβλημα μεγάλο αυτή η μπόρα… Συνέχεια ανάγνωσης “Λόγια της βροχής…”
Στη σύγχρονη καθημερινότητα οι εικόνες λειτουργούν ως βασικοί φορείς πληροφοριών. Ο οπτικός γραμματισμός αφορά στις απαραίτητες εκείνες γνώσεις και δεξιότητες που καθιστούν το άτομο ικανό να ερμηνεύει τα μηνύματα που παράγουν οι εικόνες, αλλά και στο να δημιουργεί εικόνες που να παράγουν μηνύματα. Οι χάρτες στο σύνολό τους μεταφέρουν οπτική πληροφορία και αποτελούν αναπαραστάσεις του πραγματικού χώρου σε ένα συμβολικό επίπεδο. Η έννοια του χάρτη είναι γνωστή στα παιδιά τόσο από τα βιβλία, τα μετεωρολογικά δελτία, το σχολικό περιβάλλον, τις συσκευές πλοήγησης -GPS, την τηλεόραση, τα κινούμενα σχέδια και κυρίως, μέσα από παιγνιώδεις διαδικασίες με χάρτες κρυμμένου θησαυρού.
Καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει και οι δραστηριότητες σε εξωτερικό χώρο πληθαίνουν, με απλά υλικά δημιουργούμε ευκαιρίες για να περάσουμε ευχάριστο χρόνο με τα παιδιά, ενώ τα εισάγουμε αβίαστα και στον κόσμο της επιστήμης. Τα παιδιά γνωρίζουν από προηγούμενη εμπειρία τους τον τρόπο να δημιουργούν φούσκες (μικρές σφαίρες από αέρα -τις γνωστές σε όλους μας, μπουρμπουλήθρες) αρκεί να φυσήξουν αέρα με ένα καλαμάκι σε ένα υγρό στοιχείο (νερό, γάλα, χυμό) ή να ανακατέψουν στην μπανιέρα το νερό με το αφρόλουτρο. Συνέχεια ανάγνωσης “Σαπουνόφουσκες παντού…”
Το παιχνίδι με τις ζύμες βοηθά να αναπτυχθούν οι μύες των δακτύλων -με τη συμπίεση και το τέντωμα- ενώ αποτελεί και μια πολύτιμη αισθητηριακή εμπειρία.
Η λεπτή κινητικότητα σχετίζεται με την ικανότητα ελέγχου και ακρίβειας στους μικρότερους μύες του χεριού. Αποτελεί σημαντική δεξιότητα για ένα παιδί καθώς καταφέρνει να χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα τα χέρια του για να χειρίζεται μικρά αντικείμενα της καθημερινότητάς του αλλά και να εκτελεί με ακρίβεια δραστηριότητες που σχετίζονται με την αυτονομία του.
Η αλατοζύμη είναι ένα εύπλαστο υλικό που μοιάζει με την πλαστελίνη, ψήνεται στον φούρνο του σπιτιού και διατηρείται για χρόνια. Με το πλάσιμο της ζύμης τα παιδιά μαθαίνουν να συντονίζουν τις κινήσεις και των δύο χεριών, ελέγχουν την πίεση και τη δύναμη που ασκούν στα δάχτυλά τους και παράλληλα ενδυναμώνουν τους καρπούς τους, μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες.
Η λεπτή κινητικότητα σχετίζεται με την ικανότητα ελέγχου και ακρίβειας στους μικρότερους μύες του χεριού. Αποτελεί σημαντική δεξιότητα για ένα παιδί, καθώς καταφέρνει να χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα τα χέρια του για να χειρίζεται μικρά αντικείμενα της καθημερινότητάς του, αλλά και να εκτελεί με ακρίβεια δραστηριότητες που σχετίζονται με την αυτονομία του. Το παιχνίδι με την πλαστελίνη βοηθά να αναπτυχθούν οι μύες των δακτύλων -με τη συμπίεση και το τέντωμα- κι αποτελεί μια πολύτιμη αισθητηριακή εμπειρία.
«Οι μεγάλοι λένε ότι οι μαμάδες βάφουν τα χείλη τους για να είναι όμορφες. Αλλά εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Η μαμά μου βάφει τα χείλη της για να μου δίνει φιλιά που φαίνονται. (Απόσπασμα βιβλίου: “Εγώ τα ξέρω όλα για τη μαμά μου”, Ναταλί Ντελεμπάρ – Ολερί Μπλανς, εκδ. Μεταίχμιο.)
Για το μωρό, το βλέμμα της μητέρας είναι ο καθρέφτης του. Από φροντιστής μετατρέπεται στον σημαντικότερο ίσως πυλώνα της αυτοεκτίμησής του. Αναμφίβολα το πιο οικείο, διαθέσιμο και πανταχού παρών πρόσωπο. Κατά κοινή ομολογία πρόκειται για τον πιο δυνατό, ιδιαίτερο και καθοριστικό δεσμό για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και της διαδρομής κάθε ανθρώπου. Συνέχεια ανάγνωσης “Η δική μου μαμά!”
Το φως είναι παντού;
Οι σκιές, όπως και άλλα φαινόμενα του φυσικού κόσμου, αποτελούν μια καθημερινή εμπειρία για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, άλλοτε ως κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον κι άλλοτε ως πηγή φόβου. Η κατανόηση ωστόσο του μηχανισμού σχηματισμού της σκιάς αποτελεί πολλές φορές γνωστικό εμπόδιο και για τα μεγαλύτερα παιδιά. Ενώ μπορεί να συσχετίζουν τη σκιά με μια φωτεινή πηγή, δεν την αντιλαμβάνονται ως απουσία φωτός, δεν κατανοούν τον ρόλο της θέσης του εμποδίου σε σχέση με το φως και τη σκιά και συχνά ταυτίζουν το μέγεθος του αντικειμένου-εμποδίου με το μέγεθος της σκιάς. Συνέχεια ανάγνωσης “Έχει χρώμα η σκιά;”
Ας πειραματιστούμε φυτεύοντας…
Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις (Οδ. Ελύτης)
Tα παιδιά συνήθως γνωρίζουν από προηγούμενη εμπειρία τους πως με τη βοήθεια της Γης, του Νερού, του Ήλιου και του Αέρα μπορούν οι σπόροι να μετατραπούν σε φυτό. Συνέχεια ανάγνωσης “Από τον σπόρο στο φυτό.”
Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας συχνά μιμούνται τους μεγάλους στον τρόπο που προσποιούνται ότι διαβάζουν βιβλία και πολλές φορές δίνουν την εντύπωση ότι ξέρουν να διαβάζουν καθώς «μιλούν» με τα λόγια του βιβλίου ή γυρίζουν τις σελίδες την κατάλληλη στιγμή. Ακόμη κι αν δεν έχουν κατακτήσει το μηχανισμό ανάγνωσης μπορούν να «διαβάζουν» λογότυπα που συναντούν συχνά στην καθημερινότητά τους, ονόματα παιδικών ηρώων, λέξεις σε συσκευασίες τροφίμων, πινακίδες καταστημάτων κ.α. Πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο τα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν, γράφοντας και διαβάζοντας μέσα σε συνθήκες που έχουν νόημα και ενδιαφέρον γι’ αυτά. Η γλώσσα, γραπτή ή προφορική, στηρίζεται καταρχήν στην πρόθεση για επικοινωνία. Συνέχεια ανάγνωσης “Γραπτός και Προφορικός Λόγος”